دوم تواریخ 24

۱ 1 و یوآش هفت ساله بود که پادشاه شد وچهل سال در اورشلیم سلطنت نمود واسم مادرش ظبیه بئرشبعی بود.

Naʻe fitu taʻu ʻae motuʻa ʻo Soasi ʻi heʻene kamata ʻene pule, pea naʻe pule ia ʻi he taʻu ʻe fāngofulu ʻi Selūsalema. Pea ko e hingoa ʻo ʻene faʻē ko Sipia mei Peasipa.

۲ 2 و یوآش درتمامی روزهای یهویاداع کاهن، آنچه را که در نظرخداوند راست بود، به عمل می‌آورد.

Pea naʻe fai ʻe Soasi ʻaia naʻe lelei ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē ʻo Sihoiata ko e taulaʻeiki.

۳ 3 ویهویاداع دو زن برایش گرفت و او پسران ودختران تولید نمود.

Pea naʻe ʻomi moʻona ʻe Sihoiata ʻae uaifi ʻe ua: pea naʻe tupu ʻiate ia ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine.

۴ 4 و بعد از آن، یوآش اراده کرد که خانه خداوند را تعمیر نماید.

Pea hili ʻae meʻa ni naʻe hoko ʻo pehē, naʻe loto ʻa Soasi ke teuteuʻi foʻou ʻae fale ʻo Sihova.

۵ 5 و کاهنان و لاویان راجمع کرده، به ایشان گفت: «به شهرهای یهودابیرون روید و از تمامی اسرائیل نقره برای تعمیر خانه خدای خود، سال به سال جمع کنید، و دراین کار تعجیل نمایید.» اما لاویان تعجیل ننمودند.

Pea naʻa ne tānaki fakataha ʻae kau taulaʻeiki mo e kau Livai, ʻo ne pehē kiate kinautolu, ʻAlu kituaʻā ki he ngaahi kolo kotoa pē ʻo Siuta, pea tānaki ʻae paʻanga mei ʻIsileli kotoa pē ke ngaohi ʻo fakalelei ai ʻae fale ʻo homou ʻOtua ʻi he taʻu tuku fakaholo, pea vakai ʻo fakavavevave ia. Ka naʻe ʻikai fakavavevave ia ʻe he kau Livai.

۶ 6 پس پادشاه، یهویاداع رئیس (کهنه ) راخوانده، وی را گفت: «چرا از لاویان بازخواست نکردی که جزیه‌ای را که موسی بنده خداوند وجماعت اسرائیل به جهت خیمه شهادت قرارداده‌اند، از یهودا و اورشلیم بیاورند؟»

Pea naʻe fekau ʻe he tuʻi ke haʻu ʻa Sihoiata ko e tuʻukimuʻa, ʻo ne pehē kiate ia, “Ko e hā naʻe ʻikai te ke fekau ki he kau Livai ke fetuku mei Siuta mo Selūsalema ʻae koloa tānaki, ʻo fakatatau ki he fekau ʻa Mōsese ko e tamaioʻeiki ʻa Sihova, pea mo e fakataha kātoa ʻo ʻIsileli, maʻae fale nofoʻanga ʻoe fakamoʻoni?”

۷ 7 زیرا که پسران عتلیای خبیثه، خانه خدا را خراب کرده، وتمامی موقوفات خانه خداوند را صرف بعلیم کرده بودند.

He ko e ngaahi tama ʻae fefine angakovi ko ia, ko ʻAtalia, naʻa nau maumauʻi ʻae fale ʻoe ʻOtua: pea ko e ngaahi meʻa fakatapui foki ʻoe fale ʻo Sihova naʻa nau foaki kia Peali.

۸ 8 و پادشاه امر فرمود که صندوقی بسازند و آن را بیرون دروازه خانه خداوند بگذارند.

Pea ʻi he fekau ʻae tuʻi naʻa nau ngaohi ʻae puha, ʻonau tuku ia ʻituʻa ʻi he matapā ʻoe fale ʻo Sihova,

۹ 9 و دریهودا و اورشلیم ندا دردادند که جزیه‌ای را که موسی بنده خدا در بیابان بر اسرائیل قرار داده بودبرای خداوند بیاورند.

Pea naʻa nau fai ʻae fono ki Siuta kotoa pē mo Selūsalema, ke ʻomi kia Sihova ʻae koloa tukuhau ʻaia naʻe fekau ʻe Mōsese ko e tamaioʻeiki ʻae ʻOtua ki ʻIsileli ʻi he toafa:

۱۰ 10 و جمیع سروران وتمامی قوم آن را به شادمانی آورده، در صندوق انداختند تا پر شد.

Pea naʻe fiefia ʻae houʻeiki kotoa pē mo e kakai kotoa pē, ʻonau ʻomi ki loto ʻosi ki he puha, ʻonau fai ai pe ke ʻosi.

۱۱ 11 و چون صندوق به‌دست لاویان، نزد وکلای پادشاه آورده می‌شد و ایشان می‌دیدند که نقره بسیار هست آنگاه کاتب پادشاه و وکیل رئیس کهنه آمده، صندوق را خالی می‌کردند و آن را برداشته، باز به‌جایش می‌گذاشتند. و روز به روز چنین کرده، نقره بسیارجمع کردند.

Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻilonga ʻae ʻaho naʻe ʻomi ai ʻae puha ki he fale ʻoe tuʻi ʻi he nima ʻoe kau Livai, pea nau mamata ʻoku lahi ʻae paʻanga, naʻe haʻu ai ʻae tangata tohi ʻae tuʻi mo e matāpule ʻoe taulaʻeiki lahi pea lilingi ke maha ʻae puha, pea naʻe ʻave ia, ʻo haʻamo ki hono potu. Naʻe pehē ʻenau hokohoko fai ʻi he ʻaho kotoa pē, pea naʻe tānaki ʻae paʻanga lahi ʻaupito.

۱۲ 12 و پادشاه و یهویاداع آن را به آنانی که در کار خدمت خانه خداوند مشغول بودنددادند، و ایشان بنایان و نجاران به جهت تعمیرخانه خداوند و آهنگران و مسگران برای مرمت خانه خداوند اجیر نمودند.

Pea naʻe ʻatu ia ʻe he tuʻi mo Sihoiata kiate kinautolu naʻe fai ʻae ngāue ʻi he ngāue ki he fale ʻo Sihova, ʻonau totongi ki he kau tufunga maka, mo e kau tufunga ʻakau ke fakalelei ʻae fale ʻo Sihova, pea mo e niʻihi foki naʻe ngāue ʻi he ukamea mo e palasa ke ngaohi ke lelei ʻae fale ʻo Sihova.

۱۳ 13 پس عمله‌ها به‌کارپرداختند و کار از دست ایشان به انجام رسید وخانه خدا را به حالت اولش برپا داشته، آن رامحکم ساختند.

Ko ia naʻe ngāue ʻae kau tangata ngāue, pea naʻe fakaʻosi lelei ʻae ngāue ʻekinautolu, pea naʻa nau teuʻi ʻae fale ʻoe ʻOtua ʻi hono anga ʻo ia, pea fakamālohiʻi ia.

۱۴ 14 و چون آن را تمام کرده بودند، بقیه نقره را نزد پادشاه و یهویاداع آوردند و از آن برای خانه خداوند اسباب یعنی آلات خدمت وآلات قربانی‌ها و قاشقها و ظروف طلا و نقره ساختند، و در تمامی روزهای یهویاداع، قربانی های سوختنی دائم در خانه خداوندمی گذرانیدند.

Pea hili ʻa hono fakaʻosi, naʻa nau ʻomi hono toe ʻoe paʻanga ki he ʻao ʻoe tuʻi mo Sihoiata, pea naʻe ngaohi ʻaki ia ʻae ngaahi ipu ki he fale ʻo Sihova, ʻio ʻoe ngaahi ipu ke ngāueʻaki, pea ke fai ʻi ai ʻae ʻatu [meʻa], mo e ngaahi sēpuni, mo e ngaahi ipu koula mo e siliva. Pea naʻa nau ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu maʻuaipē ʻi he fale ʻo Sihova ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē ʻo Sihoiata.

۱۵ 15 اما یهویاداع پیر و سالخورده شده، بمرد وحین وفاتش صد و سی ساله بود.

Ka naʻe fakaʻaʻau ʻo motuʻa ʻa Sihoiata, pea naʻe lahi hono ʻaho ʻi heʻene pekia: ko e taʻu ʻe teau ma tolungofulu hono motuʻa pea ne toki pekia.

۱۶ 16 و او را درشهر داود با پادشاهان دفن کردند، زیرا که دراسرائیل هم برای خدا و هم برای خانه او نیکویی کرده بود.

Pea naʻa nau tanu ia ʻi he Kolo ʻo Tevita fakataha mo e ngaahi tuʻi, ko e meʻa ʻi heʻene fai lelei ʻi ʻIsileli, ki he ʻOtua, pea ki hono fale.

۱۷ 17 و بعد از وفات یهویاداع، سروران یهوداآمدند و پادشاه را تعظیم نمودند و پادشاه در آن وقت به ایشان گوش گرفت.

Pea hili ʻae pekia ʻa Sihoiata naʻe haʻu ʻae houʻeiki ʻo Siuta, ʻonau fai ʻae hū ki he tuʻi. Pea naʻe tokanga ʻae tuʻi kiate kinautolu.

۱۸ 18 و ایشان خانه یهوه خدای پدران خود را ترک کرده، اشیریم و بتها راعبادت نمودند، و به‌سبب این عصیان ایشان، خشم بر یهودا و اورشلیم افروخته شد.

Pea naʻa nau liʻaki ʻae fale ʻo Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻenau ngaahi tamai, ke tauhi ʻae ngaahi vaotapu mo e ngaahi ʻotua loi: pea naʻe hoko ai ʻae houhau ki Siuta mo Selūsalema, ʻi heʻenau angahala ni.

۱۹ 19 و اوانبیاء نزد ایشان فرستاد تا ایشان را به سوی یهوه برگردانند و ایشان آنها را شهادت دادند، اما ایشان گوش نگرفتند.

Ka naʻa ne fekau ʻae kau palōfita kiate kinautolu, ke toe ʻomi ʻakinautolu kia Sihova: pea naʻa nau lea valoki kiate kinautolu: ka naʻe ʻikai te nau loto ke tokanga ki ai.

۲۰ 20 پس روح خدا زکریا ابن یهویاداع کاهن راملبس ساخت و او بالای قوم ایستاده، به ایشان گفت: «خدا چنین می‌فرماید: شما چرا از اوامریهوه تجاوز می‌نمایید؟ پس کامیاب نخواهیدشد. چونکه خداوند را ترک نموده‌اید، او شما راترک نموده است.»

Pea naʻe hoko ʻae Laumālie ʻae ʻOtua kia Sakalia ko e foha ʻo Sihoiata ko e taulaʻeiki, pea tuʻu ki ʻolunga ia ʻi he kakai, ʻo ne pehē kiate kinautolu, “ʻOku pehē mai ʻe he ʻOtua, Koeʻumaʻā hoʻomou fai talangataʻa ki he ngaahi fekau ʻa Sihova, ko ia ʻoku ʻikai ai te mou faʻa monūʻia? Ko e meʻa ʻi hoʻomou liʻaki ʻa Sihova, kuo ne liʻaki ai ʻakimoutolu foki.”

۲۱ 21 و ایشان بر او توطئه نموده، او را به حکم پادشاه در صحن خانه خداوندسنگسار کردند.

Pea naʻa nau alea fakataha ʻo tuʻu kiate ia ʻo tolongaki ia ʻaki ʻae maka ʻi he fekau ʻae tuʻi, ʻi he lotoʻā ʻoe fale ʻo Sihova.

۲۲ 22 پس یوآش پادشاه احسانی را که پدرش یهویاداع، به وی نموده بود، بیاد نیاورد، بلکه پسرش را به قتل رسانید. و چون او می‌مرد، گفت: «خداوند این را ببیند و بازخواست نماید.»

Ko ia naʻe ʻikai manatuʻi ʻe he tuʻi ko Soasi ki he angalelei ʻaia naʻe fai ʻe Sihoiata kiate ia, ka naʻa ne tāmateʻi hono foha. Pea ʻi heʻene pekia, naʻe pehē ʻe ia, “Ke ʻafio ki ai ʻa Sihova, pea totongi ki ai.”

۲۳ 23 و در وقت تحویل سال، لشکر ارامیان به ضد وی برآمده، به یهودا و اورشلیم داخل شده، جمیع سروران قوم را از میان قوم هلاک ساختند، و تمامی غنیمت ایشان را نزد پادشاه دمشق فرستادند.

Pea ʻi he ngataʻanga ʻoe taʻu naʻe hoko ʻo pehē, naʻe haʻu ʻae tau mei Silia ke tauʻi ia: pea naʻa nau ʻomi ki Siuta mo Selūsalema, ʻonau tāmateʻi ʻae houʻeiki kotoa pē mei he lotolotonga ʻoe kakai, ʻonau foaki ʻae koloa vete kotoa pē ʻanautolu ki he tuʻi ʻo Tamasikusi.

۲۴ 24 زیرا که لشکر ارام با جمعیت کمی آمدند و خداوند لشکر بسیار عظیمی به‌دست ایشان تسلیم نمود، چونکه یهوه خدای پدران خود را ترک کرده بودند، پس بر یوآش قصاص نمودند.

He naʻe haʻu ʻae tau ʻae kakai Silia mo e kau tangata tau tokosiʻi, pea naʻe tuku ʻe Sihova ʻae fuʻu tau lahi ki honau nima, ko e meʻa ʻi heʻenau liʻaki ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻenau ngaahi tamai. Naʻe pehē ʻenau fai ʻae tautea kia Soasi.

۲۵ 25 و چون از نزد او رفتند (زیرا که او را درمرضهای سخت واگذاشتند)، بندگانش به‌سبب خون پسران یهویاداع کاهن، براو فتنه انگیخته، اورا بر بسترش کشتند. و چون مرد، او را در شهرداود دفن کردند، اما او را در مقبره پادشاهان دفن نکردند.

Pea ʻi heʻenau ʻalu ʻiate ia, (he naʻa nau tuku ia kuo ne mahaki lahi, ) naʻe lapasi ia ʻe heʻene kau tamaioʻeiki koeʻuhi ko e toto ʻoe ngaahi foha ʻo Sihoiata ko e taulaʻeiki, ʻonau tāmateʻi ia ʻi hono mohenga, pea naʻe pekia ia: pea naʻa nau tanu ia ʻi he kolo ʻa Tevita, ka naʻe ʻikai te nau tanu ia ʻi he faʻitoka ʻoe ngaahi tuʻi.

۲۶ 26 و آنانی که بر او فتنه انگیختند، اینانند: زاباد، پسر شمعه عمونیه و یهوزاباد، پسرشمریت موآبیه.

Pea ko kinautolu eni, naʻe fai ʻae lapa kiate ia: ko Sapati ko e tama ʻa Simiati ko e fefine ʻAmoni, mo Sihosapati ko e tama ʻa Similiti ko e fefine Moape.

۲۷ 27 و اما حکایت پسرانش وعظمت وحی که بر او نازل شد و تعمیر خانه خدا، اینک در مدرس تواریخ پادشاهان مکتوب است، و پسرش امصیا در جایش پادشاه شد.

Pea ko e meʻa ki hono ngaahi foha, mo hono lahi ʻoe ngaahi kavenga [naʻe hili ]kiate ia, mo hono fakalelei ʻoe fale ʻoe ʻOtua, vakai, kuo tohi ia ʻi he tohi fakamatala ʻoe ngaahi tuʻi. Pea naʻe fetongi ia ʻi he pule ʻe ʻAmasia ko hono foha.