دوم قرنتیان 6

۱ 1 پس چون همکاران او هستیم، التماس می نماییم که فیض خدا را بی‌فایده نیافته باشید.

En cumplimiento de esa cooperación, a vosotros exhortamos también que no recibáis en vano la gracia de Dios,

۲ 2 زیرا می‌گوید: «در وقت مقبول تو را مستجاب فرمودم و در روز نجات تو را اعانت کردم.» اینک الحال زمان مقبول است؛ اینک الان روز نجات است.

porque Él dice: “En el tiempo aceptable te escuché, y en el día de salud te socorrí”. He aquí ahora tiempo aceptable. He aquí ahora día de salud.

۳ 3 در هیچ‌چیز لغزش نمی دهیم که مباداخدمت ما ملامت کرده شود،

Pues no ( os ) damos en nada ninguna ocasión de escándalo, para que no sea vituperado el ministerio;

۴ 4 بلکه در هر امری خود را ثابت می‌کنیم که خدام خدا هستیم: درصبر بسیار، در زحمات، در حاجات در تنگیها،

al contrario, en todo nos presentamos como ministros de Dios, en mucha paciencia, en tribulaciones, en necesidades, en angustias,

۵ 5 در تازیانه‌ها، در زندانها، در فتنه‌ها، در محنتها، در بی‌خوابیها، در گرسنگیها،

en azotes, en prisiones, en alborotos, en fatigas, en vigilias, en ayunos;

۶ 6 در طهارت، درمعرفت، در حلم، در مهربانی، در روح‌القدس، درمحبت بی‌ریا،

en pureza, en conocimiento, en longanimidad, en benignidad, en el Espíritu Santo, en caridad no fingida,

۷ 7 در کلام حق، در قوت خدا بااسلحه عدالت بر طرف راست و چپ،

con palabras de verdad, con poder de Dios, por las armas de la justicia, las de la diestra y las de la izquierda,

۸ 8 به عزت وذلت و بدنامی و نیکنامی. چون گمراه کنندگان واینک راستگو هستیم؛

en honra y deshonra, en mala y buena fama; cual impostores, siendo veraces;

۹ 9 چون مجهول و اینک معروف؛ چون در حالت موت و اینک زنده هستیم؛ چون سیاست کرده شده، اما مقتول نی؛

cual desconocidos, siendo bien conocidos; cual moribundos, mas mirad que vivimos; cual castigados, mas no muertos;

۱۰ 10 چون محزون، ولی دائم شادمان؛ چون فقیر واینک بسیاری را دولتمند می‌سازیم؛ چون بی‌چیز، اما مالک همه‌چیز.

como tristes, mas siempre alegres; como pobres, siendo así que enriquecemos a muchos; como que nada tenemos aunque lo poseemos todo.

۱۱ 11 ‌ای قرنتیان، دهان ما به سوی شما گشاده ودل ما وسیع شده است.

Nuestra boca, como veis, se ha abierto a vosotros, oh corintios. Nuestro corazón se ha ensanchado hacia vosotros.

۱۲ 12 در ما تنگ نیستید لیکن در احشای خود تنگ هستید.

No estáis apretados en nosotros; es en vuestros corazones donde estáis apretados.

۱۳ 13 پس در جزای این، زیرا که به فرزندان خود سخن می‌گویم، شمانیز گشاده شوید.

Así, pues, para pagar con la misma moneda —como a hijos lo digo— ensanchaos también vosotros.

۱۴ 14 زیر یوغ ناموافق با بی‌ایمانان مشوید، زیرا عدالت را با گناه چه رفاقت و نور را باظلمت چه شراکت است؟

No os juntéis bajo un yugo desigual con los que no creen. Pues ¿qué tienen de común la justicia y la iniquidad? ¿O en qué coinciden la luz y las tinieblas?

۱۵ 15 و مسیح را با بلیعال چه مناسبت و مومن را با کافر چه نصیب است؟

¿Qué concordia entre Cristo y Belial? ¿O qué comunión puede tener el que cree con el que no cree?

۱۶ 16 و هیکل خدا را با بتها چه موافقت؟ زیرا شماهیکل خدای حی می‌باشید، چنانکه خدا گفت که «در ایشان ساکن خواهم بود و در ایشان راه خواهم رفت و خدای ایشان خواهم بود، و ایشان قوم من خواهند بود.»

¿Y qué transacción entre el templo de Dios y los ídolos? Pues templo del Dios vivo somos nosotros, según aquello que dijo Dios: “Habitaré en ellos y andaré en medio de ellos; y Yo seré su Dios, y ellos serán mi pueblo.

۱۷ 17 پس خداوند می‌گوید: «از میان ایشان بیرون آیید و جدا شوید و چیزناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم،

Por lo cual salid de en medio de ellos, y apartaos, dice el Señor, y no toquéis lo inmundo; y Yo os acogeré;

۱۸ 18 و شما را پدر خواهم بود و شما مرا پسران ودختران خواهید بود؛ خداوند قادر مطلق می‌گوید.»

y seré Padre para vosotros, y vosotros seréis para Mí hijos e hijas, dice el Señor Todopoderoso”.