پیدایش 49

۱ 1 و یعقوب، پسران خود را خوانده، گفت: «جمع شوید تا شما را از آنچه درایام آخر به شما واقع خواهد شد، خبر دهم.

To pacoengah Jakob mah a capanawk to kawk moe, hmabang angzo han koi hmuen kang thuih o han pongah, ahmuen maeto ah amkhueng oh.

۲ 2 ‌ای پسران یعقوب جمع شوید و بشنوید! و به پدرخود، اسرائیل، گوش گیرید.

Jakob ih caanawk, nawnto amkhueng oh loe, nam Pa Israel ih lok hae tahngai oh.

۳ 3 «ای روبین! تو نخست زاده منی، توانایی من وابتدای قوتم، فضیلت رفعت و فضیلت قدرت.

Reuben, nang loe ka calu, ka thacakhaih, ka tha oh tangsuekhaih, saiqathaih hoi sakthaihaih sang koek ah na oh.

۴ 4 جوشان مثل آب، برتری نخواهی یافت، زیرا که بر بستر پدر خود برآمدی. آنگاه آن را بی‌حرمت ساختی، به بستر من برآمد.

Tui baktiah nang phui pongah, na hoihhaih om mak ai boeh; nam pa iihhaih nuiah na dawh moe, ka iihhaih to nam hnongsak.

۵ 5 «شمعون و لاوی برادرند. آلات ظلم، شمشیرهای ایشان است.

Simeon hoi Levi loe nawkamya ah oh moe, sumsen hoiah kasae sakhaih ahmuen ah a oh hoi.

۶ 6 ‌ای نفس من به مشورت ایشان داخل مشو، و‌ای جلال من به محفل ایشان متحد مباش زیرا در غضب خودمردم را کشتند. و در خودرایی خویش گاوان راپی کردند.

Aw ka hinghaih, nihnik mah tamquta hoi sak ih ahmuen ah na thumsak hmah, kai pakoehhaih loe nihcae amkhuenghaih ahmuen ah na thumsak hmah; nihnik loe palungphuihaih hoiah kami to hum hoi moe, a koeh hoi ih baktiah vangpui tapang to paro hoi.

۷ 7 ملعون باد خشم ایشان، که سخت بود، و غضب ایشان زیرا که تند بود! ایشان را دریعقوب متفرق سازم و در اسرائیل پراکنده کنم.

Nihnik loe palungphui hoi, poek amthueng hoi moe, palungduemh hoi pongah kasae zok hoi nasoe! Jakob acaeng thungah nihnik to ka tapraek moe, Israel acaeng thungah kam hetsak phang han.

۸ 8 «ای یهودا تو را برادرانت خواهند ستود. دستت بر گردن دشمنانت خواهد بود، و پسران پدرت، تو را تعظیم خواهند کرد.

Judah, nang loe nam yanawk mah pakoeh o tih; na ban loe misanawk ih tahnong nuiah om tih; nam pa ih caanawk loe na hmaa ah akuep o tih.

۹ 9 یهوداشیربچه‌ای است، ای پسرم از شکار برآمدی. مثل شیر خویشتن را جمع کرده، در کمین می‌خوابد وچون شیرماده‌ای است. کیست او را برانگیزاند؟

Aw Judah, nang loe kanawk kaipui ah na oh, ka capa, nang loe moi kaekhaih ahmuen hoiah nang zoh tahang moe, na tabok; kaipui baktih, kaipui amno baktih toengah avah; mi mah maw anih to pathawk thai tih?

۱۰ 10 عصا از یهودا دور نخواهد شد. و نه فرمان فرمایی از میان پایهای وی تا شیلو بیاید. ومر او را اطاعت امتها خواهد بود.

Shiloh pha ai karoek to tayae toeng loe, Judah khae hoi amhoe mak ai ueloe, a ukhaih cunghet doeh a khok salak hoiah takhoe mak ai; kaminawk loe anih khaeah ni amkhueng o tih.

۱۱ 11 کره خود رابه تاک و کره الاغ خویش را به مو بسته. جامه خودرا به شراب، و رخت خویش را به عصیر انگورمی شوید.

Misurkung pongah angmah ih hrang to paeh ueloe, laa hrang caa to kahoih koek misurkung pongah paeh tih; angmah ih khukbuen to misurtui hoi pasuk ueloe, angmah ih laihawnawk doeh misurtui hoiah pasuk tih.

۱۲ 12 چشمانش به شراب سرخ و دندانش به شیر سفید است.

Anih ih mik loe misurtui hoi thim ueloe, a ha doeh maitaw tahnutui hoiah anglung tih.

۱۳ 13 «زبولون، بر کنار دریا ساکن شود، و نزدبندر کشتیها. و حدود او تا به صیدون خواهدرسید.

Zebulun loe tuipui taengah om ueloe, palongpui anghakhaih ahmuen ah om tih; anih ih ramri loe Sidon karoek to kawk tih.

۱۴ 14 یساکار حمار قوی است در میان آغلهاخوابیده.

Issakar loe mae salakah tabok thacak laa hrang ah oh;

۱۵ 15 چون محل آرمیدن را دید که پسندیده است، و زمین را دلگشا یافت، پس گردن خویش را برای بار خم کرد، و بنده خراج گردید.

anghakhaih ahmuen kahoih to a hnuk moe, prae kahoih to a hnuk pongah, angmah ih palaeng nuiah hmuen to koeng ueloe, tamut paek tamna ah om tih.

۱۶ 16 «دان، قوم خود را داوری خواهد کرد، چون یکی از اسباط اسرائیل.

Dan loe Israel ih acaeng maeto ah oh baktih toengah, angmah ih kaminawk to lokcaek tih.

۱۷ 17 دان، ماری خواهد بود به‌سر راه، و افعی بر کنار طریق که پاشنه اسب رابگزد تا سوارش از عقب افتد.

Dan loe loklam ah kaom pahui ah om ueloe, hrang angthueng kami to hnuk angnawnsak hanah, hrang khok tahmawh patuk pahui sae ah om tih.

۱۸ 18 ‌ای یهوه منتظرنجات تو می‌باشم.

Aw Angraeng, na pahlonghaih to ka zing.

۱۹ 19 «جاد، گروهی بر وی هجوم خواهند‌آورد، و او به عقب ایشان هجوم خواهد آورد.

Misanawk mah Gad to tuh o tih, toe anih mah nihcae to tuh let ueloe, hnukkhuem ah pazawk tih.

۲۰ 20 اشیر، نان او چرب خواهد بود، و لذات ملوکانه خواهدداد.

Asher ah caaknaek kahoih tacawt tih, siangpahrang paek koi caaknaek to tacawt tih.

۲۱ 21 نفتالی، غزال آزادی است، که سخنان حسنه خواهد داد.

Naphtali loe angmah koeh baktiah kaom tasuk, kranghoih caa sahkung tasuk ah oh.

۲۲ 22 «یوسف، شاخه باروری است. شاخه باروربر سر چشمه‌ای که شاخه هایش از دیوار برآید.

Joseph loe thacak thingkung, tui taengah kaom thingkung ah oh; anih ih tanghangnawk loe tapang ranui khoek to amzam.

۲۳ 23 تیراندازان او را رنجانیدند، و تیر انداختند واذیت رسانیدند.

Kalii kaat kop kaminawk mah anih to paroeai raihaih paek o, hnukma o moe, a kah o;

۲۴ 24 لیکن کمان وی در قوت قایم ماند. و بازوهای دستش به‌دست قدیر یعقوب مقوی گردید که از آنجاست شبان و صخره اسرائیل.

toe anih ih kalii loe thazok ai; anih ih ban tampawk loe Jakob Sithaw ih ban thacakhaih rang hoiah, (tuutoep kami ah kaom, Israel ih lungsong ah oh; )

۲۵ 25 از خدای پدرت که تو را اعانت می‌کند، و از قادرمطلق که تو را برکت می‌دهد، به برکات آسمانی از اعلی و برکات لجه‌ای که دراسفل واقع است، و برکات پستانها و رحم.

nang loe nang bomkung, nam pa ih Sithaw rang hoiah nang han van ranui hoi tahamhoihaih paekkung, Sithaw rang hoiah tha na cak; atlim ah kaom kathuk tahamhoihaih, tahnutui hoi caa im tahamhoihaih mah nang han tahamhoihaih paek nasoe;

۲۶ 26 برکات پدرت بر برکات جبال ازلی فایق آمد، وبر حدود کوههای ابدی و بر سر یوسف خواهدبود، و بر فرق او که از برادرانش برگزیده شد.

nam pa mah paek ih tahamhoihaih loe, canghni ah mae nui ih tahamhoihaih, dungzan maesomnawk nuiah kaom kahoih hmuennawk pongah doeh len kue; to tahamhoihaih loe Joseph ih lu nuiah om nasoe loe, amyanawk hoi kamhoe ah kaom kami ih lu nuiah om nasoe.

۲۷ 27 «بنیامین، گرگی است که می‌درد. صبحگاهان شکار را خواهد خورد، و شامگاهان غارت را تقسیم خواهد کرد.»

Benjamin loe kalomh thaih tasui ah oh; anih loe khawnthaw ah moi to kaek ueloe, aqum ah a lomh ih hmuen to tapraek tih, tiah a naa.

۲۸ 28 همه اینان دوازده سبط اسرائیلند، و این است آنچه پدرایشان، بدیشان گفت و ایشان را برکت داد، و هریک را موافق برکت وی برکت داد.

Hae kaminawk loe Isreal acaeng hatlai hnetto ah oh o, ampa mah nihcae khaeah thuih pae ih lok loe hae tiah oh; ampa mah nihcae hak han koi tahamhoihaih to paek boih.

۲۹ 29 پس ایشان را وصیت فرموده، گفت: «من به قوم خود ملحق می‌شوم، مرا با پدرانم در مغاره‌ای که در صحرای عفرون حتی است، دفن کنید.

To pacoengah nihcae khaeah hae tiah lokthuih pae; Kai loe kaimah ih kaminawk amkhuenghaih ahmuen ah ka caeh han boeh; Hit kami Ephron ih lawk thungah kaom thlungkhaw thungah kam panawk hoi nawnto na phum oh,

۳۰ 30 در مغاره‌ای که در صحرای مکفیله است، که درمقابل ممری در زمین کنعان واقع است، که ابراهیم آن را با آن صحرا از عفرون حتی برای ملکیت مقبره خرید.

to thlungkhaw loe Kanaan prae, Mamre vangpui pha ai naah, Makpelah ahmuen ah oh moe, Abraham mah Hit kami Ephron khaeah, lawk hoi nawnto taprong sak hanah a qanh.

۳۱ 31 آنجا ابراهیم و زوجه‌اش، ساره رادفن کردند؛ آنجا اسحاق و زوجه او رفقه را دفن کردند؛ و آنجا لیه را دفن نمودم.

Abraham hoi a zu Sarah, Issak hoi a zu Rebakah loe to ahmuen ah aphum o; Leah doeh to ahmuen ah ka phum.

۳۲ 32 خرید آن صحرا و مغاره‌ای که در آن است از بنی حت بود.»

Lawk hoi thlungkhaw loe, Hit kaminawk khaeah ni ka qanh, tiah a naa.

۳۳ 33 و چون یعقوب وصیت را با پسران خود به پایان برد، پایهای خود را به بستر کشیده، جان بداد و به قوم خویش ملحق گردید.

A caanawk khaeah lokthuih boih pacoengah, Jakob loe a iihhaih ahmuen ah a khok to azuh tahang, hinghaih qui apet pacoengah, angmah ih kaminawk amkhuenghaih ahmuen ah angkuem.