دوم تواریخ 5

۱ 1 پس تمامی کاری که سلیمان به جهت خانه خداوند کرد تمام شد، و سلیمان موقوفات پدرش داود را داخل ساخت، و نقره و طلا و سایرآلات آنها را در خزاین خانه خدا گذاشت.

Naʻe pehē ʻa hono fakaʻosi ʻae ngāue kotoa pē naʻe fai ʻe Solomone maʻae fale ʻo Sihova: pea naʻe ʻomi ki loto ʻe Solomone ʻae ngaahi meʻa naʻe fakatapui ʻe heʻene tamai ko Tevita: pea mo e siliva, mo e koula, pea mo e nāunau kotoa pē, naʻa ne ʻai fakataha mo e ngaahi koloa ʻoe fale ʻoe ʻOtua.

۲ 2 آنگاه سلیمان مشایخ اسرائیل و جمیع روسای اسباط و سروران آبای بنی‌اسرائیل را دراورشلیم جمع کرد تا تابوت عهد خداوند را ازشهر داود که صهیون باشد، برآورند.

Pea naʻe toki fakataha ʻe Solomone ki Selūsalema ʻae kau mātuʻa ʻo ʻIsileli, pea mo e ʻeiki ʻoe ngaahi faʻahinga, ko e kau tuʻukimuʻa ʻi he ngaahi tamai ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, ke ʻohake ʻae puha ʻoe fuakava ʻa Sihova mei he Kolo ʻo Tevita, ʻaia ko Saione.

۳ 3 و جمیع مردان اسرائیل در عید ماه هفتم نزد پادشاه جمع شدند.

Ko ia naʻe fakataha mai ʻae kau tangata kotoa pē ʻo ʻIsileli ki he tuʻi ʻi he kātoanga naʻe fai ʻi hono fitu ʻoe māhina.

۴ 4 پس جمیع مشایخ اسرائیل آمدند ولاویان تابوت را برداشتند.

Pea naʻe haʻu ʻae kau mātuʻa kotoa pē ʻo ʻIsileli: pea naʻe hiki hake ʻae puha ʻoe fuakava ʻe he kau Livai.

۵ 5 و تابوت و خیمه اجتماع و همه آلات مقدس را که در خیمه بودبرآوردند، و لاویان کهنه آنها را برداشتند.

Pea naʻa nau ʻohake ʻae puha ʻoe fuakava, mo e fale fehikitaki ʻoe fakatahaʻanga, pea mo e ngaahi meʻa tapu naʻe ʻi he fale fehikitaki, naʻe ʻohake ia ʻe he kau taulaʻeiki pea mo e kau Livai.

۶ 6 وسلیمان پادشاه و تمامی جماعت اسرائیل که نزدوی جمع شده بودند پیش تابوت ایستادند، وآنقدر گوسفند و گاو ذبح کردند که به شماره وحساب نمی آمد.

Pea ko Solomone foki ko e tuʻi, pea mo e fakataha kātoa ʻo ʻIsileli ʻaia naʻe fakataha mai kiate ia ʻi he ʻao ʻoe puha ʻoe fuakava, naʻa [nau ]feilaulau ʻaki ʻae fanga sipi mo e fanga pulu, ʻaia naʻe ʻikai faʻa lauʻi ko e meʻa ʻi heʻene lahi ʻaupito.

۷ 7 و کاهنان تابوت عهد خداوندرا به مکانش در محراب خانه، یعنی درقدس‌الاقداس زیر بالهای کروبیان درآوردند.

Pea naʻe ʻomi ʻe he kau taulaʻeiki ʻae puha ʻoe fuakava ʻa Sihova ki hono potu, ki he folofolaʻanga ʻi he fale, ki he potu toputapu ʻaupito, ʻi he lolo kapakau ʻoe ongo selupi:

۸ 8 وکروبیان بالهای خود را بر مکان تابوت پهن می‌کردند و کروبیان تابوت و عصاهایش را از بالامی پوشانیدند.

He naʻe malofa atu ʻe he ongo selupi ʻa hona kapakau ki ʻolunga ʻi he potu ʻoe puha ʻoe fuakava, pea naʻe fakamalumalu ʻae puha ʻoe fuakava mo hono kau haʻamo ʻe he ongo selupi mei ʻolunga.

۹ 9 و عصاها اینقدر دراز بود که سرهای عصاها از تابوت پیش محراب دیده می شد، اما از بیرون دیده نمی شد، و تا امروز درآنجا است.

Pea naʻa nau toʻo mai ʻae kau haʻamo, koeʻuhi ke hā mai ʻae mui haʻamo mei he puha ʻoe fuakava ʻi he ʻao ʻoe folofolaʻanga: ka naʻe ʻikai ha ia mei tuʻa. Pea ʻoku ʻi ai pe ia ʻo aʻu ki he ʻaho ni.

۱۰ 10 و در تابوت چیزی نبود سوای آن دو لوح که موسی در حوریب در آن گذاشت وقتی که خداوند با بنی‌اسرائیل در حین بیرون آمدن ایشان از مصر عهد بست.

Naʻe ʻikai ha meʻa ʻi he puha ʻoe fuakava, ka ko e ongo [maka ]lafalafa ʻaia naʻe ʻai ki ai ʻe Mōsese ʻi Holepi, ko e potu naʻe fai ai ʻe Sihova ha fuakava mo e fānau ʻa ʻIsileli ʻi heʻenau haʻu mei ʻIsipite.

۱۱ 11 و واقع شد که چون کاهنان از قدس بیرون آمدند (زیرا همه کاهنانی که حاضر بودند بدون ملاحظه نوبتهای خود خویشتن را تقدیس کردند.

Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi heʻene hū mai ʻae kau taulaʻeiki mei he potu toputapu: (he naʻe fakamāʻoniʻoniʻi ʻae kau taulaʻeiki kotoa pē naʻe ʻi ai, pea naʻe ʻikai te nau tali fakalakanga:

۱۲ 12 و جمیع لاویانی که مغنی بودند یعنی آساف وهیمان و یدوتون و پسران و برادران ایشان به کتان نازک ملبس شده، با سنجها و بربطها و عودها به طرف مشرق مذبح ایستاده بودند، و با ایشان صدو بیست کاهن بودند که کرنا می‌نواختند).

Mo e kau Livai foki naʻe fai ʻae hiva, ʻakinautolu kotoa pē naʻe ʻo ʻAsafi, mo Hemani, mo Situtuni, mo ʻenau ngaahi foha mo honau kāinga, naʻe kofuʻaki ʻae tupenu lelei mo hinehina, mo [nau ]toʻo ʻae ngaahi meʻa pakihi, mo e ngaahi ūtete, mo e ngaahi haʻape, naʻa nau tuʻu ki he potu fakahahake ʻoe feilaulauʻanga, pea naʻe tuʻu fakataha mo kinautolu ʻae kau taulaʻeiki ʻe toko teau ma uofulu naʻe ifi ʻaki ʻae ngaahi meʻalea: )

۱۳ 13 پس واقع شد که چون کرنانوازان و مغنیان مثل یک نفربه یک آواز در حمد و تسبیح خداوند به صداآمدند، و چون با کرناها و سنجها و سایر آلات موسیقی به آواز بلند خواندند و خداوند را حمدگفتند که او نیکو است زیرا که رحمت او تاابدالاباد است، آنگاه خانه یعنی خانه خداوند ازابر پر شد.

Naʻe hoko ʻo pehē, ʻi heʻene kau taha ʻae kau ifi meʻalea mo e kau hiva, ke nau leʻo taha pe ʻi he hiva mo e fakafetaʻi kia Sihova: pea ʻi heʻenau hiki hake honau leʻo ʻi he meʻalea mo e ngaahi meʻa pakihi, mo e ngaahi meʻa fasi hiva mo nau hiva kia Sihova, ʻo pehē, “He koeʻuhi ʻoku angalelei ia: pea ʻoku tuʻumaʻu ʻo taʻengata ʻa ʻene ʻaloʻofa:” naʻe toki fakafonu ai ʻae fale ʻaki ʻae ʻao, ʻio, ʻae fale ʻo Sihova:

۱۴ 14 و کاهنان به‌سبب ابر نتوانستند برای خدمت بایستند زیرا که جلال یهوه خانه خدا راپر کرده بود.

Pea ko ia naʻe ʻikai faʻa tuʻu ai ʻae kau taulaʻeiki ke fai ʻae tauhi koeʻuhi ko e ʻao: he ko e nāunau ʻo Sihova naʻe fakafonu ʻaki ʻae fale ʻoe ʻOtua.