حزقیال 33
| و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: | ۱ 1 |
Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
| «ای پسر انسان پسران قوم خود راخطاب کرده، به ایشان بگو: اگر من شمشیری برزمینی آورم و اهل آن زمین کسی را از میان خودگرفته، او را به جهت خود به دیده بانی تعیین کنند، | ۲ 2 |
kami capa, nangmah ih acaengnawk khaeah lokthui ah, nihcae khaeah, prae maeto khaeah sumsen ka sinh naah, prae kaminawk mah misatoep kami maeto suem o nahaeloe,
| و او شمشیر را بیند که بر آن زمین می‌آید وکرنارا نواخته، آن قوم را متنبه سازد، | ۳ 3 |
to kami mah prae thungah angzo sumsen to hnuk naah, kaminawk acoe hanah, mongkah to ueng tih;
| و اگر کسی صدای کرنا را شنیده، متنبه نشود، آنگاه شمشیرآمده، او را گرفتار خواهد ساخت و خونش برگردنش خواهد بود. | ۴ 4 |
mi kawbaktih mah doeh mongkah lok to a thaih, toe acoe ai pongah sumsen mah a hinghaih to la ving nahaeloe, anih ih athii loe angmah lu nuiah krah let tih.
| چونکه صدای کرنا را شنیدو متنبه نگردید، خون او بر خودش خواهد بود واگر متنبه می‌شد جان خود را می‌رهانید. | ۵ 5 |
Mongkah lok to a thaih, toe acoe ai pongah, angmah ih athii loe angmah lu nuiah krah let tih. Toe acoehaih tawn kami loe a hinghaih to pahlong tih.
| و اگردیده بان شمشیر را بیند که می‌آید و کرنا راننواخته قوم را متنبه نسازد و شمشیر آمده، کسی را از میان ایشان گرفتار سازد، آن شخص در گناه خود گرفتار شده است، اما خون او را از دست دیده بان خواهم طلبید. | ۶ 6 |
Misatoep kami loe angzo sumsen to a hnuk, toe mongkah to ueng ai, kaminawk han acoehaih paek ai pongah, sumsen to angzo moe, kami maeto hinghaih to la nahaeloe, to kami loe angmah zaehaih pongah hinghaih to lak ah oh, toe anih ih athii tho loe misatoep kami khaeah ka lak han, tiah thuih.
| و من تو را‌ای پسر انسان برای خاندان اسرائیل به دیده بانی تعیین نموده‌ام تا کلام را از دهانم شنیده، ایشان را از جانب من متنبه سازی. | ۷ 7 |
Aw kami capa, nang loe Israel imthung takhoh toepkung ah kang suek boeh; to pongah ka thuih ih lok hae tahngai ah loe, ka lok hoi nihcae to acoehaih paek ah.
| حینی که من به مرد شریر گویم: ای مرد شریر البته خواهی مرد! اگر تو سخن نگویی تاآن مرد شریر را از طریقش متنبه سازی، آنگاه آن مرد شریر در گناه خود خواهد مرد، اما خون او رااز دست تو خواهم طلبید. | ۸ 8 |
Kahoih ai kami khaeah kaimah, Aw kami zae, nang loe na dueh tangtang tih, tiah ka thuih; to naah kahoih ai kami a caehhaih loklam hoi amlaem let hanah acoehaih na paek ai pongah, to kami zae to a zaehaih pongah dueh ving nahaeloe, a nih ih athi tho to na ban ah ka suk han.
| اما اگر تو آن مردشریر را از طریقش متنبه سازی تا از آن بازگشت نماید و او از طریق خود بازگشت نکند، آنگاه اودر گناه خود خواهد مرد، اما تو جان خود رارستگار ساخته‌ای. | ۹ 9 |
Toe kami zae a caehhaih loklam hoi amlaem let hanah acoehaih lok na thuih pae to mah, a caehhaih loklam hoiah amlaem let ai, to naah anih loe a zaehaih pongah dueh ving nahaeloe, na hinghaih to na pahlong boeh.
| پس تو‌ای پسر انسان به خاندان اسرائیل بگو: شما بدین مضمون می‌گویید: چونکه عصیان و گناهان ما بر گردن مااست و به‌سبب آنها کاهیده شده‌ایم، پس چگونه زنده خواهیم ماند؟ | ۱۰ 10 |
To pongah kami capa, Israel imthung takoh khaeah, Aicae loe aimacae sakpazaehaih hoi zaehaih to a phawh o moe, tha a zok o nahaeloe, kawbangmaw a hing o thai tih? tiah thui paeh.
| «به ایشان بگو: خداوند یهوه می‌فرماید: به حیات خودم قسم که من از مردن مرد شریرخوش نیستم بلکه (خوش هستم ) که شریر ازطریق خود بازگشت نموده، زنده ماند. ای خاندان اسرائیل بازگشت نمایید! از طریق های بد خویش بازگشت نمایید زیرا چرا بمیرید؟ | ۱۱ 11 |
Nihcae khaeah, Kai ka hing baktih toengah, kami zae duekhaih nuiah anghoehaih ka tawn ai, toe kami zae to a caehhaih loklam hoiah amlaem let moe, hinghaih hnuk pongah anghoehaih ka tawnh, tiah Angraeng Sithaw mah thuih; amlaem ah, kahoih ai na loklamnawk hoiah amlaem ah; Aw Israel imthung takoh, tipongah na duek han loe? tiah thui paeh.
| و تو‌ای پسرانسان به پسران قوم خود بگو: عدالت مرد عادل در روزی که مرتکب گناه شود، او را نخواهدرهانید. و شرارت مرد شریر در روزی که او ازشرارت خود بازگشت نماید، باعث هلاکت وی نخواهد شد. و مرد عادل در روزی که گناه ورزد، به عدالت خود زنده نتواند ماند. | ۱۲ 12 |
To pongah kami capa, nangmah ih acaengnawk khaeah, Katoeng kami mah zaehaih sah let nahaeloe, canghni ih toenghaih mah anih to pahlong thai mak ai; kasae kami mah a sakpazaehaih to amlaem taak nahaeloe, canghni ih zaehaih mah anih to amtimsak mak ai; katoeng kami doeh zaehaih sah let nahaeloe, canghni ih toenghaih mah anih to hingsak thai mak ai.
| حینی که به مرد عادل گویم که البته زنده خواهی ماند، اگر اوبه عدالت خود اعتماد نموده، عصیان ورزد، آنگاه عدالتش هرگز به یاد آورده نخواهد شد بلکه درعصیانی که ورزیده است خواهد مرد. | ۱۳ 13 |
Kami katoeng khaeah, Anih loe hing tangtang tih, tiah ka thuih; toe anih loe a toenghaih to oep pongah, kahoih ai hmuen to sah nahaeloe, canghni ah a sak ih katoeng hmuen maeto mataeng doeh pakuem pae mak ai; anih loe a sak ih kasae hmuen pongah dueh tih.
| وهنگامی که به مرد شریر گویم: البته خواهی مرد! اگر او از گناه خود بازگشت نموده، انصاف و عدالت بجا آورد، | ۱۴ 14 |
Kami zae khaeah, Nang loe na dueh tangtang tih, tiah ka naa; toe anih loe a zaehaih thung hoiah amlaem let moe, zaehoihhaih daan baktiah katoeng hmuen to a sak;
| و اگر آن مرد شریر رهن راپس دهد و آنچه دزدیده بود رد نماید و به فرایض حیات سلوک نموده، مرتکب بی‌انصافی نشود، اوالبته زنده خواهد ماند و نخواهد مرد. | ۱۵ 15 |
kami zae mah kang paek let han hmang, tiah sak ih lokkamhaih baktiah anih mah coi ih hmuen to paek let, a paquk ih hmuen doeh a paek let moe, zaehaih sah ai ah hinghaih loklam to pazui nahaeloe, anih loe dueh mak ai, hing tangtang tih.
| تمام گناهی که ورزیده بود بر او به یاد آورده نخواهدشد. چونکه انصاف و عدالت را بجا آورده است، البته زنده خواهد ماند. | ۱۶ 16 |
A sak ih zaehaihnawk maeto doeh pakuem pae mak ai boeh; katoeng hmuen hoi zaehhoihaih daan baktiah hmuen to a sak boeh pongah, anih loe hing tangtang tih.
| اما پسران قوم تومی گویند که طریق خداوند موزون نیست، بلکه طریق خود ایشان است که موزون نیست. | ۱۷ 17 |
Toe nang ih acaengnawk mah, Angraeng lokcaekhaih loe toeng ai, tiah thuih o; toe nihcae lokcaekhaih ni toeng ai.
| هنگامی که مرد عادل از عدالت خود برگشته، عصیان ورزد، به‌سبب آن خواهد مرد. | ۱۸ 18 |
Katoeng kami loe a toenghaih to caehtaak moe, hmuen kasae sah nahaeloe, anih loe a sak ih hmuen pongah dueh tih.
| و چون مرد شریر از شرارت خود بازگشت نموده، انصاف و عدالت را بجا آورد به‌سبب آن زنده خواهدماند. | ۱۹ 19 |
Toe kami zae loe a zaehaih hoi amlaem moe, zaehhoihaih daan baktiah kahoih hmuen hoi katoeng hmuen to sah nahaeloe, a sak ih hmuen pongah anih loe hing tih.
| اما شما می‌گویید که طریق خداوندموزون نیست. ای خاندان اسرائیل من بر هر یکی از شما موافق طریق هایش داوری خواهم نمود.» | ۲۰ 20 |
Toe nangcae mah Sithaw lokcaekhaih loe toeng ai, tiah na thuih o; Aw Israel imthung takoh, kami boih a caeh o haih loklam baktih toengah lok ka caek han, tiah thuih, tiah thui paeh, tiah ang naa.
| و در روز پنجم ماه دهم از سال دوازدهم اسیری ما واقع شد که کسی‌که از اورشلیم فرارکرده بود نزد من آمده، خبر داد که شهر تسخیرشده است. | ۲۱ 21 |
Tamna ah ohhaih saning hathlai hnetto, krah hato haih, ni pangato naah, Jerusalem hoi loih kami maeto kai khaeah angzoh moe, vangpui loe amtimh boeh, tiah ang thuih.
| و در وقت شام قبل از رسیدن آن فراری دست خداوند بر من آمده، دهان مراگشود. پس چون او در وقت صبح نزد من رسید، دهانم گشوده شد و دیگر گنگ نبودم. | ۲۲ 22 |
To tiah kacawn kami to kai khae angzo ai na ih ani duembang ah, Angraeng ih ban ka nuiah oh; akhawnbang ah loe to kami to kai khaeah angzoh, to naah kai ih pakha ang paongh pae, to pongah kai ih pakha loe amongh, to naah kai loe lokaa ah ka om ai boeh.
| و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: | ۲۳ 23 |
To naah Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
| «ای پسر انسان ساکنان این خرابه های زمین اسرائیل می‌گویند: ابراهیم یک نفر بود حینی که وارث این زمین شد وما بسیار هستیم که زمین به ارث به ما داده شده است. | ۲۴ 24 |
kami capa, kamro Israel prae ah kaom kaminawk mah, Abraham angmah khue mataeng doeh, prae to a toep; aicae loe a pop o parai, to pongah prae toep hanah aicae han paek boeh, tiah thuih o.
| بنابراین به ایشان بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: (گوشت را) با خونش می‌خورید و چشمان خود را بسوی بتهای خویش برمی افرازید و خون می‌ریزید. پس آیاشما وارث زمین خواهید شد؟ | ۲۵ 25 |
To pongah nihcae khaeah, Angraeng Sithaw mah, Nangcae loe athii hoiah moi to na caak o, na sak o ih krangnawk na bok o moe, kami ih athii to na palong o, to tiah nahaeloe kawbangmaw prae to na toep o vop tih?
| «بر شمشیرهای خود تکیه می‌کنید ومرتکب رجاسات شده، هر کدام از شما زن همسایه خود را نجس می‌سازید. پس آیا وارث این زمین خواهید شد؟ | ۲۶ 26 |
Nangmacae ih sumsen pongah nam ha o moe, panuet thok hmuen to na sak o, na imtaeng kaminawk ih zu to na parueng pae o, to tiah nahaeloe kawbangmaw prae to na toep o thai vop tih? tiah thuih, tiah thui paeh, tiah ang naa.
| بدینطور به ایشان بگوکه خداوند یهوه چنین می‌فرماید: به حیات خودم قسم البته آنانی که در خرابه‌ها هستند به شمشیرخواهند افتاد. و آنانی که بر روی صحرااند برای خوراک به حیوانات خواهم داد. و آنانی که درقلعه‌ها و مغارهایند از وبا خواهند مرد. | ۲۷ 27 |
Angraeng Sithaw mah, Hae kaminawk khaeah, Kai ka hing baktih toengah, kamro prae thungah kaom kaminawk loe sumsen hoiah amtim o tih, azawn ah kaom kaminawk loe moi kasannawk ih rawkcak ah ka paek han, kacak sipae thung hoi thlung khaw thungah kaom kaminawk loe, kasae nathaih hoiah dueh o tih.
| و این زمین را ویران و محل دهشت خواهم ساخت وغرور قوتش نابود خواهد شد. و کوههای اسرائیل به حدی ویران خواهد شد که رهگذری نباشد. | ۲۸ 28 |
Kai mah prae to kanung aep ah ka pongsak sut moe, thacak anih amoekhaih to ka boengsak han; Israel ih maenawk loe pong o sut tih, mi doeh to ah caeh o mak ai boeh.
| و چون این زمین را به‌سبب همه رجاساتی که ایشان بعمل آورده‌اند ویران و محل دهشت ساخته باشم، آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم. | ۲۹ 29 |
A sak o ih panuet thok hmuennawk pongah, prae to kanung aep ah ka pongsak sut naah, nihcae mah Kai loe Angraeng ni, tito panoek o tih, tiah thuih.
| اما تو‌ای پسر انسان پسران قومت به پهلوی دیوارها و نزد درهای خانه‌ها درباره توسخن می‌گویند. و هر یک به دیگری و هر کس به برادرش خطاب کرده، می‌گوید بیایید و بشنوید! چه کلام است که از جانب خداوند صادرمی شود. | ۳۰ 30 |
To pacoengah Kami capa, nangmah ih acaengnawk mah, nang kawng to sipae hoi khongkhanawk taengah a thuih o, angmah ih nawkamya khaeah, Angraeng khae hoi angzo lok to tahngaih hanah angzo ah, tiah a naa o.
| و نزد تو می‌آیند بطوری که قوم (من )می آیند. و مانند قوم من پیش تو نشسته، سخنان تو را می‌شنوند، اما آنها را بجا نمی آورند. زیرا که ایشان به دهان خود سخنان شیرین می‌گویند. لیکن دل ایشان در‌پی حرص ایشان می‌رود. | ۳۱ 31 |
Minawk mah sak o ih baktih toengah, kai ih kaminawk loe nang khaeah angzoh o, kai ih kaminawk baktiah na hmaa ah anghnut o moe, na lok to tahngai o, toe sah o mak ai; pakha hoiah amlunghaih to a thuih o, toe nihcae ih palung loe uthaih hoiah koi o.
| واینک تو برای ایشان مثل سرود شیرین مطرب خوشنوا و نیک نواز هستی. زیرا که سخنان تو رامی شنوند، اما آنها را بجا نمی آورند. | ۳۲ 32 |
Khenah, nang loe nihcae hanah katoeng kruek kop, taaw kahoih kami maeto mah sak ih, koeh koi kaom laa baktiah na oh pae, nihcae loe na lok to thaih o, toe sah o ai.
| و چون این واقع می‌شود و البته واقع خواهد شد، آنگاه خواهند دانست که نبی در میان ایشان بوده است.» | ۳۳ 33 |
Toe hae baktih hmuennawk loe pha tangtang tih, to hmuennawk loktang ah phak naah loe khenah, angmacae salakah tahmaa oh vaih boeh, tito nihcae mah panoek o tih, tiah thuih.
