دوم سموئیل 23

۱ 1 و این است سخنان آخر داود: «وحی داود بن یسا. و وحی مردی که بر مقام بلند ممتاز گردید، مسیح خدای یعقوب، و مغنی شیرین اسرائیل.

Estas son las últimas palabras de David. David, el hijo de Isaí, dice: él hombre que fue exaltado, el hombre a quien el Dios de Jacob ungió, el dulce salmista de Israel, dice:

۲ 2 روح خداوند به وسیله من متکلم شد و کلام او بر زبانم جاری گردید.

El espíritu del Señor habló por medio de mí, su palabra estaba en mi lengua.

۳ 3 خدای اسرائیل متکلم شد و صخره اسرائیل مراگفت: آنکه بر مردمان حکمرانی کند، عادل باشدو با خدا ترسی سلطنت نماید.

El Dios de Israel dijo: La palabra de la Roca de Israel vino a mí: habrá un Justo que gobierne sobre los hombres, que gobierne en el temor de Dios,

۴ 4 و او خواهد بودمثل روشنایی صبح، وقتی که آفتاب طلوع نماید، یعنی صبح بی‌ابر، هنگامی که علف سبز از زمین می‌روید، به‌سبب درخشندگی بعد از باران.

Es como la luz de la mañana, cuando sale el sol, una mañana sin nubes; Haciendo que la hierba brote de la tierra.

۵ 5 یقین خانه من با خدا چنین نیست. لیکن عهدجاودانی با من بسته است، که در همه‌چیز آراسته و مستحکم است. و تمامی نجات و تمامی مسرت من این است، هرچند آن را نمو نمی دهد.

Aunque aún no es mi casa así con Dios. Sin embargo; porque él ha hecho conmigo un pacto eterno, ordenado en todas las cosas y será guardado. Pues esta es toda mi salvación y todo mi deseo, ¿no las hará ciertamente germinar?

۶ 6 لیکن جمیع مردان بلیعال مثل خارهایند که دورانداخته می‌شوند. چونکه آنها را به‌دست نتوان گرفت.

Pero los malhechores, todos ellos, serán como espinos para ser apartados, porque no pueden ser agarrados con la mano.

۷ 7 و کسی‌که ایشان را لمس نماید، می‌بایدبا آهن و نی نیزه مسلح شود. و ایشان در مسکن خود با آتش سوخته خواهند شد.»

Pero cualquiera que los toque debe estar armado con hierro y con asta de lanza; y serán quemados con fuego, cada uno de ellos.

۸ 8 و نامهای شجاعانی که داود داشت این است: یوشیب بشبت تحکمونی که سردار شالیشیم بودکه همان عدینو عصنی باشد که بر هشتصد نفرتاخت آورد و ایشان را در یک وقت کشت.

Estos son los nombres de los hombres de guerra de David: Él Tacmonita, jefe de los tres más valientes; éste era Adino eznita Su lanza fue levantada contra ochocientos asesinandolos en una ocasión.

۹ 9 و بعد از او العازار بن دودو ابن اخوخی، یکی از آن سه مرد شجاع که با داود بودند، هنگامی که فلسطینیان را که در آنجا برای جنگ جمع شده، ومردان اسرائیل رفته بودند، به مقاتله طلبیدند.

Después de él estaba Eleazar, el hijo de Dodo el ahohíta, uno de los tres grandes combatientes, que estaba con David en Pas-damim cuando los filisteos se reunieron allí para la lucha; y cuando los hombres de Israel habían huido,

۱۰ 10 واما او برخاسته، با فلسطینیان جنگ کرد تا دستش خسته شد و دستش به شمشیر چسبید و خداونددر آن روز، ظفر عظیمی داد، و قوم در عقب اوفقط برای غارت کردن برگشتند.

Estaba con David y siguió luchando contra los filisteos hasta que su mano se cansó y se quedó rígida por agarrar su espada: y ese día el Señor dio una gran victoria, y la gente regresó después de él solo para tomar los bienes de los filisteos.

۱۱ 11 و بعد از او شمه بن آجی هراری بود وفلسطینیان، لشکری فراهم آوردند، در جایی که قطعه زمینی پر از عدس بود، و قوم از حضورفلسطینیان فرار می‌کردند.

Después de él estaba Sama, el hijo de Ela el Ararita. Y los filisteos se reunieron en Lehi, donde había un poco de tierra llena de semillas; y la gente huyó de los filisteos.

۱۲ 12 آنگاه او در میان آن قطعه زمین ایستاد و آن را نگاه داشته، فلسطینیان را شکست داد و خداوند ظفر عظیمی داد.

Pero él mantuvo su lugar en medio del campo, y mantuvo su ataque y venció a los filisteos. Y el Señor dio una gran victoria.

۱۳ 13 و سه نفر از آن سی سردار فرود شده، نزدداود در وقت حصاد به مغاره عدلام آمدند، ولشکر فلسطینیان در وادی رفائیم اردو زده بودند.

Y tres de los treinta cayeron al comienzo del corte de grano, y vinieron a David al lugar fuerte de Adulam; y la banda de filisteos había tomado su posición en el valle de Refaim.

۱۴ 14 و داود در آن وقت در ملاذ خویش بود و قراول فلسطینیان در بیت لحم.

Y en ese momento David se había puesto a cubierto en el lugar fuerte, y una fuerza armada de los filisteos estaba en Belén.

۱۵ 15 و داود خواهش نموده، گفت: «کاش کسی مرا از چاهی که نزددروازه بیت لحم است آب بنوشاند.»

Y David, conmovido por un fuerte deseo, dijo: ¡Si alguien me diera un trago de agua del pozo de agua que está a la entrada de Belén!

۱۶ 16 پس آن سه مرد شجاع، لشکر فلسطینیان را از میان شکافته، آب را از چاهی که نزد دروازه بیت لحم است کشیده، برداشتند و آن را نزد داود آوردند، اما نخواست که آن را بنوشد و آن را به جهت خداوند ریخت.

Y los tres hombres, abriéndose paso a través del ejército filisteo, tomaron agua del pozo que está a la entrada de Belén, y se la llevaron a David, pero él no la tomó pero, derramándola, hizo una ofrenda al Señor.

۱۷ 17 و گفت: «ای خداوند حاشا ازمن که این کار را بکنم، مگر این خون آن کسان نیست که به خطر جان خود رفتند؟» از این جهت نخواست که بنوشد. کاری که این سه مرد کردند، این است.

Y él dijo: Lejos sea de mí, Señor, haz esto; ¿Cómo puedo tomar como mi bebida la sangre vital de los hombres que han puesto sus vidas en peligro? Así que no la bebió. Estas cosas hicieron los tres grandes hombres de guerra.

۱۸ 18 و ابیشای، برادر یوآب بن صرویه، سردارسه نفر بود و نیزه خود را بر سیصد نفر حرکت داده، ایشان را کشت و در میان آن سه نفر اسم یافت.

Y Abisai, hermano de Joab, hijo de Sarvia, era jefe de los treinta. Mató a trescientos con su lanza, y se ganó un nombre entre los treinta.

۱۹ 19 آیا از آن سه نفر مکرم تر نبود؟ پس سردار ایشان شد لیکن به سه نفر اول نرسید.

¿No fue el más noble de los treinta? así que se hizo su capitán, pero él no era igual a los tres primeros.

۲۰ 20 و بنایاهو ابن یهویاداع، پسر مردی شجاع قبصئیلی، که کارهای عظیم کرده بود، دو پسراریئیل موآبی را کشت و در روز برف به حفره‌ای فرود شده، شیری را بکشت.

Y Benaía, hijo de Joiada, guerrero de Cabseel, había hecho grandes actos; mató a los dos hijos de Ariel de Moab; bajó a un hoyo y mató a un león en tiempo de nieve.

۲۱ 21 و مرد خوش اندام مصری‌ای را کشت و آن مصری در دست خود نیزه‌ای داشت اما نزد وی با چوب دستی رفت و نیزه را از دست مصری ربود و وی را با نیزه خودش کشت.

E hizo un ataque a un egipcio, un hombre alto; y el egipcio tenía una lanza en la mano; pero bajó a él con un palo y, sacando la lanza de las manos del egipcio, lo mató con esa misma lanza.

۲۲ 22 و بنایاهو ابن یهویاداع این کارها را کرد و در میان آن سه مرد شجاع اسم یافت.

Estos fueron los hechos de Benaía, hijo de Joiada, que tuvo un gran nombre entre los treinta hombres de guerra.

۲۳ 23 و از آن سی نفر مکرمتر شد لیکن به آن سه نفر اول نرسید و داود او را بر اهل مشورت خود گماشت.

Fue honrado durante el resto de los treinta, pero no fue igual a los tres primeros. Y David lo puso sobre los guerreros de la guardia personal.

۲۴ 24 و عسائیل برادر یوآب یکی از آن سی نفربود و الحانان بن دودوی بیت لحمی،

Asael, el hermano de Joab, fue uno de los treinta; y Elhanan, el hijo de Dodo, de Belén,

۲۵ 25 و شمه حرودی و الیقای حرودی،

Sama de Harod, Elica de Harod,

۲۶ 26 و حالص فلطی و عیرا ابن عقیش تقوعی،

Heles, el paltita, Ira, el hijo de Iques, deTecoa,

۲۷ 27 و ابیعزر عناتوتی ومبونای حوشاتی،

Abiezer, de Anatot; Sibecai, de Husah;

۲۸ 28 و صلمون اخوخی و مهرای نطوفاتی،

Salmón, el Ahohita; Maharai, de Netofa;

۲۹ 29 و حالب بن بعنه نطوفاتی و اتای بن ریبای از جبعه بنی بنیامین،

Heled, el hijo de Baana, también de Netofa; Itai, hijo de Ribai de Guibeá, de los hijos de Benjamín.

۳۰ 30 و بنایای فرعاتونی و هدای از وادیهای جاعش،

Benaía, de Piraton; Hidai del arroyo de Gaas;

۳۱ 31 و ابوعلبون عرباتی و عزموت برحومی،

Abi-albon, él arbatita; Azmavet de Bahurim,

۳۲ 32 و الیحبای شعلبونی و از بنی یاشن یوناتان،

Eliaba, el Saalbonita; los hijos de Jasen;

۳۳ 33 و شمه حراری و اخیام بن شارر اراری،

Jonatán, hijo de Sama, el ararita; , Ahiam, hijo de Sarar, también ararita,

۳۴ 34 و الیفلط بن احسبای ابن معکاتی و الیعام بن اخیتوفل جیلونی،

Elifelet, hijo de Ahasabai, hijo del de Maaca; Eliam, hijo de Ahitofel, de Gilo.

۳۵ 35 وحصرای کرملی و فعرای اربی،

Hezrai de Carmel, Paarai el Arbita;

۳۶ 36 و یجال بن ناتان از صوبه و بانی جادی،

Igal, el hijo de Natán de Soba; Bani de Gad.

۳۷ 37 و صالق عمونی ونحرای بئیروتی که سلاحداران یوآب بن صرویه بودند،

Selec, de Amon; Naharai, de Beerot, escuderos y de Joab, hijo de Sarvia.

۳۸ 38 و عیرای یتری و جارب یتری،

Ira, de Jatir; Gareb, también de Jatir,

۳۹ 39 واوریای حتی، که جمیع اینها سی و هفت نفربودند.

Urías el hitita: treinta y siete en total.