اول قرنتیان 2

۱ 1 و من‌ای برادران، چون به نزد شما آمدم، با فضیلت کلام یا حکمت نیامدم چون شمارا به‌سر خدا اعلام می‌نمودم.

ⲁ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ⲉⲧⲁⲓ⳿ⲓ ϩⲁⲣⲱⲧⲉⲛ ⲛⲁ⳿ⲥⲛⲏⲟⲩ ⲛⲉⲧⲁⲓ⳿ⲓ ⲁⲛ ⲕⲁⲧⲁ ⲟⲩϭⲓⲥⲓ ⳿ⲛⲧⲉ ⲟⲩⲥⲁϫⲓ ⲓⲉ ⲟⲩⲥⲟⲫⲓ⳿ⲁ ⲉⲓⲧⲁⲙⲟ ⳿ⲙⲙⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲉⲡⲓⲙⲩⲥⲧⲏⲣⲓⲟⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ.

۲ 2 زیرا عزیمت نکردم که چیزی در میان شما دانسته باشم جزعیسی مسیح و او را مصلوب.

ⲃ̅⳿ⲙⲡⲓϯϩⲁⲡ ⲅⲁⲣ ⳿ⲉ⳿ⲉⲙⲓ ⳿⳿ⲛ⳿ϩⲗⲓ ϧⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲉⲃⲏⲗ ⳿ⲉⲒⲏ̅ⲥ̅ Ⲡⲭ̅ⲥ̅ ⲟⲩⲟϩ ⲫⲁⲓ ⳿ⲉⲁⲩⲁϣϥ.

۳ 3 و من در ضعف وترس و لرزش بسیار نزد شما شدم،

ⲅ̅⳿ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲙⲉⲧⲁⲥⲑⲉⲛⲏⲥ ⲛⲉⲙ ⲟⲩϩⲟϯ ⲛⲉⲙ ⲟⲩ⳿ⲥⲑⲉⲣⲧⲉⲣ ⳿ⲉⲛⲁϣⲱϥ ⲁⲓ⳿ⲓ ϩⲁⲣⲱⲧⲉⲛ.

۴ 4 و کلام ووعظ من به سخنان مقنع حکمت نبود، بلکه به برهان روح و قوت،

ⲇ̅ⲟⲩⲟϩ ⲡⲁⲥⲁϫⲓ ⲛⲉⲙ ⲡⲁϩⲓⲱⲓϣ ⲛⲁϥϧⲉⲛ ϩⲁⲛⲑⲱⲧ ⳿ⲛϩⲏⲧ ⲁⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ϩⲁⲛⲥⲁϫⲓ ⳿ⲛⲥⲟⲫⲓ⳿ⲁ ⳿ⲛⲣⲱⲙⲓ ⲁⲗⲗⲁ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲱⲛϩ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲛⲧⲉ ⲟⲩⲡⲛ̅ⲁ̅ ⲛⲉⲙ ⲟⲩϫⲟⲙ.

۵ 5 تا ایمان شما در حکمت انسان نباشد بلکه در قوت خدا.

ⲉ̅ϩⲓⲛⲁ ⲡⲉⲧⲉⲛⲛⲁϩϯ ⳿ⲛⲧⲉϥ⳿ϣⲧⲉⲙϣⲱⲡⲓ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲥⲟⲫⲓ⳿ⲁ ⳿ⲛⲣⲱⲙⲓ ⲁⲗⲗⲁ ϧⲉⲛ ⲟⲩϫⲟⲙ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ.

۶ 6 لکن حکمتی بیان می‌کنیم نزد کاملین، اماحکمتی که از این عالم نیست و نه از روسای این عالم که زایل می‌گردند. (aiōn g165)

ⲋ̅ⲟⲩⲥⲟⲫⲓⲁ ⲇⲉ ⲡⲉⲧⲉⲛⲥⲁϫⲓ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ϧⲉⲛ ⲛⲏ ⲉⲧϫⲏⲕ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⲟⲩⲥⲟⲫⲓ⳿ⲁ ⲇⲉ ⳿ⲛⲑⲁ ⲡⲁⲓⲉⲛⲉϩ ⲁⲛ ⲧⲉ ⲟⲩⲇⲉ ⳿ⲛⲑⲁ ⲛⲓⲁⲣⲭⲱⲛ ⲁⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲁⲓⲉⲛⲉϩ ⲛⲁⲓ ⲉⲑⲛⲁⲕⲱⲣϥ. (aiōn g165)

۷ 7 بلکه حکمت خدا را درسری بیان می‌کنیم، یعنی آن حکمت مخفی را که خدا پیش از دهرها برای جلال ما مقدر فرمود، (aiōn g165)

ⲍ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲟⲩⲥⲟⲫⲓ⳿ⲁ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ ⲉⲧⲉⲛⲥⲁϫⲓ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲙⲩⲥⲧⲏⲣⲓⲟⲛ ⲑⲏⲉⲧϩⲏⲡ ⲑⲏ - ⲉⲧⲁϥⲉⲣϣⲟⲣⲡ ⳿ⲛⲑⲁϣⲥ ⳿ⲛϫⲉ ⲫϯ ϧⲁϫⲱⲟⲩ ⳿ⲛⲛⲓⲉⲛⲉϩ ⳿ⲉⲟⲩⲱⲟⲩ ⲛⲁⲛ. (aiōn g165)

۸ 8 که احدی از روسای این عالم آن را ندانست زیرا اگر می‌دانستند خداوند جلال را مصلوب نمی کردند. (aiōn g165)

ⲏ̅ⲑⲏ⳿ⲉⲧⲉ ⳿ⲙⲡⲉ ⳿ϩⲗⲓ ⳿ⲛⲛⲓⲁⲣⲭⲱⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲁⲓⲉⲛⲉϩ ⲥⲟⲩⲱⲛⲥ ⳿ⲉⲛⲉ ⲁⲩⲥⲟⲩⲱⲛⲥ ⲅⲁⲣ ⲛⲁⲩⲛⲁⲉϣ Ⲡ⳪ ⳿ⲛⲧⲉ ⳿ⲡⲱⲟⲩ ⲁⲛ ⲡⲉ. (aiōn g165)

۹ 9 بلکه چنانکه مکتوب است: «چیزهایی را که چشمی ندید و گوشی نشنید و به‌خاطر انسانی خطور نکرد، یعنی آنچه خدا برای دوستداران خود مهیا کرده است.»

ⲑ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲕⲁⲧⲁ ⳿ⲫⲣⲏϯ ⲉⲧ⳿ⲥϧⲏⲟⲩⲧ ϫⲉ ⲛⲏ⳿ⲉⲧⲉ ⳿ⲙⲡⲉ ⲃⲁⲗ ⲛⲁⲩ ⳿ⲉⲣⲱⲟⲩ ⲟⲩⲇⲉ ⳿ⲙⲡⲉ ⲙⲁϣϫ ⲥⲟⲑⲙⲟⲩ ⲟⲩⲇⲉ ⳿ⲙⲡⲟⲩϣⲉ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⳿ⲡϩⲏⲧ ⳿ⲛⲣⲱⲙⲓ ⲛⲏⲉⲧⲁ ⲫϯ ⲥⲉⲃⲧⲱⲧⲟⲩ ⳿ⲛⲛⲏ ⲉⲑⲛⲁⲙⲉⲛⲣⲓⲧϥ.

۱۰ 10 اما خدا آنهارا به روح خود بر ما کشف نموده است، زیرا که روح همه‌چیز حتی عمقهای خدا را نیز تفحص می‌کند.

ⲓ̅⳿ⲁⲛⲟⲛ ⲅⲁⲣ ⲁϥϭⲟⲣⲡⲟⲩ ⲛⲁⲛ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲛϫⲉ ⲫϯ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲉⲛ ⲡⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ ⲡⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ ⲅⲁⲣ ⳿ϥϧⲟⲧϧⲉⲧ ⳿ⲛⲉⲛⲭⲁⲓ ⲛⲓⲃⲉⲛ ⲛⲉⲙ ⲛⲏⲉⲧϣⲏⲕ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ.

۱۱ 11 زیرا کیست از مردمان که امور انسان رابداند جز روح انسان که در وی می‌باشد. همچنین نیز امور خدا را هیچ‌کس ندانسته است، جز روح خدا.

ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲓⲙ ⲅⲁⲣ ϧⲉⲛ ⲛⲓⲣⲱⲙⲓ ⲉⲧⲥⲱⲟⲩⲛ ⳿ⲛⲛⲁ ⲡⲓⲣⲱⲙⲓ ⳿ⲉⲃⲏⲗ ⳿ⲉⲡⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲣⲱⲙⲓ ⲉⲧϣⲟⲡ ⳿ⲛϧⲏⲧϥ ⲡⲁⲓⲣⲏϯ ⲟⲛ ⲛⲁ ⲫϯ ⳿ⲙⲡⲉ ⳿ϩⲗⲓ ⳿ⲉⲙⲓ ⳿ⲉⲣⲱⲟⲩ ⳿ⲉⲃⲏⲗ ⳿ⲉⲡⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ.

۱۲ 12 لیکن ما روح جهان را نیافته‌ایم، بلکه آن روح که از خداست تا آنچه خدا به ما عطا فرموده است بدانیم.

ⲓ̅ⲃ̅⳿ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲡⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲁⲓⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲁⲛ ⲡⲉⲧⲁⲛϭⲓⲧϥ ⲁⲗⲗⲁ ⲡⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ ⲡⲓ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ⲫϯ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉⲛ⳿ⲉⲙⲓ ⳿ⲉⲛⲏⲉⲧⲁ ⲫϯ ⲧⲏⲓⲧⲟⲩ ⲛⲁⲛ ⳿ⲛ⳿ϩⲙⲟⲧ.

۱۳ 13 که آنها را نیز بیان می‌کنیم نه به سخنان آموخته شده از حکمت انسان، بلکه به آنچه روح‌القدس می‌آموزد و روحانیها را باروحانیها جمع می‌نماییم.

ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲧⲉ ⲛⲁⲓ ⲛⲉ ⲉⲧⲉⲛⲥⲁϫⲓ ⳿ⲙⲙⲱⲟⲩ ϧⲉⲛ ϩⲁⲛⲙⲉⲧⲣⲉϥϯ⳿ⲥⲃⲱ ⳿ⲛⲛⲓⲣⲱⲙⲓ ⲁⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ϩⲁⲛⲥⲁϫⲓ ⳿ⲛⲥⲟⲫⲓ⳿ⲁ ⲁⲗⲗⲁ ϧⲉⲛ ϩⲁⲛⲙⲉⲧⲣⲉϥϯ ⳿ⲥⲃⲱ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ ⲉⲛⲉⲣⲥⲩⲛ⳿ⲕⲣⲓⲛⲓⲛ ⳿ⲛϩⲁⲛⲡⲛ̅ⲁ̅ⲧⲓⲕⲟⲛ ⳿ⲛⲛⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ⲧⲓⲕⲟⲛ.

۱۴ 14 اما انسان نفسانی‌امور روح خدا را نمی پذیرد زیرا که نزد او جهالت است و آنها را نمی تواند فهمید زیرا حکم آنها ازروح می‌شود.

ⲓ̅ⲇ̅ⲡⲓⲯⲩⲭⲓⲕⲟⲥ ⲇⲉ ⳿ⲛⲣⲱⲙⲓ ⳿ⲙⲡⲁϥϣⲉⲡ ⲛⲁ ⲡⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ ⲫϯ ⳿ⲉⲣⲟϥ ⲟⲩⲙⲉⲧⲥⲟϫ ⲅⲁⲣ ⲛⲁϥ ⲡⲉ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲙⲙⲟⲛ ⳿ϣϫⲟⲙ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⳿ⲉ⳿ⲉⲙⲓ ϫⲉ ⲁⲩϧⲟⲧϧⲉⲧ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⲡⲛ̅ⲁ̅ⲧⲓⲕⲟⲥ.

۱۵ 15 لکن شخص روحانی در همه‌چیز حکم می‌کند و کسی را در او حکم نیست.

ⲓ̅ⲉ̅ⲡⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ⲧⲓⲕⲱⲥ ⲇⲉ ⳿ⲛⲑⲟϥ ϣⲁϥϧⲉⲧϧⲉⲧ ⳿ⲛⲉⲛⲭⲁⲓ ⲛⲓⲃⲉⲛ ⳿ⲛⲑⲟϥ ⲇⲉ ⳿ⲙⲡⲁⲣⲉ ⳿ϩⲗⲓ ⳿ϣϧⲉⲧϧⲱⲧϥ.

۱۶ 16 «زیرا کیست که فکر خداوند را دانسته باشد تااو را تعلیم دهد؟» لکن ما فکر مسیح را داریم.

ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲓⲙ ⲅⲁⲣ ⲡⲉⲧⲁϥ⳿ⲉⲙⲓ ⳿ⲉ⳿ⲡϩⲏⲧ ⳿ⲙⲠ⳪ ⳿ⲙⲙⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲑⲛⲁ⳿ϣⲧⲥⲁⲃⲟϥ ⳿ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⳿ⲡϩⲏⲧ ⳿ⲙⲠⲭ̅ⲥ̅ ⲡⲉⲧⲉⲙⲙⲟⲛ.