< پیدایش 2 >
| و آسمانها و زمین و همه لشکر آنها تمام شد. | ۱ 1 |
And the heavens and the earth were finished, and the whole world of them.
| و در روز هفتم، خدا از همه کار خود که ساخته بود، فارغ شد. و در روز هفتم از همه کارخود که ساخته بود، آرامی گرفت. | ۲ 2 |
And God finished on the sixth day his works which he made, and he ceased on the seventh day from all his works which he made.
| پس خدا روزهفتم را مبارک خواند و آن را تقدیس نمود، زیراکه در آن آرام گرفت، از همه کار خود که خداآفرید و ساخت. | ۳ 3 |
And God blessed the seventh day and sanctified it, because in it he ceased from all his works which God began to do.
| این است پیدایش آسمانها و زمین در حین آفرینش آنها در روزی که یهوه، خدا، زمین وآسمانها را بساخت. | ۴ 4 |
This [is] the book of the generation of heaven and earth, when they were made, in the day in which the Lord God made the heaven and the earth,
| و هیچ نهال صحرا هنوز درزمین نبود و هیچ علف صحرا هنوز نروییده بود، زیرا خداوند خدا باران بر زمین نبارانیده بود وآدمی نبود که کار زمین را بکند. | ۵ 5 |
and every herb of the field before it was on the earth, and all the grass of the field before it sprang up, for God had not rained on the earth, and there was not a man to cultivate it.
| و مه از زمین برآمده، تمام روی زمین را سیراب می‌کرد. | ۶ 6 |
But there rose a fountain out of the earth, and watered the whole face of the earth.
| خداوند خدا پس آدم را از خاک زمین بسرشت و در بینی وی روح حیات دمید، و آدم نفس زنده شد. | ۷ 7 |
And God formed the man [of] dust of the earth, and breathed upon his face the breath of life, and the man became a living soul.
| و خداوند خدا باغی در عدن بطرف مشرق غرس نمود و آن آدم را که سرشته بود، در آنجاگذاشت. | ۸ 8 |
And God planted a garden eastward in Edem, and placed there the man whom he had formed.
| و خداوند خدا هر درخت خوشنما وخوش خوراک را از زمین رویانید، و درخت حیات را در وسط باغ و درخت معرفت نیک و بدرا. | ۹ 9 |
And God made to spring up also out of the earth every tree beautiful to the eye and good for food, and the tree of life in the midst of the garden, and the tree of learning the knowledge of good and evil.
| و نهری از عدن بیرون آمد تا باغ را سیراب کند، و از آنجا منقسم گشته، چهار شعبه شد. | ۱۰ 10 |
And a river proceeds out of Edem to water the garden, thence it divides itself into four heads.
| نام اول فیشون است که تمام زمین حویله را که در آنجا طلاست، احاطه می‌کند. | ۱۱ 11 |
The name of the one, Phisom, this it is which encircles the whole land of Evilat, where there is gold.
| و طلای آن زمین نیکوست و در آنجا مروارید و سنگ جزع است. | ۱۲ 12 |
And the gold of that land is good, there also is carbuncle and emerald.
| و نام نهر دوم جیحون که تمام زمین کوش را احاطه می‌کند. | ۱۳ 13 |
And the name of the second river is Geon, this it is which encircles the whole land of Ethiopia.
| و نام نهر سوم حدقل که بطرف شرقی آشور جاری است. و نهر‌چهارم فرات. | ۱۴ 14 |
And the third river is Tigris, this is that which flows forth over against the Assyrians. And the fourth river is Euphrates.
| پس خداوند خدا آدم را گرفت و او را درباغ عدن گذاشت تا کار آن را بکند و آن رامحافظت نماید. | ۱۵ 15 |
And the Lord God took the man whom he had formed, and placed him in the garden of Delight, to cultivate and keep it.
| و خداوند خدا آدم را امرفرموده، گفت: «از همه درختان باغ بی‌ممانعت بخور، | ۱۶ 16 |
And the Lord God gave a charge to Adam, saying, Of every tree which is in the garden thou mayest freely eat,
| اما از درخت معرفت نیک و بد زنهارنخوری، زیرا روزی که از آن خوردی، هرآینه خواهی مرد.» | ۱۷ 17 |
but of the tree of the knowledge of good and evil—of it ye shall not eat, but in whatsoever day ye eat of it, ye shall surely die.
| و خداوند خدا گفت: «خوب نیست که آدم تنها باشد. پس برایش معاونی موافق وی بسازم.» | ۱۸ 18 |
And the Lord God said, [It is] not good that the man should be alone, let us make for him a help suitable to him.
| و خداوند خدا هر حیوان صحرا و هر پرنده آسمان را از زمین سرشت و نزدآدم آورد تا ببیند که چه نام خواهد نهاد و آنچه آدم هر ذی حیات را خواند، همان نام او شد. | ۱۹ 19 |
And God formed yet farther out of the earth all the wild beasts of the field, and all the birds of the sky, and he brought them to Adam, to see what he would call them, and whatever Adam called any living creature, that was the name of it.
| پس آدم همه بهایم و پرندگان آسمان و همه حیوانات صحرا را نام نهاد. لیکن برای آدم معاونی موافق وی یافت نشد. | ۲۰ 20 |
And Adam gave names to all the cattle and to all the birds of the sky, and to all the wild beasts of the field, but for Adam there was not found a help like to himself.
| و خداوند خدا، خوابی گران بر آدم مستولی گردانید تا بخفت، و یکی از دنده هایش راگرفت و گوشت در جایش پر کرد. | ۲۱ 21 |
And God brought a trance upon Adam, and he slept, and he took one of his ribs, and filled up the flesh instead thereof.
| و خداوندخدا آن دنده را که از آدم گرفته بود، زنی بنا کرد ووی را به نزد آدم آورد. | ۲۲ 22 |
And God formed the rib which he took from Adam into a woman, and brought her to Adam.
| و آدم گفت: «همانااینست استخوانی از استخوانهایم و گوشتی ازگوشتم، از این سبب “نسا” نامیده شود زیرا که ازانسان گرفته شد.» | ۲۳ 23 |
And Adam said, This now is bone of my bones, and flesh of my flesh; she shall be called woman, because she was taken out of her husband.
| از این سبب مرد پدر و مادرخود را ترک کرده، با زن خویش خواهد پیوست ویک تن خواهند بود. | ۲۴ 24 |
Therefore shall a man leave his father and his mother and shall cleave to his wife, and they two shall be one flesh.
| و آدم و زنش هر دو برهنه بودند و خجلت نداشتند. | ۲۵ 25 |
