1 تیموتاوس 4

۱ 1 و لیکن روح صریح می‌گوید که در زمان آخر بعضی از ایمان برگشته، به ارواح مضل و تعالیم شیاطین اصغا خواهند نمود،

បវិត្រ អាត្មា ស្បឞ្ដម៑ ឥទំ វាក្យំ វទតិ ចរមកាលេ កតិបយលោកា វហ្និនាង្កិតត្វាត្

۲ 2 به ریاکاری دروغگویان که ضمایر خود را داغ کرده‌اند؛

កឋោរមនសាំ កាបដ្យាទ៑ អន្ឫតវាទិនាំ វិវាហនិឞេធកានាំ ភក្ឞ្យវិឝេឞនិឞេធកានាញ្ច

۳ 3 که از مزاوجت منع می‌کنند و حکم می‌نمایند به احتراز از خوراک هایی که خدا آفریدبرای مومنین و عارفین حق تا آنها را به شکرگزاری بخورند.

ភូតស្វរូបាណាំ ឝិក្ឞាយាំ ភ្រមកាត្មនាំ វាក្យេឞុ ច មនាំសិ និវេឝ្យ ធម៌្មាទ៑ ភ្រំឝិឞ្យន្តេ។ តានិ តុ ភក្ឞ្យាណិ វិឝ្វាសិនាំ ស្វីក្ឫតសត្យធម៌្មាណាញ្ច ធន្យវាទសហិតាយ ភោគាយេឝ្វរេណ សស្ឫជិរេ។

۴ 4 زیرا که هر مخلوق خدا نیکو است وهیچ‌چیز را رد نباید کرد، اگر به شکرگزاری پذیرند،

យត ឦឝ្វរេណ យទ្យត៑ ស្ឫឞ្ដំ តត៑ សវ៌្វម៑ ឧត្តមំ យទិ ច ធន្យវាទេន ភុជ្យតេ តហ៌ិ តស្យ កិមបិ នាគ្រាហ្យំ ភវតិ,

۵ 5 زیرا که از کلام خدا و دعا تقدیس می‌شود.

យត ឦឝ្វរស្យ វាក្យេន ប្រាត៌្ហនយា ច តត៑ បវិត្រីភវតិ។

۶ 6 اگر این امور را به برادران بسپاری، خادم نیکوی مسیح عیسی خواهی بود، تربیت یافته درکلام ایمان و تعلیم خوب که پیروی آن راکرده‌ای.

ឯតានិ វាក្យានិ យទិ ត្វំ ភ្រាត្ឫន៑ ជ្ញាបយេស្តហ៌ិ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យោត្តម្ះ បរិចារកោ ភវិឞ្យសិ យោ វិឝ្វាសោ ហិតោបទេឝឝ្ច ត្វយា គ្ឫហីតស្តទីយវាក្យៃរាប្យាយិឞ្យសេ ច។

۷ 7 لیکن از افسانه های حرام عجوزهااحتراز نما و در دینداری ریاضت بکش.

យាន្យុបាខ្យានានិ ទុព៌្ហាវានិ វ្ឫទ្ធយោឞិតាមេវ យោគ្យានិ ច តានិ ត្វយា វិស្ឫជ្យន្តាម៑ ឦឝ្វរភក្តយេ យត្នះ ក្រិយតាញ្ច។

۸ 8 که ریاضت بدنی اندک فایده‌ای دارد، لیکن دینداری برای هر چیز مفید است که وعده زندگی حال وآینده را دارد.

យតះ ឝារីរិកោ យត្នះ ស្វល្បផលទោ ភវតិ កិន្ត្វីឝ្វរភក្តិរៃហិកបារត្រិកជីវនយោះ ប្រតិជ្ញាយុក្តា សតី សវ៌្វត្រ ផលទា ភវតិ។

۹ 9 این سخن امین است و لایق قبول تام،

វាក្យមេតទ៑ វិឝ្វសនីយំ សវ៌្វៃ រ្គ្រហណីយញ្ច វយញ្ច តទត៌្ហមេវ ឝ្រាម្យាមោ និន្ទាំ ភុំជ្មហេ ច។

۱۰ 10 زیراکه برای این زحمت و بی‌احترامی می‌کشیم، زیراامید داریم به خدای زنده که جمیع مردمان علی الخصوص مومنین را نجات‌دهنده است.

យតោ ហេតោះ សវ៌្វមានវានាំ វិឝេឞតោ វិឝ្វាសិនាំ ត្រាតា យោៜមរ ឦឝ្វរស្តស្មិន៑ វយំ វិឝ្វសាមះ។

۱۱ 11 این امور را حکم و تعلیم فرما.

ត្វម៑ ឯតានិ វាក្យានិ ប្រចារយ សមុបទិឝ ច។

۱۲ 12 هیچ‌کس جوانی تو را حقیر نشمارد، بلکه مومنین را درکلام و سیرت و محبت و ایمان و عصمت، نمونه باش.

អល្បវយឞ្កត្វាត៑ កេនាប្យវជ្ញេយោ ន ភវ កិន្ត្វាលាបេនាចរណេន ប្រេម្នា សទាត្មត្វេន វិឝ្វាសេន ឝុចិត្វេន ច វិឝ្វាសិនាម៑ អាទឝ៌ោ ភវ។

۱۳ 13 تا مادامی که نه آیم، خود را به قرائت ونصیحت و تعلیم بسپار.

យាវន្នាហម៑ អាគមិឞ្យាមិ តាវត៑ ត្វ បាឋេ ចេតយនេ ឧបទេឝេ ច មនោ និធត្ស្វ។

۱۴ 14 زنهار از آن کرامتی که در تو است که بوسیله نبوت با نهادن دستهای کشیشان به تو داده شد، بی‌اعتنایی منما.

ប្រាចីនគណហស្តាប៌ណសហិតេន ភវិឞ្យទ្វាក្យេន យទ្ទានំ តុភ្យំ វិឝ្រាណិតំ តវាន្តះស្ថេ តស្មិន៑ ទានេ ឝិថិលមនា មា ភវ។

۱۵ 15 در این امور تامل نما و در اینها راسخ باش تا ترقی تو برهمه ظاهر شود.

ឯតេឞុ មនោ និវេឝយ, ឯតេឞុ វត៌្តស្វ, ឥត្ថញ្ច សវ៌្វវិឞយេ តវ គុណវ្ឫទ្ធិះ ប្រកាឝតាំ។

۱۶ 16 خویشتن را و تعلیم را احتیاطکن و در این امور قائم باش که هرگاه چنین کنی، خویشتن را و شنوندگان خویش را نیز نجات خواهی داد.

ស្វស្មិន៑ ឧបទេឝេ ច សាវធានោ ភូត្វាវតិឞ្ឋស្វ តត៑ ក្ឫត្វា ត្វយាត្មបរិត្រាណំ ឝ្រោត្ឫណាញ្ច បរិត្រាណំ សាធយិឞ្យតេ។