«و توای پسر انسان به کوههای اسرائیل نبوت کرده، بگو: ای کوههای اسرائیل کلام خداوند را بشنوید! | ۱ 1 |
«ای پسر انسان، به کوههای اسرائیل نبوّت کن و بگو: ای کوههای اسرائیل به پیغام خداوند گوش دهید. |
خداوند یهوه چنین میگوید: چونکه دشمنان درباره شما گفتهاند هه این بلندیهای دیرینه میراث ما شده است، | ۲ 2 |
خداوند یهوه چنین میفرماید: دشمنانتان به شما اهانت کرده، بلندیهای قدیمی شما را از آن خودشان میدانند. |
لهذانبوت کرده، بگو که خداوند یهوه چنین میفرماید: از آن جهت که ایشان شما را از هرطرف خراب کرده و بلعیدهاند تا میراث بقیه امتها بشوید و بر لبهای حرف گیران برآمده، مورد مذمت طوایف گردیدهاید، | ۳ 3 |
آنها از هر طرف شما را تار و مار کرده، به سرزمینهای مختلف بردهاند و شما مورد ملامت و تمسخر آنان قرار گرفتهاید. |
لهذاای کوههای اسرائیل کلام خداوند یهوه را بشنوید! خداوند یهوه به کوهها و تلها و وادیها و درهها وخرابه های ویران و شهرهای متروکی که تاراج شده و مورد سخریه بقیه امت های مجاور گردیده است، چنین میگوید: | ۴ 4 |
پس ای کوههای اسرائیل، به کلام من که خداوند یهوه هستم گوش فرا ده! به کوهها و تپهها، وادیها و درهها، مزارع و شهرهایی که مدتهاست بهوسیلۀ قومهای خدانشناس همسایهٔ شما ویران شده و مورد تمسخر قرار گرفتهاند، میگویم: |
بنابراین خداوند یهوه چنین میفرماید: هر آینه به آتش غیرت خود به ضد بقیه امتها و به ضد تمامی ادوم تکلم نمودهام که ایشان زمین مرا به شادی تمام دل وکینه قلب، ملک خود ساختهاند تا آن را به تاراج واگذارند. | ۵ 5 |
خشم من بر ضد این قومها، بخصوص اَدوم، شعلهور شده است، چون زمین مرا با شادی و با اهانت به قوم من، تصرف نمودند. |
پس درباره زمین اسرائیل نبوت نماوبه کوهها و تلها و وادیها و درهها بگو که خداوندیهوه چنین میفرماید: چونکه شما متحمل سرزنش امتها شدهاید، لهذا من در غیرت وخشم خود تکلم نمودم.» | ۶ 6 |
«پس، ای حِزِقیال، پیشگویی کن و به کوهها و تپهها، به وادیها و درههای اسرائیل بگو که خداوند یهوه میفرماید: من از اینکه قومهای همجوارتان شما را تحقیر کردهاند سخت خشمگین هستم. |
و خداوند یهوه چنین میگوید: «من دست خود را برافراشتهام که امت هایی که به اطراف شمایند البته سرزنش خود را متحمل خواهندشد. | ۷ 7 |
من خودم به شما قول میدهم که این قومها مورد تحقیر قرار خواهند گرفت. |
و شماای کوههای اسرائیل شاخه های خود را خواهید رویانید و میوه خود را برای قوم من اسرائیل خواهید آورد زیرا که ایشان به زودی خواهند آمد. | ۸ 8 |
ولی بر کوههای اسرائیل درختان دوباره سبز خواهند شد و برای شما که قوم من هستید میوه خواهند آورد و شما به سرزمین خویش باز خواهید گشت. |
زیرا اینک من بطرف شما هستم. و بر شما نظر خواهم داشت و شیار شده، کاشته خواهید شد. | ۹ 9 |
من همراه شما هستم و وقتی زمین را شیار کرده، در آن بذر بپاشید، شما را برکت خواهم داد. |
و بر شما مردمان را خواهم افزودیعنی تمامی خاندان اسرائیل را جمیع. و شهرهامسکون و خرابهها معمور خواهد شد. | ۱۰ 10 |
در سراسر اسرائیل، جمعیت شما را افزایش میدهم و شهرهای ویران شده را بنا نموده، آنها را پر از جمعیت میکنم. |
و برشما انسان و بهایم بسیار خواهم آورد که ایشان افزوده شده، بارور خواهند شد. و شما را مثل ایام قدیم معمور خواهم ساخت. بلکه بر شما بیشتر ازاول شما احسان خواهم نمود و خواهید دانست که من یهوه هستم. | ۱۱ 11 |
نه فقط مردم، بلکه گلههای گاو و گوسفند شما را هم بارور میسازم. شهرهای شما مثل گذشته آباد خواهند شد و من شما را بیش از پیش برکت داده، کامیاب خواهم ساخت. آنگاه خواهید دانست که من یهوه هستم. |
و مردمان یعنی قوم خوداسرائیل را بر شما خرامان خواهم ساخت تا تو رابه تصرف آورند. و میراث ایشان بشوی و ایشان رادیگر بیاولاد نسازی.» | ۱۲ 12 |
ای اسرائیل که قوم من هستید، من شما را به سرزمینتان باز میگردانم تا بار دیگر در آن ساکن شوید. آن سرزمین متعلق به شما خواهد بود و دیگر نخواهم گذاشت فرزندان شما از قحطی بمیرند.» |
و خداوند یهوه چنین میگوید: «چونکه ایشان درباره تو میگویند که مردمان را میبلعی وامت های خویش را بیاولاد میگردانی، | ۱۳ 13 |
خداوند یهوه میفرماید: «قومهای دیگر به شما طعنه میزنند و میگویند:”اسرائیل سرزمینی است که ساکنان خود را میبلعد و داغ فرزندانشان را بر دل آنها میگذارد!“ |
پس خداوند یهوه میگوید: مردمان را دیگر نخواهی بلعید و امت های خویش را دیگر بیاولادنخواهی ساخت. | ۱۴ 14 |
ولی من که خداوند یهوه هستم، میگویم که آنها دیگر این سخنان را بر زبان نخواهند آورد، زیرا مرگ و میر در اسرائیل کاهش خواهد یافت. |
و سرزنش امتها را دیگر درتو مسموع نخواهم گردانید. و دیگر متحمل مذمت طوایف نخواهی شد و امت های خویش رادیگر نخواهی لغزانید. خداوند یهوه این رامی گوید.» | ۱۵ 15 |
آن قومها دیگر شما را سرزنش و مسخره نخواهند کرد، چون دیگر سبب لغزش قوم خود نخواهید بود. این را من که خداوند یهوه هستم میگویم.» |
و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: | ۱۶ 16 |
پیغام دیگری از جانب خداوند بر من نازل شد: |
«ای پسر انسان، هنگامی که خاندان اسرائیل درزمین خود ساکن میبودند آن را به راهها و به اعمال خود نجس نمودند. و طریق ایشان به نظرمن مثل نجاست زن حایض میبود. | ۱۷ 17 |
«ای پسر انسان، وقتی بنیاسرائیل در سرزمین خودشان زندگی میکردند، آن را با اعمال زشت خود نجس نمودند. رفتار ایشان در نظر من مثل یک پارچهٔ کثیف و نجس بود. |
لهذا بهسبب خونی که بر زمین ریختند و آن را به بتهای خود نجس ساختند، من خشم خود را بر ایشان ریختم. | ۱۸ 18 |
آن سرزمین را با آدمکشی و بتپرستی آلوده ساختند. به این دلیل بود که من خشم خود را بر ایشان فرو ریختم. |
و ایشان را در میان امتها پراکنده ساختم و در کشورها متفرق گشتند. و موافق راهها و اعمال ایشان، بر ایشان داوری نمودم. | ۱۹ 19 |
آنان را به سرزمینهای دیگر تبعید کردم و به این طریق ایشان را به سبب تمام اعمال و رفتار بدشان مجازات نمودم. |
و چون به امت هایی که بطرف آنها رفتندرسیدند، آنگاه اسم قدوس مرا بیحرمت ساختند. زیرا درباره ایشان گفتند که اینان قوم یهوه میباشند و از زمین او بیرون آمدهاند. | ۲۰ 20 |
اما وقتی در میان سرزمینها پراکنده شدند، باعث بیحرمتی نام قدوس من گشتند، زیرا قومهای دیگر دربارهٔ ایشان گفتند:”اینها قوم یهوه هستند که از سرزمین خود رانده شدهاند.“ |
لیکن من بر اسم قدوس خود که خاندان اسرائیل آن را در میان امت هایی که بسوی آنهارفته بودند بیحرمت ساختند شفقت نمودم. | ۲۱ 21 |
من به فکر نام قدوس خود هستم که شما آن را در بین قومهای دیگر بیحرمت کردهاید. |
«بنابراین به خاندان اسرائیل بگو: خداوندیهوه چنین میفرماید: ای خاندان اسرائیل من این را نه بهخاطر شما بلکه بخاطر اسم قدوس خودکه آن را در میان امت هایی که به آنها رفته، بیحرمت نمودهاید بعمل میآورم. | ۲۲ 22 |
«پس، به قوم اسرائیل بگو من که خداوند یهوه هستم میگویم شما را دوباره به سرزمینتان باز میگردانم، ولی این کار را نه به خاطر شما بلکه به خاطر نام قدوس خود میکنم که شما در میان قومها آن را بیحرمت نمودهاید. |
و اسم عظیم خود را که در میان امتها بیحرمت شده است و شما آن را در میان آنها بیعصمت ساختهاید، تقدیس خواهم نمود. و خداوند یهوه میگوید: حینی که بنظر ایشان در شما تقدیس کرده شوم، آنگاه امتها خواهند دانست که من یهوه هستم. | ۲۳ 23 |
عظمت نام خود را که شما آن را در میان قومهای دیگر بیحرمت کردید، در میان شما آشکار خواهم ساخت، آنگاه مردم دنیا خواهند دانست که من یهوه هستم. |
و شما را از میان امتها میگیرم واز جمیع کشورها جمع میکنم و شما را در زمین خود در خواهم آورد. | ۲۴ 24 |
من شما را از میان قومهای دیگر جمع کرده، به سرزمینتان باز میگردانم. |
و آب پاک بر شماخواهم پاشید و طاهر خواهید شد. و شما را ازهمه نجاسات واز همه بتهای شما طاهر خواهم ساخت. | ۲۵ 25 |
آنگاه آب پاک بر شما خواهم ریخت تا از بتپرستی و تمام گناهان دیگر پاک شوید. |
و دل تازه به شما خواهم داد و روح تازه در اندرون شما خواهم نهاد. و دل سنگی را ازجسد شما دور کرده، دل گوشتین به شما خواهم داد. | ۲۶ 26 |
به شما قلبی تازه خواهم داد و روحی تازه در باطن شما خواهم نهاد. دل سنگی و نامطیع را از شما خواهم گرفت و قلبی نرم و مطیع به شما خواهم داد. |
و روح خود را در اندرون شما خواهم نهاد و شما را به فرایض خود سالک خواهم گردانید تا احکام مرا نگاه داشته، آنها را بجاآورید. | ۲۷ 27 |
روح خود را در شما خواهم نهاد تا احکام و قوانین مرا اطاعت نمایید. |
و در زمینی که به پدران شما دادم ساکن شده، قوم من خواهید بود و من خدای شما خواهم بود. | ۲۸ 28 |
«شما در سرزمین اسرائیل که به اجدادتان دادم ساکن خواهید شد. شما قوم من میشوید و من خدای شما. |
و شما را از همه نجاسات شمانجات خواهم داد. و غله را خوانده، آن را فراوان خواهم ساخت و دیگر قحط بر شما نخواهم فرستاد. | ۲۹ 29 |
شما را از همهٔ گناهانتان پاک میکنم و غلهٔ فراوان به شما داده، به قحطی پایان میدهم. |
و میوه درختان و حاصل زمین رافراوان خواهم ساخت تا دیگر در میان امت هامتحمل رسوایی قحط نشوید. | ۳۰ 30 |
میوهٔ درختان و محصول مزارعتان را زیاد میکنم تا دیگر به علّت قحطی مورد تمسخر قومهای همجوار قرار نگیرید. |
و چون راههای قبیح و اعمال ناپسند خود را به یاد آورید، آنگاه بهسبب گناهان و رجاسات خود خویشتن را درنظر خود مکروه خواهید داشت.» | ۳۱ 31 |
آنگاه گناهان گذشتهٔ خود را به یاد خواهید آورد و برای کارهای زشت و قبیحی که کردهاید از خود متنفر و بیزار خواهید شد. |
و خداوندیهوه میگوید: «بدانید که من این را بهخاطر شمانکردهام. پسای خاندان اسرائیل بهسبب راههای خود خجل و رسوا شوید.» | ۳۲ 32 |
ولی بدانید که این کارها را به خاطر شما نمیکنم. پس ای قوم اسرائیل، از کارهایی که کردهاید، خجالت بکشید!» |
خداوند یهوه چنین میفرماید: «در روزی که شما را از تمامی گناهانتان طاهر سازم، شهرها را مسکون خواهم ساخت و خرابهها معمور خواهد شد. | ۳۳ 33 |
خداوند یهوه میفرماید: «وقتی گناهانتان را پاک سازم، دوباره شما را به وطنتان اسرائیل میآورم و ویرانهها را آباد میکنم. |
و زمین ویران که به نظر جمیع رهگذریان خراب میبود، شیار خواهد شد. | ۳۴ 34 |
زمینها دوباره شیار خواهند شد و دیگر در نظر رهگذران بایر نخواهند بود؛ |
و خواهند گفت این زمینی که ویران بود، مثل باغ عدن گردیده است و شهرهایی که خراب و ویران و منهدم بود، حصاردار ومسکون شده است. | ۳۵ 35 |
و آنها خواهند گفت:”این زمینی که ویران شده بود، اکنون همچون باغ عدن شده است! شهرهای خراب دوباره بنا گردیده و دورشان حصار کشیده شده و پر از جمعیت گشتهاند.“ |
و امت هایی که به اطراف شما باقیمانده باشند، خواهند دانست که من یهوه مخروبات را بنا کرده و ویرانهها را غرس نمودهام. من که یهوه هستم تکلم نموده و بعمل آوردهام.» | ۳۶ 36 |
آنگاه تمام قومهای همجواری که هنوز باقی ماندهاند، خواهند دانست من که خداوند هستم شهرهای خراب را آباد کرده و در زمینهای متروک محصول فراوان به بار آوردهام. من که یهوه هستم این را گفتهام و بدان عمل میکنم.» |
خداوند یهوه چنین میگوید: «برای این باردیگر خاندان اسرائیل از من مسالت خواهند نمودتا آن را برای ایشان بعمل آورم. من ایشان را بامردمان مثل گله کثیر خواهم گردانید. | ۳۷ 37 |
خداوند یهوه میفرماید: «من بار دیگر دعاهای قوم اسرائیل را اجابت خواهم کرد و ایشان را مثل گلهٔ گوسفند زیاد خواهم نمود. |
مثل گله های قربانی یعنی گله اورشلیم در موسمهایش همچنان شهرهای مخروب از گله های مردمان پر خواهد شد و ایشان خواهند دانست که من یهوه هستم.» | ۳۸ 38 |
شهرهای متروکشان از جمعیت مملو خواهد گشت درست مانند روزهای عید که اورشلیم از گوسفندان قربانی، پر میشد. آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.» |