دوم تواریخ 10
| و رحبعام به شکیم رفت زیرا که تمامی اسرائیل به شکیم آمدند تا او را پادشاه سازند. | ۱ 1 |
And Rehoboam went to Shechem. For all Israel came to Shechem to make him king.
| و چون یربعام بن نباط این را شنید، (و اوهنوز در مصر بود که از حضور سلیمان پادشاه به آنجا فرار کرده بود)، یربعام از مصر مراجعت نمود. | ۲ 2 |
And it came to pass, when Jeroboam the son of Nebat heard of it, (for he was in Egypt, from where he had fled from the presence of king Solomon), that Jeroboam returned out of Egypt.
| و ایشان فرستاده، او را خواندند، آنگاه یربعام و تمامی اسرائیل آمدند و به رحبعام عرض کرده، گفتند: | ۳ 3 |
And they sent and called him. And Jeroboam and all Israel came, and they spoke to Rehoboam, saying,
| «پدر تو یوغ ما را سخت ساخت اما تو الان بندگی سخت پدر خود را ویوغ سنگین او را که بر ما نهاد سبک ساز و تو راخدمت خواهیم نمود.» | ۴ 4 |
Thy father made our yoke grievous. Now therefore make thou the grievous service of thy father, and his heavy yoke which he put upon us, lighter, and we will serve thee.
| او به ایشان گفت: «بعداز سه روز باز نزد من بیایید.» و ایشان رفتند. | ۵ 5 |
And he said to them, Come again to me after three days. And the people departed.
| و رحبعام پادشاه با مشایخی که در حین حیات پدرش سلیمان به حضور وی می‌ایستادندمشورت کرده، گفت: «شما چه صلاح می‌بینید که به این قوم جواب دهم؟» | ۶ 6 |
And king Rehoboam took counsel with the old men that had stood before Solomon his father while he yet lived, saying, What counsel do ye give me to return an answer to this people?
| ایشان به او عرض کرده، گفتند: «اگر با این قوم مهربانی نمایی وایشان را راضی کنی و با ایشان سخنان دلاویزگویی، همانا همیشه اوقات بنده تو خواهند بود.» | ۷ 7 |
And they spoke to him, saying, If thou be kind to this people, and please them, and speak good words to them, then they will be thy servants forever.
| اما او مشورت مشایخ را که به وی دادند ترک کرد و با جوانانی که با او تربیت یافته بودند و به حضورش می‌ایستادند مشورت کرد. | ۸ 8 |
But he forsook the counsel of the old men which they had given him, and took counsel with the young men that grew up with him, who stood before him.
| و به ایشان گفت: «شما چه صلاح می‌بینید که به این قوم جواب دهیم که به من عرض کرده، گفته‌اند: یوغی را که پدرت بر ما نهاده است سبک ساز.» | ۹ 9 |
And he said to them, What counsel do ye give, that we may return an answer to this people who have spoken to me, saying, Make the yoke that thy father put upon us lighter?
| وجوانانی که با او تربیت یافته بودند او را خطاب کرده، گفتند: «به این قوم که به تو عرض کرده، گفته‌اند پدرت یوغ ما را سنگین ساخته است و توآن را برای ما سبک ساز چنین بگو: انگشت کوچک من از کمر پدرم کلفت تر است. | ۱۰ 10 |
And the young men that grew up with him spoke to him, saying, Thus shall thou say to the people who spoke to thee, saying, Thy father made our yoke heavy, but make thou it lighter to us. Thus shall thou say to them, My little finger is thicker than my father's loins.
| و حال پدرم یوغ سنگینی بر شما نهاده است اما من یوغ شما را زیاده خواهم گردانید، پدرم شما را باتازیانه‌ها تنبیه می‌نمود اما من شما را با عقربها.» | ۱۱ 11 |
And now whereas my father burdened you with a heavy yoke, I will add to your yoke. My father chastised you with whips, but I with scorpions.
| و در روز سوم، یربعام و تمامی قوم به نزدرحبعام بازآمدند، به نحوی که پادشاه گفته وفرموده بود که در روز سوم نزد من بازآیید. | ۱۲ 12 |
So Jeroboam and all the people came to Rehoboam the third day, as the king bade, saying, Come to me again the third day.
| وپادشاه قوم را به سختی جواب داد، و رحبعام پادشاه مشورت مشایخ را ترک کرد. | ۱۳ 13 |
And the king answered them roughly. And king Rehoboam forsook the counsel of the old men,
| و موافق مشورت جوانان ایشان را خطاب کرده، گفت: «پدرم یوغ شما را سنگین ساخت، اما من آن رازیاده خواهم گردانید، پدرم شما را با تازیانه هاتنبیه می‌نمود اما من با عقربها.» | ۱۴ 14 |
and spoke to them after the counsel of the young men, saying, My father made your yoke heavy, but I will add thereto. My father chastised you with whips, but I with scorpions.
| پس پادشاه قوم را اجابت نکرد زیرا که این امر از جانب خدا شده بود تا خداوند کلامی را که به واسطه اخیای شیلونی به یربعام بن نباط گفته بود ثابت گرداند. | ۱۵ 15 |
So the king did not hearken to the people. For it was brought about by God, that Jehovah might establish his word, which he spoke by Ahijah the Shilonite to Jeroboam the son of Nebat.
| و چون تمامی اسرائیل دیدند که پادشاه ایشان را اجابت نکرد آنگاه قوم، پادشاه را جواب داده، گفتند: «ما را در داود چه حصه است؟ درپسر یسی نصیبی نداریم. ای اسرائیل! به خیمه های خود بروید. حال‌ای داود به خانه خودمتوجه باش!» پس تمامی اسرائیل به خیمه های خویش رفتند. | ۱۶ 16 |
And when all Israel saw that the king did not hearken to them, the people answered the king, saying, What portion have we in David? Neither have we inheritance in the son of Jesse. Every man to your tents, O Israel. Now see to thine own house, David. So all Israel departed to their tents.
| اما بنی‌اسرائیلی که درشهرهای یهودا ساکن بودند رحبعام بر ایشان سلطنت می‌نمود. | ۱۷ 17 |
But as for the sons of Israel who dwelt in the cities of Judah, Rehoboam reigned over them.
| پس رحبعام پادشاه هدرام راکه رئیس باجگیران بود فرستاد، و بنی‌اسرائیل اورا سنگسار کردند که مرد و رحبعام پادشاه تعجیل نموده، بر ارابه خود سوار شد و به اورشلیم فرارکرد. | ۱۸ 18 |
Then king Rehoboam sent Hadoram, who was over the men subject to task work. And the sons of Israel stoned him to death with stones. And king Rehoboam made speed to get him up to his chariot, to flee to Jerusalem.
| پس اسرائیل تا به امروز بر خاندان داودعاصی شده‌اند. | ۱۹ 19 |
So Israel rebelled against the house of David to this day.
