اول قرنتیان 9

۱ 1 آیا رسول نیستم؟ آیا آزاد نیستم؟ آیا عیسی مسیح خداوند ما را ندیدم؟ آیا شماعمل من در خداوند نیستید؟

Am I not free? Am I not an emissary? Have I not seen Yeshua our Lord? Are you not my work in the Lord?

۲ 2 هرگاه دیگران رارسول نباشم، البته شما را هستم زیرا که مهررسالت من در خداوند شما هستید.

If to others I am not an emissary, yet at least I am to you; for you are the seal of my office of emissary in the Lord.

۳ 3 حجت من بجهت آنانی که مرا امتحان می‌کنند این است

My defense to those who examine me is this.

۴ 4 که آیا اختیار خوردن و آشامیدن نداریم؟

Have we no right to eat and to drink?

۵ 5 آیااختیار نداریم که خواهر دینی را به زنی گرفته، همراه خود ببریم، مثل سایر رسولان و برادران خداوند و کیفا؟

Have we no right to take along a wife who is a believer, even as the rest of the emissaries, and the brothers of the Lord, and Kefa?

۶ 6 یا من و برنابا به تنهایی مختارنیستیم که کار نکنیم؟

Or have only Barnabas and I no right to not work?

۷ 7 کیست که هرگز از خرجی خود جنگ کند؟ یا کیست که تاکستانی غرس نموده، از میوه‌اش نخورد؟ یا کیست که گله‌ای بچراند و از شیر گله ننوشد؟

What soldier ever serves at his own expense? Who plants a vineyard, and does not eat of its fruit? Or who feeds a flock, and does not drink from the flock's milk?

۸ 8 آیا این را بطور انسان می‌گویم یاشریعت نیز این را نمی گوید؟

Do I say these things according to human authority? Or does not the Law also say the same thing?

۹ 9 زیرا که در تورات موسی مکتوب است که «گاو را هنگامی که خرمن را خرد می‌کند، دهان مبند». آیا خدا در فکر گاوان می‌باشد؟

For it is written in the Law of Moses, "You shall not muzzle an ox while it treads out the grain." Is it for the oxen that God cares,

۱۰ 10 آیا محض خاطر ما این رانمی گوید؟ بلی برای ما مکتوب است که شخم کننده می‌باید به امید، شخم نماید و خردکننده خرمن در امید یافتن قسمت خود باشد.

or does he say it assuredly for our sake? Yes, it was written for our sake, because he who plows ought to plow in hope, and he who threshes in the hope of having a share.

۱۱ 11 چون ما روحانیها را برای شما کاشتیم، آیا امربزرگی است که ما جسمانیهای شما را درو کنیم؟

If we sowed to you spiritual things, is it a great thing if we reap your fleshly things?

۱۲ 12 اگر دیگران در این اختیار بر شما شریکند آیانه ماه بیشتر؟ لیکن این اختیار را استعمال نکردیم، بلکه هرچیز را متحمل می‌شویم، مبادا انجیل مسیح را تعویق اندازیم.

If others partake of this right over you, do not we yet more? Nevertheless we did not use this right, but we bear all things, that we may cause no hindrance to the Good News of Messiah.

۱۳ 13 آیا نمی دانید که هرکه در امور مقدس مشغول باشد، از هیکل می‌خورد و هرکه خدمت مذبح کند، از مذبح نصیبی می‌دارد.

Do you not know that those who serve around sacred things eat from the things of the temple, and those who wait on the altar have their portion with the altar?

۱۴ 14 و همچنین خداوند فرمود که «هرکه به انجیل اعلام نماید، ازانجیل معیشت یابد».

Even so the Lord ordained that those who proclaim the Good News should live from the Good News.

۱۵ 15 لیکن من هیچیک از اینهارا استعمال نکردم و این را به این قصد ننوشتم تا بامن چنین شود، زیرا که مرا مردن بهتر است از آنکه کسی فخر مرا باطل گرداند.

But I have used none of these things, and I do not write these things that it may be done so in my case; for I would rather die, than that anyone should make my boasting void.

۱۶ 16 زیرا هرگاه بشارت دهم، مرا فخر نیست چونکه مرا ضرورت افتاده است، بلکه وای بر من اگر بشارت ندهم.

For if I preach the Good News, I have nothing to boast about, because I am compelled to do this. Woe to me if I do not preach the Good News.

۱۷ 17 زیراهرگاه این را طوع کنم اجرت دارم، لکن اگر کره باشد وکالتی به من سپرده شد.

For if I do this of my own will, I have a reward. But if not of my own will, I have a stewardship entrusted to me.

۱۸ 18 در این صورت، مرا چه اجرت است تا آنکه چون بشارت می‌دهم، انجیل مسیح را بی‌خرج سازم و اختیار خود را درانجیل استعمال نکنم؟

What then is my reward? That, when I preach the Good News, I may present the Good News without charge, so as not to abuse my authority in the Good News.

۱۹ 19 زیرا با اینکه از همه کسی آزاد بودم، خودرا غلام همه گردانیدم تا بسیاری را سود برم.

For though I was free from all, I brought myself under bondage to all, that I might gain the more.

۲۰ 20 ویهود را چون یهود گشتم تا یهود را سود برم واهل شریعت را مثل اهل شریعت تا اهل شریعت را سود برم؛

To the Jews I became as a Jew, that I might gain Jews; to those who are under the law, as under the law, not being myself under the law, that I might gain those who are under the law;

۲۱ 21 و بی‌شریعتان را چون بی‌شریعتان شدم، هرچند نزد خدا بی‌شریعت نیستم، بلکه شریعت مسیح در من است، تا بی‌شریعتان را سودبرم؛

to those who are without law, as without law (not being without law toward God, but under law toward Messiah), that I might win those who are without law.

۲۲ 22 ضعفا را ضعیف شدم تا ضعفا را سود برم؛ همه کس را همه‌چیز گردیدم تا به هرنوعی بعضی را برهانم.

To the weak I became as weak, that I might gain the weak. I have become all things to all people, that I may by all means save some.

۲۳ 23 اما همه کار را بجهت انجیل می‌کنم تا در آن شریک گردم.

Now I do all things for the sake of the Good News, that I may be a joint partaker of it.

۲۴ 24 آیا نمی دانید آنانی که در میدان می‌دوند، همه می‌دوند لکن یک نفر انعام را می‌برد. به اینطور شما بدوید تا به‌کمال ببرید.

Do you not know that those who run in a race all run, but one receives the prize? Run like that, that you may win.

۲۵ 25 و هرکه ورزش کند در هرچیز ریاضت می‌کشد؛ اما ایشان تا تاج فانی را بیابند لکن ما تاج غیرفانی را.

Now everyone who competes in the games exercises self-control in all things. Now they do it to receive a corruptible crown, but we an incorruptible.

۲۶ 26 پس من چنین می‌دوم، نه چون کسی‌که شک دارد؛ ومشت می‌زنم نه آنکه هوا را بزنم.

I therefore run like that, as not uncertainly. I fight like that, as not beating the air,

۲۷ 27 بلکه تن خودرا زبون می‌سازم و آن را در بندگی می‌دارم، مباداچون دیگران را وعظ نمودم، خود محروم شوم.

but I beat my body and bring it into submission, lest by any means, after I have preached to others, I myself should be rejected.