خروج 3

۱ 1 و اما موسی گله پدر زن خود، یترون، کاهن مدیان را شبانی می‌کرد، و گله را بدان طرف صحرا راند و به حوریب که جبل الله باشد آمد.

Mosi loe Midian kami qaima, amsae Jethro ih tuu to toep pae; praezaek taeng ih mae ah tuunawk to a toep moe, Sithaw ih mae Horeb ahmuen ah a phak.

۲ 2 وفرشته خداوند در شعله آتش از میان بوته‌ای بروی ظاهر شد، و چون او نگریست، اینک آن بوته به آتش مشتعل است اما سوخته نمی شود.

To ah Angraeng ih van kami to hmai kangqong aqam kabuk thing thung hoiah anih khaeah angphong; Mosi mah khet naah, kabuk thing loe hmai angqong, toe thing loe hmai mah kangh ai tito a hnuk.

۳ 3 وموسی گفت: «اکنون بدان طرف شوم، و این امرغریب را ببینم، که بوته چرا سوخته نمی شود.»

To pongah Mosi mah, Tipongah kabuk thing loe hmai mah kang ai loe! Kalen parai kamtueng hmuen hae ka khet noek han, tiah a poek.

۴ 4 چون خداوند دید که برای دیدن مایل بدان سومی شود، خدا از میان بوته به وی ندا درداد و گفت: «ای موسی! ای موسی!» گفت: «لبیک.»

To tiah kaom hmuen to Mosi mah caeh moe, khet, tiah Angraeng mah hnuk naah, Sithaw mah anih to aqam kabuk thing thung hoiah Mosi! Mosi! tiah kawk.

۵ 5 گفت: «بدین جا نزدیک میا، نعلین خود را از پایهایت بیرون کن، زیرا مکانی که در آن ایستاده‌ای زمین مقدس است.»

Sithaw mah, Haeah anghnai hmah; na khokpanai to angkhring ah; nang doethaih ahmuen loe hmuenciim ah oh, tiah a naa.

۶ 6 و گفت: «من هستم خدای پدرت، خدای ابراهیم، و خدای اسحاق، وخدای یعقوب.» آنگاه موسی روی خود راپوشانید، زیرا ترسید که به خدا بنگرد.

To pacoengah, Kai loe nam pa ih Sithaw, Abraham ih Sithaw, Issak ih Sithaw hoi Jakob ih Sithaw ah ka oh, tiah a naa. Mosi mah Sithaw khet han zit moe, a mikhmai to hawk ving.

۷ 7 وخداوند گفت: «هر آینه مصیبت قوم خود را که درمصرند دیدم، و استغاثه ایشان را از دست سرکاران ایشان شنیدم، زیرا غمهای ایشان رامی دانم.

Angraeng mah, Izip prae ah kaom kai ih kaminawk patangkhanghaih to ka hnuk boeh; misong tawnkungnawk mah pacaekthlaek o pongah, a qah o haih lok to ka thaih boeh; nihcae palungsethaih to ka panoek.

۸ 8 و نزول کردم تا ایشان را از دست مصریان خلاصی دهم، و ایشان را از آن زمین به زمین نیکو و وسیع برآورم، به زمینی که به شیر وشهد جاری است، به مکان کنعانیان و حتیان و اموریان و فرزیان و حویان و یبوسیان.

Izip kaminawk ban thung hoiah nihcae to ka pahlong moe, to prae thung hoiah ka zaeh pacoengah, tahnutui hoi khoitui longhaih, Kanaan prae, Hit, Amor, Periz, Hiv hoi Jebus kaminawk ohhaih prae ah caeh haih hanah, kang hum tathuk boeh.

۹ 9 و الان اینک استغاثه بنی‌اسرائیل نزد من رسیده است، وظلمی را نیز که مصریان بر ایشان می‌کنند، دیده‌ام.

To pongah, khenah, Israel kaminawk qahhaih lok loe vaihi kai khaeah phak boeh; Izip kaminawk mah nihcae pacaekthlaekhaih doeh ka hnuk boeh.

۱۰ 10 پس اکنون بیا تا تو را نزد فرعون بفرستم، و قوم من، بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آوری.»

To pongah vaihi angzo ah, Izip prae thung hoiah kai ih kami, Israel caanawk to zaeh hanah, Faro khaeah kang patoeh han, tiah a naa.

۱۱ 11 موسی به خدا گفت: «من کیستم که نزدفرعون بروم، و بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورم؟»

Toe Mosi mah Sithaw khaeah, Kai loe kawbaktih kami ah maw ka oh moe, Faro khaeah ka caeh pacoengah, Izip prae thung hoiah Israel kaminawk to ka zaeh han loe? tiah a naa.

۱۲ 12 گفت: «البته با تو خواهم بود. و علامتی که من تو را فرستاده‌ام، این باشد که چون قوم را ازمصر بیرون آوردی، خدا را بر این کوه عبادت خواهید کرد.»

To naah Sithaw mah, Kai mah kang oh thuih han hmang! Hae loe nang, kang patoeh boeh, tiah angmathaih ah om tih; Kai ih kaminawk Izip prae thung hoi na zaeh pacoengah loe, hae mae nuiah Sithaw na bok o tih, tiah a naa.

۱۳ 13 موسی به خدا گفت: «اینک چون من نزد بنی‌اسرائیل برسم، و بدیشان گویم خدای پدران شما مرا نزد شما فرستاده است، و ازمن بپرسند که نام او چیست، بدیشان چه گویم؟»

Mosi mah Sithaw khaeah, Israel kaminawk khaeah ka caeh moe, nihcae khaeah, nangcae ampanawk ih Sithaw mah nangcae khaeah kai ang patoeh, tiah ka thuih pae naah, nihcae mah kai khaeah, Anih ih ahmin loe mi aa? tiah na dueng o nahaeloe, kawbang maw ka thuih pae han loe? tiah a naa.

۱۴ 14 خدا به موسی گفت: «هستم آنکه هستم.» وگفت: «به بنی‌اسرائیل چنین بگو: اهیه (هستم ) مرانزد شما فرستاد.»

Sithaw mah Mosi khaeah, KAI LOE KAI NI, tiah Israel kaminawk khaeah thui paeh; KAI, tiah ahmin kaom mah, nangcae khae ah kai ang patoeh, tiah thui paeh, tiah a naa.

۱۵ 15 و خدا باز به موسی گفت: «به بنی‌اسرائیل چنین بگو، یهوه خدای پدران شما، خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب، مرا نزد شما فرستاده، این است نام من تا ابدالاباد، و این است یادگاری من نسلا بعد نسل.

To pacoengah Sithaw mah Mosi khaeah, Israel kaminawk khaeah, Nam panawk ih Angraeng Sithaw, Abraham Sithaw, Issak Sithaw hoi Jakob Sithaw mah nangcae khaeah kai ang patoeh, hae loe dungzan ah kaom Kai ih ahmin ah oh, angzo han koi kaminawk boih mah pahnet thaih han ai ih ahmin ah oh, tiah a thuih, tiah thui paeh, tiah a naa.

۱۶ 16 برو ومشایخ بنی‌اسرائیل را جمع کرده، بدیشان بگو: یهوه خدای پدران شما، خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب، به من ظاهر شده، گفت: هر آینه از شماو از آنچه به شما در مصر کرده‌اند، تفقد کرده‌ام،

Caeh ah, Israel kacoehtanawk to nawnto pakhueng ah loe nihcae khaeah, Nam panawk ih Angraeng Sithaw, Abraham, Issak hoi Jakob ih Sithaw to kai khaeah angphong moe, nangcae khaeah kang paqaih, Izip prae ah nangcae nuiah a sak o ih hmuen ka hnuk boeh;

۱۷ 17 و گفتم شما را از مصیبت مصر بیرون خواهم آورد، به زمین کنعانیان و حتیان و اموریان وفرزیان و حویان و یبوسیان، به زمینی که به شیر وشهد جاری است.

Izip prae patangkhanghaih thung hoiah nangcae to kang zaeh moe, Kanaan, Hit, Amor, Periz, Hiv hoi Jebus kaminawk ih prae, tahnutui hoi khoitui longhaih prae thungah kang caeh o haih han, tiah lok ka thuih boeh, tiah thui paeh, tiah a thuih, tiah a naa.

۱۸ 18 و سخن تو را خواهندشنید، و تو با مشایخ اسرائیل، نزد پادشاه مصر بروید، و به وی گویید: یهوه خدای عبرانیان ما راملاقات کرده است. و الان سفر سه روزه به صحرابرویم، تا برای یهوه خدای خود قربانی بگذرانیم.

Israel kacoehtanawk mah na lok to tahngai o tih; nang hoi Israel kacoehtanawk Izip siangpahrang khaeah caeh oh loe, anih khaeah, Hebru Angraeng Sithaw mah kaicae hae a tongh boeh; kaimacae ih Angraeng Sithaw khaeah, angbawnhaih ka sak o hanah, ni thumto thung praezaek ah na caehsak ah, tiah thui paeh.

۱۹ 19 و من می‌دانم که پادشاه مصر شما را نمی گذاردبروید، و نه هم به‌دست زورآور.

Toe Izip siangpahrang loe kalen parai thacakhaih hnu ai ah loe, nangcae to caehsak mak ai, tito ka panoek.

۲۰ 20 پس دست خود را دراز خواهم کرد، و مصر را به همه عجایب خود که در میانش به ظهور می‌آورم خواهم زد، و بعد از آن شما را رها خواهد کرد.

To pongah ban ka payangh moe, Izip prae thungah dawnrai hmuennawk to ka sak boih han, to tiah prae to ka thuitaek han; to pacoengah ni Izip siangpahrang mah na caeh o sak vop tih.

۲۱ 21 و این قوم را در نظر مصریان مکرم خواهم ساخت، و واقع خواهد شد که چون بروید تهی‌دست نخواهید رفت.

Izip kaminawk mah hae kaminawk palung o thai hanah, tok ka sak han; to naah ni na tacawt o naah bangkrai ah na tacawt o mak ai;

۲۲ 22 بلکه هر زنی از همسایه خود و مهمان خانه خویش آلات نقره و آلات طلا و رخت خواهد خواست، و به پسران ودختران خود خواهید پوشانید، و مصریان راغارت خواهید نمود.»

nongpata boih mah a imtaeng kami, a im ah kaom nongpatanawk hanah phoisa, sui hoi khukbuennawk to hni o ueloe, na capanawk hoi na canunawk to abuen o sak tih; to tiah Izip kaminawk ih hmuennawk to na la pae o tih, tiah a naa.