دوم سموئیل 22

۱ 1 و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود.

Angraeng mah David to angmah ih misanawk hoi Saul ih ban thung hoiah loisak naah, hae tiah laa loknawk to a thuih,

۲ 2 و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است.

anih mah, Angraeng loe ka lungsong, kang hawkhaih hoi kai pahlongkung ah oh;

۳ 3 خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید.

Sithaw loe ka lungsong ah oh moe, kang hawkhaih ah oh; anih loe ka phaw hoi pahlonghaih takii ah oh. Kai ih sipae, kang hawkhaih hoi pahlongkung ah oh moe, athii palong koeh kasae kaminawk ban thung hoiah nang pahlong.

۴ 4 خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت.

Pakoeh han kamcuk, Angraeng to ka kawk naah, ka misanawk salak hoiah pahlong ah ka oh.

۵ 5 زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود.

Duekhaih tuiphu mah ang takui naah, amrohaih kalen tui mah ang khuk moe, ang pazih.

۶ 6 رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585)

Hell qui mah angzaeng caeng moe, duekhaih thaang mah ang pakaa khoep. (Sheol h7585)

۷ 7 در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید.

Palungboeng naah Angraeng to ka kawk; ka Sithaw to ka kawk; anih mah angmah ih tempul imthung hoiah ka lok to ang tahgaih pae, ka qahhaih lok anih ih naa thungah akun.

۸ 8 آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند.

Anih palungphui pongah, long loe tasoeh takuenhaih hoiah oh; van ohhaih ahmuennawk doeh anghuen moe, angthuih o.

۹ 9 از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید.

Anih ih hnahkhaw thung hoiah hmaikhue to tacawt moe, anih ih pakha hoiah hmaipalai to tacawt pongah, hmaisaae to amngaeh.

۱۰ 10 و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود.

Vannawk to takoih moe, angzoh tathuk; a khok tlim ah vinghaih to oh.

۱۱ 11 بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید.

Cehrubim pongah angthueng moe, azawk; anih loe takhi pakhraeh nuiah amtueng.

۱۲ 12 ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را.

Anih taengah vinghaih to suek moe, tui kaving, van ih kathah tamai hoiah a khuk.

۱۳ 13 از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید.

Anih hmaa ah kaom aanghaih mah, hmaisaae to amngaehsak.

۱۴ 14 خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید.

Angraeng mah van ah khopazihsak moe, ranui koek ah lok to amsongsak.

۱۵ 15 تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید.

Kaliinawk to kah moe, tangphra to pueksak pongah, a misanawk to anghaehsak phaeng.

۱۶ 16 پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی.

Sithaw mah thuitaek pongah, a hnah thung ih takhi hoiah tuipui longhaih ahmuen hoiah long ohhaih ahmuen to amtuengsak.

۱۷ 17 از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید.

Ranui bang hoiah ban to payangh moe, kathuk tui thung hoiah kai ang talawk.

۱۸ 18 مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند.

Kai hnuma moe, kai hanah thacak parai misanawk ih ban thung hoiah kai ang pahlong.

۱۹ 19 در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

Raihaih ka tongh na niah nihcae mah ang pakaa; toe Angraeng loe kam haahaih ah oh.

۲۰ 20 مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت.

Kai to kalen parai ahmuen ah ang suek; kai palung pongah, ang pahlong.

۲۱ 21 پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید.

Ka toenghaih baktih toengah, Angraeng mah tangqum ang paek; ka ban ciimhaih baktih toengah, kai hanah tangqum ang paek.

۲۲ 22 زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم.

Angraeng ih loklam to ka pazui; kahoih ai hmuen sak hanah, ka Sithaw to kang qoi taak ai.

۲۳ 23 چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم.

A thuitaekhaih loknawk loe ka hmaa ah oh, a paek ih loknawk to kang qoi taak ai.

۲۴ 24 و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم.

A hmaa ah toenghaih hoiah ka oh moe, zaehaih to ka yae.

۲۵ 25 بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم.

To pongah Angraeng mah ka toenghaih hoi a mikhnukah ka ciimcaihaih baktih toengah, tangqum to ang paek boeh.

۲۶ 26 با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد.

Tahmenhaih tawn kami khaeah tahmenhaih, katoeng kami khaeah na toenghaih to nam tuengsak.

۲۷ 27 با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد.

Ciimcai kaminawk khaeah ciimcaihaih, lokaek thaih kaminawk khaeah sethaih to nam tuengsak.

۲۸ 28 و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی.

Patangkhang kaminawk to na pahlong; toe amoek kaminawk loe atlim ah na pakhrak tathuk.

۲۹ 29 زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت.

Nang loe kai ih hmaithaw ah na oh; Aw Angraeng; Angraeng mah kai khovinghaih to khodai ah angcoengsak.

۳۰ 30 زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم.

Nang oephaih rang hoiah misatuh kaminawk to ka patoeh moe, ka Sithaw rang hoiah sipae to ka poeng thaih.

۳۱ 31 و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد.

Sithaw ih loklam loe akoep; Angraeng ih lok loe coek koi om ai; a nuiah amha kaminawk hanah anih loe aphaw ah oh.

۳۲ 32 زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟

Angraeng pacoengah, mi maw Sithaw ah kaom vop?

۳۳ 33 خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد.

Sithaw loe ka thacakhaih hoi tharahhaih ah oh; anih mah ka loklam to akoepsak.

۳۴ 34 و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد.

Ka khok hae tasuk khok baktiah ang sak pae moe, hmuensang ah ang suek.

۳۵ 35 دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم.

Misatuk thaih hanah ka ban hae patuk pongah, ka ban mah sum kalii to khaeh thaih.

۳۶ 36 و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت.

Pazawkhaih aphaw to nang paek moe, poeknaemhaih hoiah nang lensak.

۳۷ 37 قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید.

Ka hmaa ih loklam to na kawksak pongah, ka khok hae amkhraeng ai.

۳۸ 38 دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت.

Ka misanawk to patom moe, ka hum; nihcae ka paro ai karoek to kam laem let ai.

۳۹ 39 ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد.

Nihcae loe ahmaa caak o moe, ka tamit boih; angthawk o thai ai boeh; ue, ka khok tlim ah amtim o boih.

۴۰ 40 زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت.

Misatuk hanah thacakhaih hoiah nang zaeng moe, kai tuk hanah misa angthawk kaminawk to ka khokkung ah na kuepsak.

۴۱ 41 و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم.

Kai hnuma kaminawk ka hum thai hanah, nihcae ih tahnong to kai han nang paek.

۴۲ 42 فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد.

Nihcae loe khet o, toe pahlongkung maeto doeh om ai; Angraeng khaeah a hang o; toe anih mah pathim pae ai.

۴۳ 43 پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم.

Nihcae to long ih maiphu baktiah ka boh; loklam ih tangkrok baktiah ka cawh moe, ka haeh phaeng.

۴۴ 44 و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود.

Kai ih kami tuh kaminawk ih ban thung hoiah nang pahlong moe, Sithaw panoek ai kaminawk ih lu ah nang ohsak; ka panoek vai ai ih kaminawk mah ka tok ang sak pae o.

۴۵ 45 غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود.

Prae kalah kaminawk loe kai khaeah akun o, ka lok thaih o naah, ka lok to tahngaih o.

۴۶ 46 غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد.

Prae kalah kaminawk loe thazok o sut pongah, tasoeh takuenhaih hoiah oh o moe, angmacae ohhaih ahmuen hoiah tacawt o.

۴۷ 47 خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد.

Angraeng loe hing; ka lungsong loe tahamhoihaih om nasoe! Sithaw, ka pahlonghaih lungsong loe, pakoehhaih om nasoe.

۴۸ 48 ‌ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی.

Anih loe kai taham lu lakung Sithaw ah oh moe, kaminawk to ka khok tlim ah a suek.

۴۹ 49 و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد.

Anih mah ka misanawk khae hoiah ang loisak; ka misanawk nuiah nang thuengh tahang moe, hmawhsaeng kaminawk ban thung hoiah nang pahlong.

۵۰ 50 بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود.

To pongah Aw Angraeng, Sithaw panoek ai kaminawk salakah, nang khaeah anghoehaih lok to ka thuih, na hmin pakoehhaih laa to ka sak han.

۵۱ 51 نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.»

Anih loe angmah ih siangpahrang hanah pahlonghaih imsang ah oh; situi hoi bawh ih David hoi anih ih caanawk khaeah, tahmenhaih dungzan khoek to amtuengsak, tiah laa a sak.