کارهای رسولان 14

۱ 1 اما در ایقونیه، ایشان با هم به کنیسه یهود در‌آمده، به نوعی سخن‌گفتند که جمعی کثیر از یهود و یونانیان ایمان آوردند.

ⲁ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲟⲛ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲉⲩⲥⲱⲛⲧ ⲉⲧⲣⲉⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲛⲥⲉϣⲁϫⲉ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲛⲧⲉⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲙⲛ ⲛϩⲉⲗⲗⲏⲛ

۲ 2 لیکن یهودیان بی‌ایمان دلهای امت‌ها را اغوانمودند و با برادران بداندیش ساختند.

ⲃ̅ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲇⲉ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲉⲧⲉⲙⲡⲟⲩⲛⲁϩⲧⲉ ⲁⲩⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁⲩⲙⲉⲕϩ ⲛⲉⲯⲩⲭⲏ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉⲥⲛⲏⲩ

۳ 3 پس مدت مدیدی توقف نموده، به نام خداوندی که به کلام فیض خود شهادت می‌داد، به دلیری سخن می‌گفتند و او آیات و معجزات عطا می‌کرد که ازدست ایشان ظاهر شود.

ⲅ̅ⲁⲩⲣⲟⲩⲛⲟϭ ⲇⲉ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲩⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲛⲧⲉϥⲭⲁⲣⲓⲥ ⲉⲧϯ ⲛϩⲉⲛⲙⲁⲉⲓⲛ ⲙⲛ ϩⲉⲛϣⲡⲏⲣⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩϣⲱⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲧⲉⲩϭⲓϫ

۴ 4 و مردم شهر دو فرقه شدند، گروهی همداستان یهود و جمعی با رسولان بودند.

ⲇ̅ⲁⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲡⲱϣ ⲁⲩⲱ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲙⲉⲛ ⲛⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲡⲉ ⲙⲛ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ

۵ 5 وچون امت‌ها و یهود با روسای خود بر ایشان هجوم می‌آوردند تا ایشان را افتضاح نموده، سنگسار کنند،

ⲉ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϯ ⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲁⲣⲭⲱⲛ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲟϣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉϩⲓⲱⲛⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ

۶ 6 آگاهی یافته، به سوی لستره ودربه شهرهای لیکاونیه و دیار آن نواحی فرارکردند.

ⲋ̅ⲁⲩⲉⲓⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲡⲱⲧ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲙⲡⲟⲗⲓⲥ ⲛⲧⲗⲩⲕⲁⲟⲛⲓⲁ ⲗⲩⲥⲇⲣⲁ ⲙⲛ ⲧⲉⲣⲃⲏ ⲁⲩⲱ ⲧⲡⲉⲣⲓⲭⲱⲣⲟⲥ

۷ 7 و در آنجا بشارت می‌دادند.

ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ

۸ 8 و در لستره مردی نشسته بود که پایهایش بی‌حرکت بود و از شکم مادر، لنگ متولد شده، هرگز راه نرفته بود.

ⲏ̅ⲛⲉⲩⲛⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲇⲉ ϩⲛ ⲗⲩⲥⲇⲣⲁ ⲛϭⲱⲃ ⲛⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲉⲩϭⲁⲗⲉ ⲡⲉϫⲓⲛ ⲛϩⲏⲧⲥ ⲛⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ⲙⲡϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲉⲛⲉϩ

۹ 9 چون او سخن پولس رامی شنید، او بر وی نیک نگریسته، دید که ایمان شفا یافتن را دارد.

ⲑ̅ⲡⲁⲓ ⲛⲉϥⲥⲱⲧⲙ ⲡⲉ ⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲉϥϣⲁϫⲉ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲓⲱⲣⲙ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲁϥ ⲁϥⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧϥ ⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲣⲉϥⲟⲩϫⲁⲓ

۱۰ 10 پس به آواز بلند بدو گفت: «بر پایهای خود راست بایست.» که در ساعت برجسته، خرامان گردید.

ⲓ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ϫⲉ ⲉⲓϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲕ ϩⲙ ⲡⲣⲁⲛ ⲛⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅⲁϩⲉⲣⲁⲧⲕ ϩⲓϫⲛ ⲛⲉⲕⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥϥⲟϭϥ ⲁϥⲙⲟⲟϣⲉ

۱۱ 11 اما خلق چون این عمل پولس را دیدند، صدای خود را به زبان لیکاونیه بلند کرده، گفتند: «خدایان به صورت انسان نزد مانازل شده‌اند.»

ⲓ̅ⲁ̅ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲛⲧⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁⲁϥ ⲁⲩϥⲓ ϩⲣⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲩⲁⲥⲡⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲛⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲓⲛⲉ ⲛⲛⲣⲱⲙⲉ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ϣⲁⲣⲟⲛ

۱۲ 12 پس برنابا را مشتری و پولس راعطارد خواندند زیرا که او در سخن‌گفتن مقدم بود.

ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ϫⲉ ⲡⲍⲉⲩⲥ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ϫⲉ ⲡϩⲣⲙⲏⲥ ⲉⲡⲉⲓⲇⲏ ⲛⲧⲟϥ ⲡⲉ ⲛⲉⲩⲛϭⲟⲙ ⲙⲙⲟϥ ⲡⲉ ϩⲙ ⲡϣⲁϫⲉ

۱۳ 13 پس کاهن مشتری که پیش شهر ایشان بود، گاوان و تاجها با گروه هایی از خلق به دروازه هاآورده، خواست که قربانی گذراند.

ⲓ̅ⲅ̅ⲡⲟⲩⲏⲏⲃ ⲇⲉ ⲙⲡⲍⲉⲩⲥ ⲉⲧⲙⲃⲟⲗ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁϥⲉⲓⲛⲉ ⲛϩⲉⲛⲙⲁⲥⲉ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲕⲗⲟⲙ ⲉⲣⲛ ⲛⲣⲟ ⲙⲛ ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣ ⲉⲧⲁⲗⲉ ⲑⲩⲥⲓⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ

۱۴ 14 اما چون آن دو رسول یعنی برنابا و پولس شنیدند، جامه های خود را دریده، در میان مردم افتادند و ندا کرده،

ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲙⲛ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁⲩⲡⲉϩ ⲛⲉⲩϩⲟⲉⲓⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲡⲱⲧ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ

۱۵ 15 گفتند: «ای مردمان، چرا چنین می‌کنید؟ ما نیزانسان و صاحبان علتها مانند شما هستیم و به شمابشارت می‌دهیم که از این اباطیل رجوع کنید به سوی خدای حی که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنها است آفرید،

ⲓ̅ⲉ̅ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲟⲩ ⲛⲉ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲛⲟⲛ ϩⲱⲱⲛ ⲟⲛ ⲁⲛϩⲉⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲛⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲥⲁϩⲉⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲓⲡⲉⲧϣⲟⲩⲉⲓⲧ ⲉⲕⲧⲉ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧⲟⲛϩ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁϥⲧⲁⲙⲓⲉ ⲧⲡⲉ ⲙⲛ ⲡⲕⲁϩ ⲙⲛ ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ

۱۶ 16 که در طبقات سلف همه امت‌ها را واگذاشت که در طرق خود رفتارکنند،

ⲓ̅ⲋ̅ⲡⲁⲓ ϩⲛ ⲛϫⲱⲙ ⲛⲧⲁⲩⲟⲩⲉⲓⲛⲉ ⲁϥⲕⲱ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲣⲉⲩⲃⲱⲕ ϩⲛ ⲛⲉⲩϩⲓⲟⲟⲩⲉ

۱۷ 17 با وجودی که خود را بی‌شهادت نگذاشت، چون احسان می‌نمود و از آسمان باران بارانیده و فصول بارآور بخشیده، دلهای ما را ازخوراک و شادی پر می‌ساخت.»

ⲓ̅ⲍ̅ⲕⲁⲓⲧⲟⲓ ⲟⲛ ⲙⲡϥϭⲱ ⲛⲟⲩⲉϣ ⲛⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲛⲁⲩ ⲉϥⲣ ⲡⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲉϥϯ ⲛϩⲉⲛϩⲱⲟⲩ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲟⲩⲟⲓϣ ⲛⲣⲉϥϯⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲉϥⲧⲥⲓⲟ ⲛⲛⲉⲩϩⲏⲧ ⲛⲧⲣⲟⲫⲏ ϩⲓ ⲟⲩⲛⲟϥ

۱۸ 18 و بدین سخنان خلق را از گذرانیدن قربانی برای ایشان به دشواری باز داشتند.

ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲁⲓ ⲇⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲙⲟⲅⲓⲥ ⲁⲩⲧⲣⲉ ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲧⲙϣⲱⲱⲧ ⲛⲁⲩ

۱۹ 19 اما یهودیان از انطاکیه و ایقونیه آمده، مردم را با خود متحد ساختند و پولس را سنگسارکرده، از شهر بیرون کشیدند و پنداشتند که مرده است.

ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲁⲛⲧⲓⲟⲭⲓⲁ ⲙⲛ ϩⲓⲕⲟⲛⲓⲟⲥ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁⲩⲡⲓⲑⲉ ⲛⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲁⲩϩⲓ ⲱⲛⲉ ⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁⲩⲥⲩⲣⲣⲁ ⲙⲙⲟϥ ⲡⲃⲟⲗ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲩⲙⲉⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲁϥⲙⲟⲩ

۲۰ 20 اما چون شاگردان گرد او ایستادندبرخاسته، به شهر درآمد و فردای آن روز با برنابابه سوی دربه روانه شد

ⲕ̅ⲛⲧⲉⲣⲉ ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ⲕⲱⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲧⲉⲣⲉⲣⲟⲩϩⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲛ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲉⲧⲉⲣⲃⲏ

۲۱ 21 و در آن شهر بشارت داده، بسیاری را شاگرد ساختند. پس به لستره وایقونیه و انطاکیه مراجعت کردند.

ⲕ̅ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲧⲁϣⲉ ⲟⲓϣ ⲇⲉ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲥⲃⲱ ⲛⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲗⲩⲥⲧⲣⲟⲥ ⲙⲛ ϩⲓⲕⲟⲛⲓⲟⲥ ⲙⲛ ⲧⲁⲛⲧⲓⲟⲭⲓⲁ

۲۲ 22 و دلهای شاگردان را تقویت داده، پند می‌دادند که در ایمان ثابت بمانند و اینکه با مصیبتهای بسیار می‌بایدداخل ملکوت خدا گردیم.

ⲕ̅ⲃ̅ⲉⲩⲧⲁϫⲣⲟ ⲛⲛⲉⲯⲩⲭⲏ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲩⲥⲟⲡⲥ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧⲣⲉⲩϭⲱ ϩⲛ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ϩⲁϩ ⲛⲑⲗⲓⲯⲓⲥ ⲉⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ

۲۳ 23 و در هر کلیسابجهت ایشان کشیشان معین نمودند و دعا و روزه داشته، ایشان را به خداوندی که بدو ایمان آورده بودند، سپردند.

ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲩⲥⲙⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ⲛϩⲉⲛⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲕⲁⲧⲁ ⲉⲕⲕⲗⲏⲥⲓⲁ ⲁⲩϣⲗⲏⲗ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲛⲏⲥⲧⲓⲁ ⲁⲩϯ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ

۲۴ 24 و از پیسیدیه گذشته به پمفلیه آمدند.

ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲙⲟⲩϣⲧ ⲛⲧⲡⲏⲥⲓⲇⲓⲁ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲡⲉⲣⲅⲏ ⲛⲧⲡⲁⲙⲫⲩⲗⲓⲁ

۲۵ 25 و در پرجه به کلام موعظه نمودند و به اتالیه فرود آمدند.

ⲕ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϫⲉ ⲡϣⲁϫⲉ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉⲁⲧⲧⲁⲗⲓⲁ

۲۶ 26 و از آنجا به کشتی سوار شده، به انطاکیه آمدند که از همان جا ایشان را به فیض خدا سپرده بودند برای آن کاری که به انجام رسانیده بودند.

ⲕ̅ⲋ̅ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲥϭⲏⲣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲁⲛⲧⲓⲟⲭⲓⲁ ⲙⲡⲙⲁ ⲛⲧⲁⲩⲧⲁⲁⲩ ⲛϩⲏⲧϥ ϩⲛ ⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡϩⲱⲃ ⲛⲧⲁⲩϫⲟⲕϥ ⲉⲃⲟⲗ

۲۷ 27 و چون وارد شهر شدند کلیسا را جمع کرده، ایشان را مطلع ساختند از آنچه خدا با ایشان کرده بود و چگونه دروازه ایمان را برای امت‌ها باز کرده بود.

ⲕ̅ⲍ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲛⲧⲉⲕⲕⲗⲏⲥⲓⲁ ⲁⲩϫⲱ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲁⲩ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲁϥⲟⲩⲱⲛ ⲛⲟⲩⲣⲟ ⲙⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ

۲۸ 28 پس مدت مدیدی با شاگردان بسر بردند.

ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲩϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲙⲛ ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ