پیدایش 23
| و ایام زندگانی ساره، صد و بیست وهفت سال بود، این است سالهای عمرساره. | ۱ 1 |
And the lifetime of Sarah was a hundred and twenty-seven years; [these] were the years of the life of Sarah.
| و ساره در قریه اربع، که حبرون باشد، درزمین کنعان مرد. و ابراهیم آمد تا برای ساره ماتم و گریه کند. | ۲ 2 |
And Sarah died in Kiryath-arba, the same in Hebron in the land of Canaan: and Abraham came to mourn for Sarah, and to weep for her.
| و ابراهیم از نزد میت خودبرخاست، و بنی حت را خطاب کرده، گفت: | ۳ 3 |
And Abraham stood up from before his dead, and spoke unto the sons of Heth, saying,
| «من نزد شما غریب و نزیل هستم. قبری از نزد خود به ملکیت من دهید، تا میت خود را از پیش روی خود دفن کنم.» | ۴ 4 |
A stranger and a sojourner I am with you; give me a possession for a burying-place with you, that I may bury my dead out of my sight.
| پس بنی حت در جواب ابراهیم گفتند: | ۵ 5 |
And the children of Heth answered Abraham, saying unto him:
| «ای مولای من، سخن ما را بشنو. تو درمیان ما رئیس خدا هستی. در بهترین مقبره های ما، میت خود را دفن کن. هیچ کدام از ما، قبرخویش را از تو دریغ نخواهد داشت که میت خودرا دفن کنی.» | ۶ 6 |
Hear us, my lord; a prince of God thou art among us; in the choice of our sepulchres bury thy dead; none of us shall withhold from thee his sepulchre, so that thou mayest bury thy dead.
| پس ابراهیم برخاست، و نزد اهل آن زمین، یعنی بنی حت، تعظیم نمود. | ۷ 7 |
And Abraham stood up and bowed himself to the people of the land, to the children of Heth.
| و ایشان را خطاب کرده، گفت: «اگر مرضی شما باشد که میت خود را از نزد خود دفن کنم، سخن مرابشنوید و به عفرون بن صوحار، برای من سفارش کنید، | ۸ 8 |
And he spoke with them, saying, If it be your mind that I should bury my dead out of my sight, hear me, and intercede for me with Ephron the son of Zochar,
| تا مغاره مکفیله را که از املاک او در کنارزمینش واقع است، به من دهد، به قیمت تمام، درمیان شما برای قبر، به ملکیت من بسپارد.» | ۹ 9 |
That he may give me the cave of Machpelah, which is his, which is at the end of his field; for as much money as it is worth he shall give it me, for a possession as a burying-place amongst you.
| و عفرون در میان بنی حت نشسته بود. پس عفرون حتی، در مسامع بنی حت، یعنی همه که به دروازه شهر او داخل می‌شدند، در جواب ابراهیم گفت: | ۱۰ 10 |
And Ephron dwelt among the children of Heth; and Ephron the Hittite answered Abraham in the hearing of the children of Heth, and of all those that went in at the gate of his city, saying,
| «ای مولای من، نی، سخن مرا بشنو، آن زمین را به تو می‌بخشم، و مغاره‌ای را که در آن است به تو می‌دهم، بحضور ابنای قوم خود، آن رابه تو می‌بخشم. میت خود را دفن کن.» | ۱۱ 11 |
Nay, my lord, hear me: the field I give to thee, and the cave that is therein, I give it to thee; in the presence of the sons of my people do I give it to thee; bury thy dead.
| پس ابراهیم نزد اهل آن زمین تعظیم نمود، | ۱۲ 12 |
And Abraham bowed himself down before the people of the land.
| و عفرون را به مسامع اهل زمین خطاب کرده، گفت: «اگر تو راضی هستی، التماس دارم عرض مرا اجابت کنی. قیمت زمین را به تو می‌دهم، از من قبول فرمای، تا در آنجا میت خود را دفن کنم.» | ۱۳ 13 |
And he spoke to Ephron in the hearing of the people of the land, saying, But if thou wouldst only hear me; I will give the money for the field, take it off me, and I will bury my dead there.
| عفرون در جواب ابراهیم گفت: | ۱۴ 14 |
And Ephron answered Abraham, saying unto him,
| «ای مولای من، از من بشنو، قیمت زمین چهارصد مثقال نقره است، این در میان من و تو چیست؟ میت خود رادفن کن.» | ۱۵ 15 |
My lord, hearken unto me: a piece of land worth four hundred shekels of silver, what is that between me and thee? only bury thy dead.
| پس ابراهیم، سخن عفرون را اجابت نمود، و آن مبلغی را که در مسامع بنی حت گفته بود، یعنی چهارصد مثقال نقره رایج المعامله، به نزدعفرون وزن کرد. | ۱۶ 16 |
And Abraham understood the meaning of Ephron; and Abraham weighed out to Ephron the silver which he had named in the hearing of the sons of Heth, four hundred shekels of silver, current with the merchant.
| پس زمین عفرون، که درمکفیله، برابر ممری واقع است، یعنی زمین ومغاره‌ای که در آن است، با همه درختانی که در آن زمین، و در تمامی حدود و حوالی آن بود، مقررشد | ۱۷ 17 |
And the field of Ephron, which was in Machpelah, which was before Mamre, the field, and the cave which was therein, and all the trees that were in the field, that were in all its borders round about, were made sure
| به ملکیت ابراهیم، بحضور بنی حت، یعنی همه که به دروازه شهرش داخل می‌شدند. | ۱۸ 18 |
Unto Abraham for a bought possession in the presence of the children of Heth, before all that went in at the gate of his city.
| ازآن پس، ابراهیم، زوجه خود، ساره را در مغاره صحرای مکفیله، در مقابل ممری، که حبرون باشد، در زمین کنعان دفن کرد. | ۱۹ 19 |
And after this, Abraham buried Sarah his wife in the cave of the field of Machpelah, before Mamre, which is Hebron, in the land of Canaan.
| و آن صحرا، بامغاره‌ای که در آن است، از جانب بنی حت، به ملکیت ابراهیم، به جهت قبر مقرر شد. | ۲۰ 20 |
And the field, with the cave that is therein, was made sure unto Abraham for a possession as a burying-place by the sons of Heth.
