کارهای رسولان 22

۱ 1 «ای برادران عزیز و پدران، حجتی را که الان پیش شما می‌آورم بشنوید.»

ហេ បិត្ឫគណា ហេ ភ្រាត្ឫគណាះ, ឥទានីំ មម និវេទនេ សមវធត្ត។

۲ 2 چون شنیدند که به زبان عبرانی با ایشان تکلم می‌کند، بیشتر خاموش شدند. پس گفت:

តទា ស ឥព្រីយភាឞយា កថាំ កថយតីតិ ឝ្រុត្វា សវ៌្វេ លោកា អតីវ និះឝព្ទា សន្តោៜតិឞ្ឋន៑។

۳ 3 «من مرد یهودی هستم، متولد طرسوس قیلیقیه، اما تربیت یافته بودم در این شهر درخدمت غمالائیل و در دقایق شریعت اجدادمتعلم شده، درباره خدا غیور می‌بودم، چنانکه همگی شما امروز می‌باشید.

បឝ្ចាត៑ សោៜកថយទ៑ អហំ យិហូទីយ ឥតិ និឝ្ចយះ កិលិកិយាទេឝស្យ តាឞ៌នគរំ មម ជន្មភូមិះ, ឯតន្នគរីយស្យ គមិលីយេលនាម្នោៜធ្យាបកស្យ ឝិឞ្យោ ភូត្វា បូវ៌្វបុរុឞាណាំ វិធិវ្យវស្ថានុសារេណ សម្បូណ៌រូបេណ ឝិក្ឞិតោៜភវម៑ ឥទានីន្តនា យូយំ យាទ្ឫឝា ភវថ តាទ្ឫឝោៜហមបីឝ្វរសេវាយាម៑ ឧទ្យោគី ជាតះ។

۴ 4 و این طریقت را تابه قتل مزاحم می‌بودم به نوعی که مردان و زنان رابند نهاده، به زندان می‌انداختم،

មតមេតទ៑ ទ្វិឞ្ដ្វា តទ្គ្រាហិនារីបុរុឞាន៑ ការាយាំ ពទ្ធ្វា តេឞាំ ប្រាណនាឝបយ៌្យន្តាំ វិបក្ឞតាម៑ អករវម៑។

۵ 5 چنانکه رئیس کهنه و تمام اهل شورا به من شهادت می‌دهند که از ایشان نامه‌ها برای برادران گرفته، عازم دمشق شدم تا آنانی را نیز که در آنجا باشند قید کرده، به اورشلیم آورم تا سزا یابند.

មហាយាជកះ សភាសទះ ប្រាចីនលោកាឝ្ច មមៃតស្យាះ កថាយាះ ប្រមាណំ ទាតុំ ឝក្នុវន្តិ, យស្មាត៑ តេឞាំ សមីបាទ៑ ទម្មេឞកនគរនិវាសិភ្រាត្ឫគណាត៌្ហម៑ អាជ្ញាបត្រាណិ គ្ឫហីត្វា យេ តត្រ ស្ថិតាស្តាន៑ ទណ្ឌយិតុំ យិរូឝាលមម៑ អានយនាត៌្ហំ ទម្មេឞកនគរំ គតោស្មិ។

۶ 6 و در اثنای راه، چون نزدیک به دمشق رسیدم، قریب به ظهر ناگاه نوری عظیم از آسمان گرد من درخشید.

កិន្តុ គច្ឆន៑ តន្នគរស្យ សមីបំ ប្រាប្តវាន៑ តទា ទ្វិតីយប្រហរវេលាយាំ សត្យាម៑ អកស្មាទ៑ គគណាន្និគ៌ត្យ មហតី ទីប្តិ រ្មម ចតុទ៌ិឝិ ប្រកាឝិតវតី។

۷ 7 پس بر زمین افتاده، هاتفی را شنیدم که به من می‌گوید: “ای شاول، ای شاول، چرا بر من جفا می‌کنی؟”

តតោ មយិ ភូមៅ បតិតេ សតិ, ហេ ឝៅល ហេ ឝៅល កុតោ មាំ តាឌយសិ? មាម្ប្រតិ ភាឞិត ឯតាទ្ឫឝ ឯកោ រវោបិ មយា ឝ្រុតះ។

۸ 8 من جواب دادم: “خداوندا تو کیستی؟” او مرا گفت: “من آن عیسی ناصری هستم که تو بر وی جفامی کنی.”

តទាហំ ប្រត្យវទំ, ហេ ប្រភេ កោ ភវាន៑? តតះ សោៜវាទីត៑ យំ ត្វំ តាឌយសិ ស នាសរតីយោ យីឝុរហំ។

۹ 9 و همراهان من نور را دیده، ترسان گشتند ولی آواز آن کس را که با من سخن گفت نشنیدند.

មម សង្គិនោ លោកាស្តាំ ទីប្តិំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ភិយំ ប្រាប្តាះ, កិន្តុ មាម្ប្រត្យុទិតំ តទ្វាក្យំ តេ នាពុធ្យន្ត។

۱۰ 10 گفتم: “خداوندا چه کنم؟” خداوندمرا گفت: “برخاسته، به دمشق برو که در آنجا تو رامطلع خواهند ساخت از آنچه برایت مقرر است که بکنی.”

តតះ បរំ ប្ឫឞ្ដវានហំ, ហេ ប្រភោ មយា កិំ កត៌្តវ្យំ? តតះ ប្រភុរកថយត៑, ឧត្ថាយ ទម្មេឞកនគរំ យាហិ ត្វយា យទ្យត៑ កត៌្តវ្យំ និរូបិតមាស្តេ តត៑ តត្រ ត្វំ ជ្ញាបយិឞ្យសេ។

۱۱ 11 پس چون از سطوت آن نور نابیناگشتم، رفقایم دست مرا گرفته، به دمشق رسانیدند.

អនន្តរំ តស្យាះ ខរតរទីប្តេះ ការណាត៑ កិមបិ ន ទ្ឫឞ្ដ្វា សង្គិគណេន ធ្ឫតហស្តះ សន៑ ទម្មេឞកនគរំ វ្រជិតវាន៑។

۱۲ 12 آنگاه شخصی متقی بحسب شریعت، حنانیا نام که نزد همه یهودیان ساکن آنجا نیکنام بود،

តន្នគរនិវាសិនាំ សវ៌្វេឞាំ យិហូទីយានាំ មាន្យោ វ្យវស្ថានុសារេណ ភក្តឝ្ច ហនានីយនាមា មានវ ឯកោ

۱۳ 13 به نزد من آمده و ایستاده، به من گفت: “ای برادر شاول، بینا شو” که در همان ساعت بر وی نگریستم.

មម សន្និធិម៑ ឯត្យ តិឞ្ឋន៑ អកថយត៑, ហេ ភ្រាតះ ឝៅល សុទ្ឫឞ្ដិ រ្ភវ តស្មិន៑ ទណ្ឌេៜហំ សម្យក៑ តំ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។

۱۴ 14 او گفت: “خدای پدران ما تو را برگزید تا اراده او را بدانی و آن عادل را ببینی و از زبانش سخنی بشنوی.

តតះ ស មហ្យំ កថិតវាន៑ យថា ត្វម៑ ឦឝ្វរស្យាភិប្រាយំ វេត្សិ តស្យ ឝុទ្ធសត្ត្វជនស្យ ទឝ៌នំ ប្រាប្យ តស្យ ឝ្រីមុខស្យ វាក្យំ ឝ្ឫណោឞិ តន្និមិត្តម៑ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាណាម៑ ឦឝ្វរស្ត្វាំ មនោនីតំ ក្ឫតវានំ។

۱۵ 15 زیرااز آنچه دیده و شنیده‌ای نزد جمیع مردم شاهد براو خواهی شد.

យតោ យទ្យទ៑ អទ្រាក្ឞីរឝ្រៅឞីឝ្ច សវ៌្វេឞាំ មានវានាំ សមីបេ ត្វំ តេឞាំ សាក្ឞី ភវិឞ្យសិ។

۱۶ 16 و حال چرا تاخیر می‌نمایی؟ برخیز و تعمید بگیر و نام خداوند را خوانده، خود را از گناهانت غسل ده.”

អតឯវ កុតោ វិលម្ពសេ? ប្រភោ រ្នាម្នា ប្រាត៌្ហ្យ និជបាបប្រក្ឞាលនាត៌្ហំ មជ្ជនាយ សមុត្តិឞ្ឋ។

۱۷ 17 و چون به اورشلیم برگشته، در هیکل دعا می‌کردم، بیخودشدم.

តតះ បរំ យិរូឝាលម្នគរំ ប្រត្យាគត្យ មន្ទិរេៜហម៑ ឯកទា ប្រាត៌្ហយេ, តស្មិន៑ សមយេៜហម៑ អភិភូតះ សន៑ ប្រភូំ សាក្ឞាត៑ បឝ្យន៑,

۱۸ 18 پس او را دیدم که به من می‌گوید: “بشتاب و از اورشلیم به زودی روانه شو زیرا که شهادت تو را در حق من نخواهند پذیرفت.”

ត្វំ ត្វរយា យិរូឝាលមះ ប្រតិឞ្ឋស្វ យតោ លោកាមយិ តវ សាក្ឞ្យំ ន គ្រហីឞ្យន្តិ, មាម្ប្រត្យុទិតំ តស្យេទំ វាក្យម៑ អឝ្រៅឞម៑។

۱۹ 19 من گفتم: “خداوندا، ایشان می‌دانند که من در هرکنیسه مومنین تو را حبس کرده، می‌زدم؛

តតោហំ ប្រត្យវាទិឞម៑ ហេ ប្រភោ ប្រតិភជនភវនំ ត្វយិ វិឝ្វាសិនោ លោកាន៑ ពទ្ធ្វា ប្រហ្ឫតវាន៑,

۲۰ 20 وهنگامی که خون شهید تو استیفان را می‌ریختند، من نیز ایستاده، رضا بدان دادم و جامه های قاتلان او را نگاه می‌داشتم.”

តថា តវ សាក្ឞិណះ ស្តិផានស្យ រក្តបាតនសមយេ តស្យ វិនាឝំ សម្មន្យ សន្និធៅ តិឞ្ឋន៑ ហន្ត្ឫលោកានាំ វាសាំសិ រក្ឞិតវាន៑, ឯតត៑ តេ វិទុះ។

۲۱ 21 او به من گفت: “روانه شوزیرا که من تو را به سوی امت های بعیدمی فرستم.»

តតះ សោៜកថយត៑ ប្រតិឞ្ឋស្វ ត្វាំ ទូរស្ថភិន្នទេឝីយានាំ សមីបំ ប្រេឞយិឞ្យេ។

۲۲ 22 پس تا این سخن بدو گوش گرفتند؛ آنگاه آواز خود را بلند کرده، گفتند: «چنین شخص را ازروی زمین بردار که زنده ماندن او جایز نیست!»

តទា លោកា ឯតាវត្បយ៌្យន្តាំ តទីយាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ប្រោច្ចៃរកថយន៑, ឯនំ ភូមណ្ឌលាទ៑ ទូរីកុរុត, ឯតាទ្ឫឝជនស្យ ជីវនំ នោចិតម៑។

۲۳ 23 و چون غوغا نموده و جامه های خود راافشانده، خاک به هوا می‌ریختند،

ឥត្យុច្ចៃះ កថយិត្វា វសនានិ បរិត្យជ្យ គគណំ ប្រតិ ធូលីរក្ឞិបន្

۲۴ 24 مین باشی فرمان داد تا او را به قلعه درآوردند و فرمود که اورا به تازیانه امتحان کنند تا بفهمد که به چه سبب اینقدر بر او فریاد می‌کردند.

តតះ សហស្រសេនាបតិះ បៅលំ ទុគ៌ាភ្យន្តរ នេតុំ សមាទិឝត៑។ ឯតស្យ ប្រតិកូលាះ សន្តោ លោកាះ កិន្និមិត្តម៑ ឯតាវទុច្ចៃះស្វរម៑ អកុវ៌្វន៑, ឯតទ៑ វេត្តុំ តំ កឝយា ប្រហ្ឫត្យ តស្យ បរីក្ឞាំ កត៌្តុមាទិឝត៑។

۲۵ 25 و وقتی که او را به ریسمانها می‌بستند، پولس به یوزباشی‌ای که حاضر بود گفت: «آیا بر شما جایز است که مردی رومی را بی‌حجت هم تازیانه زنید؟»

បទាតយឝ្ចម៌្មនិម៌្មិតរជ្ជុភិស្តស្យ ពន្ធនំ កត៌្តុមុទ្យតាស្តាស្តទានីំ បៅលះ សម្មុខស្ថិតំ ឝតសេនាបតិម៑ ឧក្តវាន៑ ទណ្ឌាជ្ញាយាម៑ អប្រាប្តាយាំ កិំ រោមិលោកំ ប្រហត៌្តុំ យុឞ្មាកម៑ អធិការោស្តិ?

۲۶ 26 چون یوزباشی این را شنید، نزد مین باشی رفته، او راخبر داده، گفت: «چه می‌خواهی بکنی زیرا این شخص رومی است؟»

ឯនាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ស សហស្រសេនាបតេះ សន្និធិំ គត្វា តាំ វាត៌្តាមវទត៑ ស រោមិលោក ឯតស្មាត៑ សាវធានះ សន៑ កម៌្ម កុរុ។

۲۷ 27 پس مین باشی آمده، به وی گفت: «مرا بگو که تو رومی هستی؟» گفت: «بلی!»

តស្មាត៑ សហស្រសេនាបតិ រ្គត្វា តមប្រាក្ឞីត៑ ត្វំ កិំ រោមិលោកះ? ឥតិ មាំ ព្រូហិ។ សោៜកថយត៑ សត្យម៑។

۲۸ 28 مین باشی جواب داد: «من این حقوق رابه مبلغی خطیر تحصیل کردم!» پولس گفت: «امامن در آن مولود شدم.»

តតះ សហស្រសេនាបតិះ កថិតវាន៑ ពហុទ្រវិណំ ទត្ត្វាហំ តត៑ បៅរសខ្យំ ប្រាប្តវាន៑; កិន្តុ បៅលះ កថិតវាន៑ អហំ ជនុនា តត៑ ប្រាប្តោៜស្មិ។

۲۹ 29 در ساعت آنانی که قصد تفتیش او داشتند، دست از او برداشتند ومین باشی ترسان گشت چون فهمید که رومی است از آن سبب که او را بسته بود.

ឥត្ថំ សតិ យេ ប្រហារេណ តំ បរីក្ឞិតុំ សមុទ្យតា អាសន៑ តេ តស្យ សមីបាត៑ ប្រាតិឞ្ឋន្ត; សហស្រសេនាបតិស្តំ រោមិលោកំ វិជ្ញាយ ស្វយំ យត៑ តស្យ ពន្ធនម៑ អកាឞ៌ីត៑ តត្ការណាទ៑ អពិភេត៑។

۳۰ 30 بامدادان چون خواست درست بفهمد که یهودیان به چه علت مدعی او می‌باشند، او را از زندان بیرون آورده، فرمود تا روسای کهنه و تمامی اهل شوراحاضر شوند و پولس را پایین آورده، در میان ایشان برپا داشت.

យិហូទីយលោកាះ បៅលំ កុតោៜបវទន្តេ តស្យ វ្ឫត្តាន្តំ ជ្ញាតុំ វាញ្ឆន៑ សហស្រសេនាបតិះ បរេៜហនិ បៅលំ ពន្ធនាត៑ មោចយិត្វា ប្រធានយាជកាន៑ មហាសភាយាះ សវ៌្វលោកាឝ្ច សមុបស្ថាតុម៑ អាទិឝ្យ តេឞាំ សន្និធៅ បៅលម៑ អវរោហ្យ ស្ថាបិតវាន៑។