خروج 11

۱ 1 و خداوند به موسی گفت: «یک بلای دیگر بر فرعون و بر مصر می‌آورم، وبعد از آن شما را از اینجا رهایی خواهد داد، وچون شما را رها کند، البته شما را بالکلیه از اینجاخواهد راند.

Angraeng mah Mosi khaeah, Faro hoi Izip prae nuiah raihaih maeto ka phaksak han vop; to pacoengah loe hae ahmuen hoiah na tacawtsak tih boeh; to tiah nawnto na haek o boih ueloe, na tacawt o sak tih boeh.

۲ 2 اکنون به گوش قوم بگو که هر مرداز همسایه خود، و هر زن از همسایه‌اش آلات نقره و آلات طلا بخواهند.»

Israel nongpa maw, nongpata maw, mi kawbaktih mah doeh angmacae imtaeng kami khaeah sui hoi sum kanglungnawk hnik hanah, kaminawk khaeah thui paeh, tiah a naa.

۳ 3 و خداوند قوم را درنظر مصریان محترم ساخت. و شخص موسی نیزدر زمین مصر، در نظر بندگان فرعون و در نظرقوم، بسیار بزرگ بود.

Kai mah Izip kaminawk khaeah kami tahmenhaih palungthin to ka paek han; Mosi doeh Faro tamnanawk hmaa hoi Izip prae thungah paroeai ka lensak han.

۴ 4 و موسی گفت: «خداوندچنین می‌گوید: قریب به نصف شب در میان مصربیرون خواهم آمد.

To pongah Angraeng mah khoving ah Izip prae um ah ka caeh han, tiah thuih, tiah Mosi mah thuih.

۵ 5 و هر نخست زاده‌ای که در زمین مصر باشد، از نخست زاده فرعون که برتختش نشسته است، تا نخست زاده کنیزی که درپشت دستاس باشد، و همه نخست زادگان بهایم خواهند مرد.

Izip prae thungah caa lu to ka dueksak boih han; angraeng tangkhang nuiah anghnu, Faro ih caa lu hoi amtong ueloe, cang kaehhaih set hnuk ah anghnu tamna nongpata ih caa lu khoek to ka dueksak han; tapen tangsuek moinnawk doeh ka dueksak boih han.

۶ 6 و نعره عظیمی در تمامی زمین مصر خواهد بود که مثل آن نشده، و مانند آن دیگر نخواهد شد.

Izip prae thung boih canghnii ah kaom vai ai, hmabang ah doeh kaom han ai, qahhaih to om tih.

۷ 7 اما بر جمیع بنی‌اسرائیل سگی زبان خود را تیز نکند، نه بر انسان و نه بربهایم، تا بدانید که خداوند در میان مصریان واسرائیلیان فرقی گذارده است.

Toe Israel kaminawk ohhaih ahmuen ah loe kami, to tih ai boeh loe moi mataeng doeh ui mah uk mak ai; to naah Angraeng mah Izip kaminawk hoi Israel kaminawk tapraek boeh, tito na panoek o tih, tiah a thuih.

۸ 8 و این همه بندگان تو به نزد من فرود آمده، و مرا تعظیم کرده، خواهند گفت: تو و تمامی قوم که تابع تو باشند، بیرون روید! و بعد از آن بیرون خواهم رفت.»

Hae ih na tamnanawk boih kai khaeah angzoh o moe, ka hmaa ah akuep o pacoengah, nangmah hoi na hnukbang kaminawk to tacawt o boih lai ah, tiah na thuih pacoengah ni ka caeh han vop, tiah a naa. Mosi loe palungphui moe, Faro to tacawt taak.

۹ 9 و خداوند به موسی گفت: «فرعون به شماگوش نخواهد گرفت، تا آیات من در زمین مصرزیاد شود.»

Angraeng mah Mosi khaeah, Izip prae thung boih ah Kai ih dawnrai hmuen to pung han oh pongah, Faro mah na lok to tahngai mak ai, tiah a naa.

۱۰ 10 و موسی و هارون جمیع این آیات را به حضور فرعون ظاهر ساختند. اما خداوند دل فرعون را سخت گردانید، و بنی‌اسرائیل را از زمین خود رهایی نداد.

Mosi hoi Aaron mah Faro hmaa ah hae baktih dawnrai hmuennawk boih a sak hoi; toe Angraeng mah Faro ih palung thahsak pongah, a prae thung hoiah Israel kaminawk tacawtsak ai toengtoeng vop.