تثنیه 17

۱ 1 گاو یا گوسفندی که در آن عیب یا هیچ چیز بد باشد، برای یهوه خدای خودذبح منما، چونکه آن، نزد یهوه خدایت مکروه است.

Don't sacrifice to the Lord your God cattle or a sheep that has a defect or has something seriously wrong, for that is offensive to the Lord your God.

۲ 2 اگر در میان تو، در یکی از دروازه هایت که یهوه خدایت به تو می‌دهد، مرد یا زنی پیدا شودکه در نظر یهوه، خدایت، کار ناشایسته نموده، ازعهد او تجاوز کند،

There may be a report that one of you, whether a man or a woman, living in a town that the Lord your God gave you, has been found to be sinning in the sight of the Lord your God by breaking the Lord's agreement.

۳ 3 و رفته خدایان غیر را عبادت کرده، سجده نماید، خواه آفتاب یا ماه یا هر یک از جنود آسمان که من امر نفرموده‌ام،

This person has done this by going to worship other gods, bowing down to them—or to the sun, moon, or any of the stars of heaven—which I have ordered you not to do.

۴ 4 و از آن اطلاع یافته، بشنوی، پس نیکو تفحص کن. واینک اگر راست و یقین باشد که این رجاست دراسرائیل واقع شده است،

If you hear such a report, you need to make a full investigation. If you find out that the report is true, and that such an awful sin has been committed in Israel,

۵ 5 آنگاه آن مرد یا زن راکه این کار بد را در دروازه هایت کرده است، بیرون آور، و آن مرد یا زن را با سنگها سنگسار کن تابمیرند.

you must have the man or woman who has committed this terrible act taken outside the town and stoned to death.

۶ 6 از گواهی دو یا سه شاهد، آن شخصی که مستوجب مرگ است کشته شود؛ از گواهی یک نفر کشته نشود.

That person is to be executed based on the evidence given by two or three witnesses. No one shall be executed on the evidence given by a single witness.

۷ 7 اولا دست شاهدان به جهت کشتنش بر او افراشته شود، و بعد از آن، دست تمامی قوم، پس بدی را از میان خود دورکرده‌ای.

The witnesses must act first in executing the person, and then the rest of those who are present. You must eliminate the evil from among you.

۸ 8 اگر در میان تو امری که حکم بر آن مشکل شود به ظهور آید، در میان خون و خون، و درمیان دعوی و دعوی، و در میان ضرب و ضرب، از مرافعه هایی که در دروازه هایت واقع شود، آنگاه برخاسته، به مکانی که یهوه، خدایت، برگزیند، برو.

If there's a case before your town court that is too problematic for you to settle, whether the argument is over murder or manslaughter, one legal decision against another, or different degrees of assault, you must take the issue to the place the Lord your God will choose.

۹ 9 و نزد لاویان کهنه و نزد داوری که در آن روزها باشد رفته، مسالت نما و ایشان تو رااز فتوای قضا مخبر خواهند ساخت.

Go to the priests, the Levites, and to the judge in charge. Present the case to them, and they will give you their decision.

۱۰ 10 وبرحسب فتوایی که ایشان از مکانی که خداوندبرگزیند، برای تو بیان می‌کنند، عمل نما. وهوشیار باش تا موافق هر‌آنچه به تو تعلیم دهند، عمل نمایی.

You must abide by the decision they give you there at the place the Lord will choose. Make sure you do everything they tell you to do,

۱۱ 11 موافق مضمون شریعتی که به توتعلیم دهند، و مطابق حکمی که به تو گویند، عمل نما، و از فتوایی که برای تو بیان می‌کنند به طرف راست یا چپ تجاوز مکن.

in accordance with the legal instructions they give you and the verdict they delivered. Don't deviate from the decision they give you.

۱۲ 12 و شخصی که از روی تکبر رفتار نماید، و کاهنی را که به حضوریهوه، خدایت، به جهت خدمت در آنجامی ایستد یا داور را گوش نگیرد، آن شخص کشته شود. پس بدی را از میان اسرائیل دور کرده‌ای.

Anyone who treats with contempt either the priest (who ministers before the Lord your God) or the judge, must be executed. You must eliminate this evil from Israel.

۱۳ 13 و تمامی قوم چون این را بشنوند، خواهندترسید و بار دیگر از روی تکبر رفتار نخواهندنمود.

Then everyone else will hear about it and be afraid, and won't act with contempt in the future.

۱۴ 14 چون به زمینی که یهوه، خدایت، به تومی دهد، داخل شوی و در آن تصرف نموده، ساکن شوی و بگویی مثل جمیع امتهایی که به اطراف منند پادشاهی بر خود نصب نمایم،

After you've entered the land that the Lord your God is giving you, and have taken it over and settled in it, and you decide, “Let's have a king to rule over us like all the other nations around us do,”

۱۵ 15 البته پادشاهی را که یهوه خدایت برگزیند برخود نصب نما. یکی از برادرانت را بر خود پادشاه بساز، و مرد بیگانه‌ای را که از برادرانت نباشد، نمی توانی بر خود مسلط نمایی.

you can have a king but only one chosen by the Lord your God. He must be an Israelite. You must not have a king who is a foreigner; someone who is not an Israelite.

۱۶ 16 لکن او برای خود اسبهای بسیار نگیرد، و قوم را به مصر پس نفرستد، تا اسبهای بسیار برای خود بگیرد، چونکه خداوند به شما گفته است بار دیگر به آن راه برنگردید.

Your king must not have large numbers of horses, or send his men to Egypt to buy more horses, because the Lord has declared, “You must never to return there again.”

۱۷ 17 و برای خود زنان بسیار نگیرد، مبادا دلش منحرف شود، و نقره و طلا برای خودبسیار زیاده نیندوزد.

He must not have many wives, so they don't lead him away from following the Lord. He must not have large quantities of silver and gold.

۱۸ 18 و چون بر تخت مملکت خود بنشیند، نسخه این شریعت را از آنچه از آن، نزد لاویان کهنه است برای خود در طوماری بنویسد.

Once he is king and sits on his royal throne, he must make a copy for himself of these instructions, writing them on a scroll in the presence of the Levitical priests.

۱۹ 19 و آن نزد او باشد و همه روزهای عمرش آن را بخواند، تا بیاموزد که از یهوه خدای خود بترسد، و همه کلمات این شریعت و این فرایض را نگاه داشته، به عمل آورد.

He is to keep it with him, and he is to read from it each day throughout his life, so he may learn to respect the Lord his God by being careful to follow every word of these instructions and regulations.

۲۰ 20 مبادا دل او بر برادرانش افراشته شود، و از این اوامر به طرف چپ یا راست منحرف شود، تا آنکه او وپسرانش در مملکت او در میان اسرائیل روزهای طویل داشته باشند.

Then he won't think more of himself than his fellow Israelites, and he won't deviate from the commandments, so that he and his sons may have long reigns over the kingdom of Israel.