دوم قرنتیان 6

۱ 1 پس چون همکاران او هستیم، التماس می نماییم که فیض خدا را بی‌فایده نیافته باشید.

Als medearbeiders vermanen we u bovendien, om Gods genade niet vruchteloos te ontvangen.

۲ 2 زیرا می‌گوید: «در وقت مقبول تو را مستجاب فرمودم و در روز نجات تو را اعانت کردم.» اینک الحال زمان مقبول است؛ اینک الان روز نجات است.

Want Hij zegt: "Op gunstige tijd heb ik u verhoord, En op de dag van heil u geholpen." Ziet, nu is het de gunstige tijd; ziet, nu is het de dag van heil.

۳ 3 در هیچ‌چیز لغزش نمی دهیم که مباداخدمت ما ملامت کرده شود،

Op geen enkel punt geven we aanstoot, opdat er geen smet op de bediening valt.

۴ 4 بلکه در هر امری خود را ثابت می‌کنیم که خدام خدا هستیم: درصبر بسیار، در زحمات، در حاجات در تنگیها،

Integendeel, op alle punten strekken we onszelf tot aanbeveling, als dienaren Gods: Door het grootste geduld, In verdrukking, nood en benauwdheid;

۵ 5 در تازیانه‌ها، در زندانها، در فتنه‌ها، در محنتها، در بی‌خوابیها، در گرسنگیها،

In slagen, gevangenschap en woeling, In arbeid, nachtwaken en vasten;

۶ 6 در طهارت، درمعرفت، در حلم، در مهربانی، در روح‌القدس، درمحبت بی‌ریا،

Door reinheid, kennis en lankmoedigheid, Door goedheid, heilige geest en ongeveinsde liefde;

۷ 7 در کلام حق، در قوت خدا بااسلحه عدالت بر طرف راست و چپ،

Door prediking der waarheid, En goddelijke kracht; Met de wapenen der gerechtigheid In rechterhand en linkerhand;

۸ 8 به عزت وذلت و بدنامی و نیکنامی. چون گمراه کنندگان واینک راستگو هستیم؛

In eer en in schande, In kwade en goede faam. Als bedriegers, toch zijn we oprecht;

۹ 9 چون مجهول و اینک معروف؛ چون در حالت موت و اینک زنده هستیم؛ چون سیاست کرده شده، اما مقتول نی؛

Als onbekenden, toch overal bekend; Als stervenden, en zie, toch zijn we in leven; Als getuchtigden, en toch niet gedood;

۱۰ 10 چون محزون، ولی دائم شادمان؛ چون فقیر واینک بسیاری را دولتمند می‌سازیم؛ چون بی‌چیز، اما مالک همه‌چیز.

Als treurenden, toch steeds verheugd; Als armen, en velen maken we rijk; Als bezitlozen, toch bezitten we alles.

۱۱ 11 ‌ای قرنتیان، دهان ما به سوی شما گشاده ودل ما وسیع شده است.

Korintiërs; onze mond heeft zich voor u ontsloten, maar wagenwijd staat open ons hart.

۱۲ 12 در ما تنگ نیستید لیکن در احشای خود تنگ هستید.

Niet in ons is het u eng, maar in uw eigen binnenste is het benauwd.

۱۳ 13 پس در جزای این، زیرا که به فرزندان خود سخن می‌گویم، شمانیز گشاده شوید.

Ik zeg het u als tot mijn kinderen: ook gij op uw beurt moet ruimer worden.

۱۴ 14 زیر یوغ ناموافق با بی‌ایمانان مشوید، زیرا عدالت را با گناه چه رفاقت و نور را باظلمت چه شراکت است؟

Gaat niet met ongelovigen onder een ongelijk juk. Want wat hebben gerechtigheid en ongerechtigheid gemeen, of wat heeft het licht met duisternis te maken;

۱۵ 15 و مسیح را با بلیعال چه مناسبت و مومن را با کافر چه نصیب است؟

wat overeenkomst is er tussen Christus en Bélial, of wat heeft de gelovige met den ongelovige gemeen?

۱۶ 16 و هیکل خدا را با بتها چه موافقت؟ زیرا شماهیکل خدای حی می‌باشید، چنانکه خدا گفت که «در ایشان ساکن خواهم بود و در ایشان راه خواهم رفت و خدای ایشان خواهم بود، و ایشان قوم من خواهند بود.»

En wat heeft een tempel Gods met afgoden uit te staan? Welnu, wij zijn een tempel van den levenden God! Daarom heeft God gesproken: "Ik zal onder hen wonen en wandelen, Ik zal hun God zijn, zij mijn volk.

۱۷ 17 پس خداوند می‌گوید: «از میان ایشان بیرون آیید و جدا شوید و چیزناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم،

Daarom dan, gaat van hen weg, Zondert u af, zegt de Heer. Raakt niets aan wat onrein is.

۱۸ 18 و شما را پدر خواهم بود و شما مرا پسران ودختران خواهید بود؛ خداوند قادر مطلق می‌گوید.»

Dan zal Ik u aannemen, En u tot Vader zijn, Gij Mij tot zonen en dochters; Zegt de almachtige Heer."