کارهای رسولان 6

۱ 1 و در آن ایام چون شاگردان زیاد شدند، هلینستیان از عبرانیان شکایت بردند که بیوه‌زنان ایشان در خدمت یومیه بی‌بهره می‌ماندند.

ⲁ̅ϩⲣⲁⲓ ⲇⲉ ϩⲛ ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲁϣⲁⲓ ⲛϭⲓ ⲧⲏⲡⲉ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲕⲣⲙⲣⲙ ϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲛⲟⲩⲉⲓⲉⲛⲓⲛ ⲉⲛϩⲉⲃⲣⲁⲓⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲱⲃϣ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲛⲉⲩⲭⲏⲣⲁ ϩⲛ ⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ ⲙⲙⲏⲛⲉ

۲ 2 پس آن دوازده، جماعت شاگردان راطلبیده، گفتند: «شایسته نیست که ما کلام خدا راترک کرده، مائده‌ها را خدمت کنیم.

ⲃ̅ⲁⲡⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲇⲉ ⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛϣϣⲉ ⲁⲛⲉⲧⲣⲉⲛⲕⲱ ⲛⲥⲱⲛ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲧⲛⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓ ⲉϩⲉⲛⲧⲣⲁⲡⲉⲍⲁ

۳ 3 لهذا‌ای برادران هفت نفر نیک نام و پر از روح‌القدس وحکمت را از میان خود انتخاب کنید تا ایشان را براین مهم بگماریم.

ⲅ̅ⲥⲱⲧⲡ ⲇⲉ ⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲛⲥⲁϣϥ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲩⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ϩⲁⲣⲟⲟⲩ ⲉⲩϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲁ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ ϩⲓ ⲥⲟⲫⲓⲁ ⲧⲁⲣⲛⲧⲁϩⲟⲟⲩ ⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲧⲉⲓⲭⲣⲓⲁ

۴ 4 اما ما خود را به عبادت وخدمت کلام خواهیم سپرد.»

ⲇ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲛⲧⲛⲥⲣϥⲉ ⲉⲡⲉϣⲗⲏⲗ ⲙⲛ ⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ ⲙⲡϣⲁϫⲉ

۵ 5 پس تمام جماعت بدین سخن رضا دادند و استیفان مردی پر از ایمان و روح‌القدس و فیلپس و پروخرس و نیکانور وتیمون و پرمیناس و نیقولاوس جدید، از اهل انطاکیه را انتخاب کرده،

ⲉ̅ⲁⲡⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲣⲁⲛⲁϥ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲧⲏⲣϥ ⲁⲩⲥⲱⲧⲡ ⲛⲥⲧⲉⲫⲁⲛⲟⲥ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉϥϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ϩⲓ ⲡⲛⲁ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ ⲙⲛ ⲫⲓⲗⲓⲡⲡⲟⲥ ⲙⲛ ⲡⲣⲟⲭⲟⲣⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲓⲕⲁⲛⲱⲣ ⲙⲛ ⲧⲓⲙⲱⲛ ⲙⲛ ⲡⲁⲣⲙⲉⲛⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲓⲕⲟⲗⲁⲟⲥ ⲟⲩⲡⲣⲟⲥⲏⲗⲩⲧⲟⲥ ⲛⲁⲛⲧⲓⲟⲭⲉⲩⲥ

۶ 6 ایشان را در حضوررسولان برپا بداشتند و دعا کرده، دست بر ایشان گذاشتند.

ⲋ̅ⲛⲁⲓ ⲁⲩⲧⲁϩⲟⲟⲩ ⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲗⲏⲗ ⲁⲩⲧⲁⲗⲉϭⲓϫ ⲉϫⲱⲟⲩ

۷ 7 و کلام خدا ترقی نمود و عددشاگردان در اورشلیم بغایت می‌افزود و گروهی عظیم از کهنه مطیع ایمان شدند.

ⲍ̅ⲡϣⲁϫⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϥⲁⲩⲝⲁⲛⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲥⲁϣⲁⲓ ⲛϭⲓ ⲧⲏⲡⲉ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲙⲁⲧⲉ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲏⲙ ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲟⲩⲏⲏⲃ ⲛⲉⲩⲥⲱⲧⲙ ⲛⲥⲁ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ

۸ 8 اما استیفان پر از فیض و قوت شده، آیات ومعجزات عظیمه در میان مردم از او ظاهر می‌شد.

ⲏ̅ⲥⲧⲉⲫⲁⲛⲟⲥ ⲇⲉ ⲉϥϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲭⲁⲣⲓⲥ ϩⲓ ϭⲟⲙ ⲛⲉϥⲉⲓⲣⲉ ⲛϩⲉⲛⲛⲟϭ ⲙⲙⲁⲉⲓⲛ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛϣⲡⲏⲣⲉ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲣⲁⲛ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ

۹ 9 و تنی چند از کنیسه‌ای که مشهور است به کنیسه لیبرتینیان و قیروانیان و اسکندریان و ازاهل قلیقیا و آسیا برخاسته، با استیفان مباحثه می‌کردند،

ⲑ̅ⲁⲩⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲗⲓⲃⲉⲣⲧⲓⲛⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲕⲩⲣⲏⲛⲁⲓⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲁⲗⲉⲝⲁⲛⲇⲣⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲕⲓⲗⲓⲕⲓⲁ ⲙⲛ ⲧⲁⲥⲓⲁ ⲉⲩϯⲧⲱⲛ ⲟⲩⲃⲉ ⲥⲧⲉⲫⲁⲛⲟⲥ

۱۰ 10 و با آن حکمت و روحی که او سخن می‌گفت، یارای مکالمه نداشتند.

ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩϣϭⲙϭⲟⲙ ⲉϯ ⲟⲩⲃⲉ ⲧⲥⲟⲫⲓⲁ ⲙⲛ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧϥϣⲁϫⲉ ⲛϩⲏⲧϥ

۱۱ 11 پس چند نفررا بر این داشتند که بگویند: «این شخص راشنیدیم که به موسی و خدا سخن کفرآمیزمی گفت.»

ⲓ̅ⲁ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲩⲛⲟⲩϫⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛϩⲉⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥϫⲱ ⲛϩⲉⲛϣⲁϫⲉ ⲛⲟⲩⲁ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲙⲛ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ

۱۲ 12 پس قوم و مشایخ و کاتبان راشورانیده، بر سر وی تاختند و او را گرفتار کرده، به مجلس حاضر ساختند.

ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲕⲓⲙ ⲇⲉ ⲉⲡⲗⲁⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϭⲟⲡϥ ⲁⲩϫⲓⲧϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ

۱۳ 13 و شهود کذبه برپاداشته، گفتند که «این شخص از گفتن سخن کفرآمیز بر این مکان مقدس و تورات دست برنمی دارد.

ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲧⲁϩⲟ ⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲛϩⲉⲛⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲛⲟⲩϫ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲗⲟ ⲁⲛⲉϥϫⲱ ⲛϩⲉⲛϣⲁϫⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲙⲛ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ

۱۴ 14 زیرا او را شنیدیم که می‌گفت این عیسی ناصری این مکان را تباه سازد و رسومی راکه موسی به ما سپرد، تغییر خواهد داد.»

ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲛⲥⲱⲧⲙ ⲅⲁⲣ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲓⲥ ⲡⲛⲁⲍⲱⲣⲁⲓⲟⲥ ⲡⲁⲓ ⲡⲉⲧⲛⲁⲃⲱⲗ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲁⲩⲱ ⲛϥϣⲓⲃⲉ ⲛⲛⲥⲱⲛⲧ ⲛⲧⲁⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲧⲁⲁⲩ ⲉⲧⲉⲧⲏⲩⲧⲛ

۱۵ 15 و همه کسانی که در مجلس حاضر بودند، بر او چشم دوخته، صورت وی را مثل صورت فرشته دیدند.

ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲉⲓⲱⲣⲙ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲁϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲙ ⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉϥϩⲟⲛⲑⲉ ⲙⲫⲟ ⲛⲟⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ