حزقیال 20
| و در روز دهم ماه پنجم از سال هفتم بعضی از مشایخ اسرائیل به جهت طلبیدن خداوند آمدند و پیش من نشستند. | ۱ 1 |
第七年五月初十日，有以色列的几个长老来求问耶和华，坐在我面前。
| آنگاه کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: | ۲ 2 |
耶和华的话临到我说：
| «ای پسر انسان مشایخ اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: آیاشما برای طلبیدن من آمدید؟ خداوند یهوه می‌گوید: به حیات خودم قسم که از شما طلبیده نخواهم شد. | ۳ 3 |
“人子啊，你要告诉以色列的长老说，主耶和华如此说：你们来是求问我吗？主耶和华说：我指着我的永生起誓，我必不被你们求问。
| ای پسر انسان آیا بر ایشان حکم خواهی کرد؟ آیا بر ایشان حکم خواهی کرد؟ پس رجاسات پدران ایشان را بدیشان بفهمان. | ۴ 4 |
人子啊，你要审问审问他们吗？你当使他们知道他们列祖那些可憎的事，
| وبه ایشان بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید درروزی که اسرائیل را برگزیدم و دست خود رابرای ذریت خاندان یعقوب برافراشتم و خود را به ایشان در زمین مصر معروف ساختم و دست خودرا برای ایشان برافراشته، گفتم: من یهوه خدای شما هستم، | ۵ 5 |
对他们说，主耶和华如此说：当日我拣选以色列，向雅各家的后裔起誓，在埃及地将自己向他们显现，说：我是耶和华—你们的 神。
| در همان روز دست خود را برای ایشان برافراشتم که ایشان را از زمین مصر به زمینی که برای ایشان بازدید کرده بودم بیرون آورم. زمینی که به شیر و شهد جاری است و فخرهمه زمینها می‌باشد. | ۶ 6 |
那日我向他们起誓，必领他们出埃及地，到我为他们察看的流奶与蜜之地；那地在万国中是有荣耀的。
| و به ایشان گفتم: هر کس ازشما رجاسات چشمان خود را دور کند وخویشتن را به بتهای مصر نجس نسازد، زیرا که من یهوه خدای شما هستم. | ۷ 7 |
我对他们说，你们各人要抛弃眼所喜爱那可憎之物，不可因埃及的偶像玷污自己。我是耶和华—你们的 神。
| اما ایشان از من عاصی شده، نخواستند که به من گوش گیرند. وهر کس از ایشان رجاسات چشمان خود را دورنکرد و بتهای مصر را ترک ننمود. آنگاه گفتم که خشم خود را بر ایشان خواهم ریخت و غضب خویش را در میان زمین مصر بر ایشان به اتمام خواهم رسانید. | ۸ 8 |
他们却悖逆我，不肯听从我，不抛弃他们眼所喜爱那可憎之物，不离弃埃及的偶像。 “我就说，我要将我的忿怒倾在他们身上，在埃及地向他们成就我怒中所定的。
| لیکن محض خاطر اسم خودعمل نمودم تا آن در نظر امت هایی که ایشان درمیان آنها بودند و در نظر آنها خود را به بیرون آوردن ایشان از زمین مصر، به ایشان شناسانیدم، بی‌حرمت نشود. | ۹ 9 |
我却为我名的缘故没有这样行，免得我名在他们所住的列国人眼前被亵渎；我领他们出埃及地，在这列国人的眼前将自己向他们显现。
| پس ایشان را از زمین مصربیرون آورده، به بیابان رسانیدم. | ۱۰ 10 |
这样，我就使他们出埃及地，领他们到旷野，
| و فرایض خویش را به ایشان دادم و احکام خود را که هر‌که به آنها عمل نماید به آنها زنده خواهد ماند، به ایشان تعلیم دادم. | ۱۱ 11 |
将我的律例赐给他们，将我的典章指示他们；人若遵行就必因此活着。
| و نیز سبت های خود را به ایشان عطا فرمودم تا علامتی در میان من و ایشان بشود و بدانند که من یهوه هستم که ایشان راتقدیس می‌نمایم. | ۱۲ 12 |
又将我的安息日赐给他们，好在我与他们中间为证据，使他们知道我—耶和华是叫他们成为圣的。
| «لیکن خاندان اسرائیل در بیابان از من عاصی شده، در فرایض من سلوک ننمودند. واحکام مرا که هر‌که به آنها عمل نماید از آنها زنده ماند، خوار شمردند و سبت هایم را بسیاربی حرمت نمودند. آنگاه گفتم که خشم خود را بر ایشان ریخته، ایشان را در بیابان هلاک خواهم ساخت. | ۱۳ 13 |
以色列家却在旷野悖逆我，不顺从我的律例，厌弃我的典章（人若遵行就必因此活着），大大干犯我的安息日。 “我就说，要在旷野将我的忿怒倾在他们身上，灭绝他们。
| لیکن محض خاطر اسم خود عمل نمودم تا آن به نظر امت هایی که ایشان را به حضور آنها بیرون آوردم بی‌حرمت نشود. | ۱۴ 14 |
我却为我名的缘故，没有这样行，免得我的名在我领他们出埃及的列国人眼前被亵渎。
| ومن نیز دست خود را برای ایشان در بیابان برافراشتم که ایشان را به زمینی که به ایشان داده بودم، داخل نسازم. زمینی که به شیر و شهدجاری است و فخر تمامی زمینها می‌باشد. | ۱۵ 15 |
并且我在旷野向他们起誓，必不领他们进入我所赐给他们流奶与蜜之地（那地在万国中是有荣耀的）；
| زیرا که احکام مرا خوار شمردند وبه فرایضم سلوک ننمودند و سبت های مرا بی‌حرمت ساختند، چونکه دل ایشان به بتهای خود مایل می‌بود. | ۱۶ 16 |
因为他们厌弃我的典章，不顺从我的律例，干犯我的安息日，他们的心随从自己的偶像。
| لیکن خشم من بر ایشان رقت نموده، ایشان را هلاک نساختم و ایشان را در بیابان، نابودننمودم. | ۱۷ 17 |
虽然如此，我眼仍顾惜他们，不毁灭他们，不在旷野将他们灭绝净尽。
| و به پسران ایشان در بیابان گفتم: به فرایض پدران خود سلوک منمایید و احکام ایشان را نگاه مدارید و خویشتن را به بتهای ایشان نجس مسازید. | ۱۸ 18 |
“我在旷野对他们的儿女说：不要遵行你们父亲的律例，不要谨守他们的恶规，也不要因他们的偶像玷污自己。
| من یهوه خدای شما هستم. پس به فرایض من سلوک نمایید و احکام مرا نگاه داشته، آنها را بجا آورید. | ۱۹ 19 |
我是耶和华—你们的 神，你们要顺从我的律例，谨守遵行我的典章，
| و سبت های مراتقدیس نمایید تا در میان من و شما علامتی باشدو بدانید که من یهوه خدای شما هستم. | ۲۰ 20 |
且以我的安息日为圣。这日在我与你们中间为证据，使你们知道我是耶和华—你们的 神。
| «لیکن پسران از من عاصی شده، به فرایض من سلوک ننمودند و احکام مرا که هر‌که آنها رابجا آورد از آنها زنده خواهد ماند، نگاه نداشتند وبه آنها عمل ننمودند و سبت های مرا بی‌حرمت ساختند. آنگاه گفتم که خشم خود را بر ایشان ریخته، غضب خویش را بر ایشان در بیابان به اتمام خواهم رسانید. | ۲۱ 21 |
只是他们的儿女悖逆我，不顺从我的律例，也不谨守遵行我的典章（人若遵行就必因此活着），干犯我的安息日。 “我就说，要将我的忿怒倾在他们身上，在旷野向他们成就我怒中所定的。
| لیکن دست خود رابرگردانیده، محض خاطر اسم خود عمل نمودم تا آن به نظر امت هایی که ایشان را به حضور آنها بیرون آوردم بی‌حرمت نشود. | ۲۲ 22 |
虽然如此，我却为我名的缘故缩手没有这样行，免得我的名在我领他们出埃及的列国人眼前被亵渎。
| و من نیز دست خود را برای ایشان در بیابان برافراشتم که ایشان را در میان امت‌ها پراکنده نمایم و ایشان را درکشورها متفرق سازم. | ۲۳ 23 |
并且我在旷野向他们起誓，必将他们分散在列国，四散在列邦；
| زیرا که احکام مرا بجانیاوردند و فرایض مرا خوار شمردند و سبت های مرا بی‌حرمت ساختند و چشمان ایشان بسوی بتهای پدران ایشان نگران می‌بود. | ۲۴ 24 |
因为他们不遵行我的典章，竟厌弃我的律例，干犯我的安息日，眼目仰望他们父亲的偶像。
| بنابراین من نیز فرایضی را که نیکو نبود و احکامی را که از آنهازنده نمانند به ایشان دادم. | ۲۵ 25 |
我也任他们遵行不美的律例，谨守不能使人活着的恶规。
| و ایشان را به هدایای ایشان که هر کس را که رحم را می‌گشوداز آتش می‌گذرانیدند، نجس ساختم تا ایشان راتباه سازم و بدانند که من یهوه هستم. | ۲۶ 26 |
因他们将一切头生的经火，我就任凭他们在这供献的事上玷污自己，好叫他们凄凉，使他们知道我是耶和华。
| «بنابراین‌ای پسر انسان خاندان اسرائیل راخطاب کرده، به ایشان بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: در این دفعه نیز پدران شما خیانت کرده، به من کفر ورزیدند. | ۲۷ 27 |
“人子啊，你要告诉以色列家说，主耶和华如此说：你们的列祖在得罪我的事上亵渎我；
| زیرا که چون ایشان را به زمینی که دست خود را برافراشته بودم که آن را به ایشان بدهم در‌آوردم، آنگاه به هر تل بلند وهر درخت کشن نظر انداختند و ذبایح خود را درآنجا ذبح نمودند و قربانی های غضب انگیزخویش را گذرانیدند. و در آنجا هدایای خوشبوی خود را آوردند و در آنجا هدایای ریختنی خود را ریختند. | ۲۸ 28 |
因为我领他们到了我起誓应许赐给他们的地，他们看见各高山、各茂密树，就在那里献祭，奉上惹我发怒的供物，也在那里焚烧馨香的祭牲，并浇上奠祭。
| و به ایشان گفتم: این مکان بلند که شما به آن می‌روید چیست؟ پس اسم آن تا امروز بامه خوانده می‌شود. | ۲۹ 29 |
我就对他们说：你们所上的那高处叫什么呢？（那高处的名字叫巴麻直到今日。）
| «بنابراین به خاندان اسرائیل بگو: خداوندیهوه چنین می‌فرماید: آیا شما به رفتار پدران خود خویشتن را نجس می‌سازید و رجاسات ایشان را پیروی نموده، زنا می‌کنید؟ | ۳۰ 30 |
所以你要对以色列家说，主耶和华如此说：你们仍照你们列祖所行的玷污自己吗？仍照他们可憎的事行邪淫吗？
| و هدایای خود را آورده، پسران خویش را از آتش می‌گذرانید و خویشتن را از تمامی بتهای خود تاامروز نجس می‌سازید؟ پس‌ای خاندان اسرائیل آیا من از شما طلبیده بشوم؟ خداوند یهوه می‌فرماید به حیات خودم قسم که از شما طلبیده نخواهم شد. | ۳۱ 31 |
你们奉上供物使你们儿子经火的时候，仍将一切偶像玷污自己，直到今日吗？以色列家啊，我岂被你们求问吗？主耶和华说：我指着我的永生起誓，我必不被你们求问。
| و آنچه به‌خاطر شما خطورمی کند هرگز واقع نخواهد شد که خیال می‌کنید. مثل امت‌ها و مانند قبایل کشورها گردیده، (بتهای ) چوب و سنگ را عبادت خواهید نمود. | ۳۲ 32 |
“你们说：我们要像外邦人和列国的宗族一样，去事奉木头与石头。你们所起的这心意万不能成就。”
| زیرا خداوند یهوه می‌فرماید: به حیات خودم قسم که هرآینه با دست قوی و بازوی برافراشته وخشم ریخته شده بر شما سلطنت خواهم نمود. | ۳۳ 33 |
主耶和华说：“我指着我的永生起誓，我总要作王，用大能的手和伸出来的膀臂，并倾出来的忿怒，治理你们。
| و شما را از میان امت‌ها بیرون آورده، به‌دست قوی و بازوی برافراشته و خشم ریخته شده اززمینهایی که در آنها پراکنده شده‌اید جمع خواهم نمود. | ۳۴ 34 |
我必用大能的手和伸出来的膀臂，并倾出来的忿怒，将你们从万民中领出来，从分散的列国内聚集你们。
| و شما را به بیابان امت‌ها در‌آورده، درآنجا بر شما روبرو داوری خواهم نمود. | ۳۵ 35 |
我必带你们到外邦人的旷野，在那里当面刑罚你们。
| وخداوند یهوه می‌گوید: چنانکه بر پدران شما دربیابان زمین مصر داوری نمودم، همچنین بر شماداوری خواهم نمود. | ۳۶ 36 |
我怎样在埃及地的旷野刑罚你们的列祖，也必照样刑罚你们。这是主耶和华说的。
| و شما را زیر عصاگذرانیده، به بند عهد درخواهم آورد. | ۳۷ 37 |
我必使你们从杖下经过，使你们被约拘束。
| و آنانی را که متمرد شده و از من عاصی گردیده‌اند، ازمیان شما جدا خواهم نمود و ایشان را از زمین غربت ایشان بیرون خواهم آورد. لیکن به زمین اسرائیل داخل نخواهند شد و خواهید دانست که من یهوه هستم.» | ۳۸ 38 |
我必从你们中间除净叛逆和得罪我的人，将他们从所寄居的地方领出来，他们却不得入以色列地。你们就知道我是耶和华。
| اما به شما‌ای خاندان اسرائیل خداوند یهوه چنین می‌گوید: «همه شما نزدبتهای خود رفته، آنها را عبادت کنید. لیکن بعد ازاین البته مرا گوش خواهید داد. و اسم قدوس مرا دیگر با هدایا و بتهای خود بی‌عصمت نخواهیدساخت. | ۳۹ 39 |
“以色列家啊，至于你们，主耶和华如此说：从此以后若不听从我，就任凭你们去事奉偶像，只是不可再因你们的供物和偶像亵渎我的圣名。
| زیرا خداوند یهوه می‌فرماید: در کوه مقدس من بر کوه بلند اسرائیل تمام خاندان اسرائیل جمیع در آنجا مرا عبادت خواهند کردو در آنجا از ایشان راضی شده، ذبایح جنبانیدنی شما و نوبرهای هدایای شما را با تمامی موقوفات شما خواهم طلبید. | ۴۰ 40 |
“主耶和华说：在我的圣山，就是以色列高处的山，所有以色列的全家都要事奉我。我要在那里悦纳你们，向你们要供物和初熟的土产，并一切的圣物。
| و چون شما را ازامت‌ها بیرون آورم و شما را از زمینهایی که درآنها پراکنده شده‌اید جمع نمایم، آنگاه هدایای خوشبوی شما را از شما قبول خواهم کرد و به نظر امت‌ها در میان شما تقدیس کرده خواهم شد. | ۴۱ 41 |
我从万民中领你们出来，从分散的列国内聚集你们，那时我必悦纳你们好像馨香之祭，要在外邦人眼前在你们身上显为圣。
| و چون شما را به زمین اسرائیل یعنی به زمینی که درباره‌اش دست خود را برافراشتم که آن را به پدران شما بدهم بیاورم، آنگاه خواهید دانست که من یهوه هستم. | ۴۲ 42 |
我领你们进入以色列地，就是我起誓应许赐给你们列祖之地，那时你们就知道我是耶和华。
| و در آنجا طریق های خود وتمامی اعمال خویش را که خویشتن را به آنهانجس ساخته‌اید، به یاد خواهید آورد. و از همه اعمال قبیح که کرده‌اید، خویشتن را به نظر خودمکروه خواهید داشت. | ۴۳ 43 |
你们在那里要追念玷污自己的行动作为，又要因所做的一切恶事厌恶自己。
| و‌ای خاندان اسرائیل خداوند یهوه می‌فرماید: هنگامی که با شمامحض خاطر اسم خود و نه به سزای رفتار قبیح شما و نه موافق اعمال فاسد شما عمل نموده باشم، آنگاه خواهید دانست که من یهوه هستم.» | ۴۴ 44 |
主耶和华说：以色列家啊，我为我名的缘故，不照着你们的恶行和你们的坏事待你们；你们就知道我是耶和华。”
| و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: | ۴۵ 45 |
耶和华的话临到我说：
| «ای پسر انسان روی خود را بسوی جنوب متوجه ساز و به سمت جنوب تکلم نما و برجنگل صحرای جنوب نبوت کن. | ۴۶ 46 |
“人子啊，你要面向南方，向南滴下预言攻击南方田野的树林。
| و به آن جنگل جنوب بگو: کلام خداوند را بشنو. خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینک من آتشی درتو می‌افروزم که هر درخت سبز و هر درخت خشک را در تو خواهد سوزانید. و لهیب ملتهب آن خاموش نخواهد شد و همه رویها از جنوب تا شمال از آن سوخته خواهد شد. | ۴۷ 47 |
对南方的树林说，要听耶和华的话。主耶和华如此说：我必使火在你中间着起，烧灭你中间的一切青树和枯树，猛烈的火焰必不熄灭。从南到北，人的脸面都被烧焦。
| و تمامی بشرخواهند فهمید که من یهوه آن را افروخته‌ام تاخاموشی نپذیرد.» | ۴۸ 48 |
凡有血气的都必知道是我—耶和华使火着起，这火必不熄灭。”
| و من گفتم: «آه‌ای خداوند یهوه ایشان درباره من می‌گویند آیا او مثلها نمی آورد؟» | ۴۹ 49 |
于是我说：“哎！主耶和华啊，人都指着我说：他岂不是说比喻的吗？”
