< جامعه 7 >

نیک نامی از روغن معطر بهتر است و روزممات از روز ولادت. ۱ 1
Melius est nomen bonum, quam unguenta pretiosa: et dies mortis die nativitatis.
رفتن به خانه ماتم از رفتن به خانه ضیافت بهتر است زیرا که این آخرت همه مردمان است و زندگان این را در دل خود می‌نهند. ۲ 2
Melius est ire ad domum luctus, quam ad domum convivii: in illa enim finis cunctorum admonetur hominum, et vivens cogitat quid futurum sit.
حزن از خنده بهتر است زیرا که ازغمگینی صورت دل اصلاح می‌شود. ۳ 3
Melior est ira risu: quia per tristitiam vultus, corrigitur animus delinquentis.
دل حکیمان در خانه ماتم است و دل احمقان در خانه شادمانی. ۴ 4
Cor sapientium ubi tristitia est, et cor stultorum ubi lætitia.
شنیدن عتاب حکیمان بهتر است از شنیدن سرود احمقان، ۵ 5
Melius est a sapiente corripi, quam stultorum adulatione decipi.
زیرا خنده احمقان مثل صدای خارها در زیر دیگ است و این نیز بطالت است. ۶ 6
quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla, sic risus stulti: sed et hoc vanitas.
به درستی که ظلم، مرد حکیم را جاهل می‌گرداند و رشوه، دل را فاسد می‌سازد. ۷ 7
Calumnia conturbat sapientem, et perdet robur cordis illius.
انتهای امر از ابتدایش بهتر است و دل حلیم از دل مغرور نیکوتر. ۸ 8
Melior est finis orationis, quam principium. Melior est patiens arrogante.
در دل خود به زودی خشمناک مشو زیرا خشم در سینه احمقان مستقرمی شود. ۹ 9
Ne sis velox ad irascendum: quia ira in sinu stulti requiescit.
مگو چرا روزهای قدیم از این زمان بهتربود زیرا که در این خصوص از روی حکمت سوال نمی کنی. ۱۰ 10
Ne dicas: Quid putas causæ est quod priora tempora meliora fuere quam nunc sunt? stulta enim est huiuscemodi interrogatio.
حکمت مثل میراث نیکو است بلکه به جهت بینندگان آفتاب نیکوتر. ۱۱ 11
Utilior est sapientia cum divitiis, et magis prodest videntibus solem.
زیرا که حکمت ملجایی است و نقره ملجایی؛ اما فضیلت معرفت این است که حکمت صاحبانش را زندگی می‌بخشد. ۱۲ 12
Sicut enim protegit sapientia, sic protegit pecunia. hoc autem plus habet eruditio et sapientia, quod vitam tribuunt possessori suo.
اعمال خدا را ملاحظه نما زیرا کیست که بتواند آنچه را که او کج ساخته است راست نماید؟ ۱۳ 13
Considera opera Dei, quod nemo possit corrigere quem ille despexerit.
در روز سعادتمندی شادمان باش و درروز شقاوت تامل نما زیرا خدا این را به ازاء آن قرار داد که انسان هیچ‌چیز را که بعد از او خواهدشد دریافت نتواند کرد. ۱۴ 14
In die bona fruere bonis, et malam diem præcave. sicut enim hanc, sic et illam fecit Deus, ut non inveniat homo contra eum iustas querimonias.
این همه را در روزهای بطالت خود دیدم. مرد عادل هست که در عدالتش هلاک می‌شود و مرد شریر هست که در شرارتش عمر دراز دارد. ۱۵ 15
Hæc quoque vidi in diebus vanitatis meæ: Iustus perit in iustitia sua, et impius multo vivit tempore in malitia sua.
پس گفتم به افراط عادل مباش و خود را زیاده حکیم مپندار مبادا خویشتن را هلاک کنی. ۱۶ 16
Noli esse iustus multum: neque plus sapias quam necesse est, ne obstupescas.
و به افراط شریر مباش و احمق مشو مبادا پیش ازاجلت بمیری. ۱۷ 17
Ne impie agas multum: et noli esse stultus, ne moriaris in tempore non tuo.
نیکو است که به این متمسک شوی و از آن نیز دست خود را برنداری زیرا هرکه از خدا بترسد، از این هر دو بیرون خواهد آمد. ۱۸ 18
Bonum est te sustentare iustum, sed et ab illo ne subtrahas manum tuam: quia qui timet Deum, nihil negligit.
حکمت مرد حکیم را توانایی می‌بخشدبیشتر از ده حاکم که در یک شهر باشند. ۱۹ 19
Sapientia confortavit sapientem super decem principes civitatis.
زیرامرد عادلی در دنیا نیست که نیکویی ورزد و هیچ خطا ننماید. ۲۰ 20
Non est enim homo iustus in terra, qui faciat bonum, et non peccet.
و نیز به همه سخنانی که گفته شود دل خودرا منه، مبادا بنده خود را که تو را لعنت می‌کندبشنوی. ۲۱ 21
Sed et cunctis sermonibus, qui dicuntur, ne accomodes cor tuum: ne forte audias servum tuum maledicentem tibi.
زیرا دلت می‌داند که تو نیز بسیار بارهادیگران را لعنت نموده‌ای. ۲۲ 22
scit enim conscientia tua, quia et tu crebro maledixisti aliis.
این همه را با حکمت آزمودم و گفتم به حکمت خواهم پرداخت اما آن از من دور بود. ۲۳ 23
Cuncta tentavi in sapientia. Dixi: Sapiens efficiar: et ipsa longius recessit a me
آنچه هست دور و بسیار عمیق است. پس کیست که آن را دریافت نماید؟ ۲۴ 24
multo magis quam erat: et alta profunditas, quis inveniet eam?
پس برگشته دل خود را بر معرفت و بحث و طلب حکمت وعقل مشغول ساختم تا بدانم که شرارت حماقت است و حماقت دیوانگی است. ۲۵ 25
Lustravi universa animo meo, ut scirem, et considerarem, et quærerem sapientiam, et rationem: et ut cognoscerem impietatem stulti, et errorem imprudentium:
و دریافتم که زنی که دلش دامها و تله‌ها است و دستهایش کمندها می‌باشد، چیز تلختر از موت است. هر‌که مقبول خدا است، از وی رستگار خواهد شد اماخطاکار گرفتار وی خواهد گردید. ۲۶ 26
et inveni amariorem morte mulierem, quæ laqueus venatorum est, et sagena cor eius, vincula sunt manus illius. qui placet Deo, effugiet illam: qui autem peccator est, capietur ab illa.
جامعه می‌گوید که اینک چون این را با آن مقابله کردم تا نتیجه را دریابم این را دریافتم، ۲۷ 27
Ecce hoc inveni, dixit Ecclesiastes, unum et alterum, ut invenirem rationem,
که جان من تا به حال آن را جستجو می‌کند ونیافتم. یک مرد از هزار یافتم اما از جمیع آنها زنی نیافتم. ۲۸ 28
quam adhuc quærit anima mea, et non inveni. Virum de mille unum reperi, mulierem ex omnibus non inveni.
همانا این را فقط دریافتم که خدا آدمی را راست آفرید، اما ایشان مخترعات بسیار طلبیدند. ۲۹ 29
Solummodo hoc inveni, quod fecerit Deus hominem rectum, et ipse se infinitis miscuerit quæstionibus. Quis talis ut sapiens est? et quis cognovit solutionem verbi?

< جامعه 7 >