اول قرنتیان 14

۱ 1 در‌پی محبت بکوشید و عطایای روحانی را به غیرت بطلبید، خصوص اینکه نبوت کنید.

យូយំ ប្រេមាចរណេ ប្រយតធ្វម៑ អាត្មិកាន៑ ទាយានបិ វិឝេឞត ឦឝ្វរីយាទេឝកថនសាមត៌្ហ្យំ ប្រាប្តុំ ចេឞ្ដធ្វំ។

۲ 2 زیرا کسی‌که به زبانی سخن می‌گوید، نه به مردم بلکه به خدا می‌گوید، زیراهیچ‌کس نمی فهمد لیکن در روح به اسرار تکلم می‌نماید.

យោ ជនះ បរភាឞាំ ភាឞតេ ស មានុឞាន៑ ន សម្ភាឞតេ កិន្ត្វីឝ្វរមេវ យតះ កេនាបិ កិមបិ ន ពុធ្យតេ ស ចាត្មនា និគូឍវាក្យានិ កថយតិ;

۳ 3 اما آنکه نبوت می‌کند، مردم را برای بنا و نصیحت و تسلی می‌گوید.

កិន្តុ យោ ជន ឦឝ្វរីយាទេឝំ កថយតិ ស បរេឞាំ និឞ្ឋាយៃ ហិតោបទេឝាយ សាន្ត្វនាយៃ ច ភាឞតេ។

۴ 4 هرکه به زبانی می‌گوید، خود را بنا می‌کند، اما آنکه نبوت می‌نماید، کلیسا را بنا می‌کند.

បរភាឞាវាទ្យាត្មន ឯវ និឞ្ឋាំ ជនយតិ កិន្ត្វីឝ្វរីយាទេឝវាទី សមិតេ រ្និឞ្ឋាំ ជនយតិ។

۵ 5 و خواهش دارم که همه شما به زبانها تکلم کنید، لکن بیشتر اینکه نبوت نمایید زیرا کسی‌که نبوت کند بهتر است ازکسی‌که به زبانها حرف زند، مگر آنکه ترجمه کندتا کلیسا بنا شود.

យុឞ្មាកំ សវ៌្វេឞាំ បរភាឞាភាឞណម៑ ឥច្ឆាម្យហំ កិន្ត្វីឝ្វរីយាទេឝកថនម៑ អធិកមបីច្ឆាមិ។ យតះ សមិតេ រ្និឞ្ឋាយៃ យេន ស្វវាក្យានាម៑ អត៌្ហោ ន ក្រិយតេ តស្មាត៑ បរភាឞាវាទិត ឦឝ្វរីយាទេឝវាទី ឝ្រេយាន៑។

۶ 6 اما الحال‌ای برادران اگر نزد شما آیم و به زبانها سخن رانم، شما را چه سود می‌بخشم؟ مگرآنکه شما را به مکاشفه یا به معرفت یا به نبوت یا به تعلیم گویم.

ហេ ភ្រាតរះ, ឥទានីំ មយា យទិ យុឞ្មត្សមីបំ គម្យតេ តហ៌ីឝ្វរីយទឝ៌នស្យ ជ្ញានស្យ វេឝ្វរីយាទេឝស្យ វា ឝិក្ឞាយា វា វាក្យានិ ន ភាឞិត្វា បរភាឞាំ ភាឞមាណេន មយា យូយំ កិមុបការិឞ្យធ្វេ?

۷ 7 و همچنین چیزهای بیجان که صدا می‌دهد چون نی یا بربط اگر در صداها فرق نکند، چگونه آواز نی یا بربط فهمیده می‌شود؟

អបរំ វំឝីវល្លក្យាទិឞុ និឞ្ប្រាណិឞុ វាទ្យយន្ត្រេឞុ វាទិតេឞុ យទិ ក្កណា ន វិឝិឞ្យន្តេ តហ៌ិ កិំ វាទ្យំ កិំ វា គានំ ភវតិ តត៑ កេន ពោទ្ធុំ ឝក្យតេ?

۸ 8 زیر اگر کرنا نیز صدای نامعلوم دهد که خود رامهیای جنگ می‌سازد؟

អបរំ រណតូយ៌្យា និស្វណោ យទ្យវ្យក្តោ ភវេត៑ តហ៌ិ យុទ្ធាយ កះ សជ្ជិឞ្យតេ?

۹ 9 همچنین شما نیز به زبان، سخن مفهوم نگویید، چگونه معلوم می‌شودآن چیزی که گفته شد زیرا که به هوا سخن خواهید گفت؟

តទ្វត៑ ជិហ្វាភិ រ្យទិ សុគម្យា វាក៑ យុឞ្មាភិ រ្ន គទ្យេត តហ៌ិ យទ៑ គទ្យតេ តត៑ កេន ភោត្ស្យតេ? វស្តុតោ យូយំ ទិគាលាបិន ឥវ ភវិឞ្យថ។

۱۰ 10 زیرا که انواع زبانهای دنیاهرقدر زیاده باشد، ولی یکی بی‌معنی نیست.

ជគតិ កតិប្រការា ឧក្តយោ វិទ្យន្តេ? តាសាមេកាបិ និរត៌្ហិកា នហិ;

۱۱ 11 پس هرگاه قوت زبان را نمی دانم، نزد متکلم بربری می‌باشم و آنکه سخن گوید نزد من بربری می‌باشد.

កិន្តូក្តេរត៌្ហោ យទិ មយា ន ពុធ្យតេ តហ៌្យហំ វក្ត្រា ម្លេច្ឆ ឥវ មំស្យេ វក្តាបិ មយា ម្លេច្ឆ ឥវ មំស្យតេ។

۱۲ 12 همچنن شما نیز چونکه غیورعطایای روحانی هستید بطلبید اینکه برای بنای کلیسا افزوده شوید.

តស្មាទ៑ អាត្មិកទាយលិប្សវោ យូយំ សមិតេ រ្និឞ្ឋាត៌្ហំ ប្រាប្តពហុវរា ភវិតុំ យតធ្វំ,

۱۳ 13 بنابراین کسی‌که به زبانی سخن می‌گوید، دعا بکند تا ترجمه نماید.

អតឯវ បរភាឞាវាទី យទ៑ អត៌្ហករោៜបិ ភវេត៑ តត៑ ប្រាត៌្ហយតាំ។

۱۴ 14 زیرا اگر به زبانی دعاکنم، روح من دعا می‌کند لکن عقل من برخوردارنمی شود.

យទ្យហំ បរភាឞយា ប្រត៌្ហនាំ កុយ៌្យាំ តហ៌ិ មទីយ អាត្មា ប្រាត៌្ហយតេ, កិន្តុ មម ពុទ្ធិ រ្និឞ្ផលា តិឞ្ឋតិ។

۱۵ 15 پس مقصود چیست؟ به روح دعاخواهم کرد و به عقل نیز دعا خواهم نمود؛ به روح سرود خواهم خواند و به عقل نیز خواهم خواند.

ឥត្យនេន កិំ ករណីយំ? អហម៑ អាត្មនា ប្រាត៌្ហយិឞ្យេ ពុទ្ធ្យាបិ ប្រាត៌្ហយិឞ្យេ; អបរំ អាត្មនា គាស្យាមិ ពុទ្ធ្យាបិ គាស្យាមិ។

۱۶ 16 زیرا اگر در روح تبرک می‌خوانی، چگونه آن کسی‌که به منزلت امی است، به شکر تو آمین گوید و حال آنکه نمی فهمد چه می‌گویی؟

ត្វំ យទាត្មនា ធន្យវាទំ ករោឞិ តទា យទ៑ វទសិ តទ៑ យទិ ឝិឞ្យេនេវោបស្ថិតេន ជនេន ន ពុទ្ធ្យតេ តហ៌ិ តវ ធន្យវាទស្យាន្តេ តថាស្ត្វិតិ តេន វក្តំ កថំ ឝក្យតេ?

۱۷ 17 زیرا تو البته خوب شکر می‌کنی، لکن آن دیگربنا نمی شود.

ត្វំ សម្យគ៑ ឦឝ្វរំ ធន្យំ វទសីតិ សត្យំ តថាបិ តត្រ បរស្យ និឞ្ឋា ន ភវតិ។

۱۸ 18 خدا را شکر می‌کنم که زیادتر ازهمه شما به زبانها حرف می‌زنم.

យុឞ្មាកំ សវ៌្វេភ្យោៜហំ បរភាឞាភាឞណេ សមត៌្ហោៜស្មីតិ ការណាទ៑ ឦឝ្វរំ ធន្យំ វទាមិ;

۱۹ 19 لکن در کلیسابیشتر می‌پسندم که پنج کلمه به عقل خود گویم تادیگران را نیز تعلیم دهم از آنکه هزاران کلمه به زبان بگویم.

តថាបិ សមិតៅ បរោបទេឝាត៌្ហំ មយា កថិតានិ បញ្ច វាក្យានិ វរំ ន ច លក្ឞំ បរភាឞីយានិ វាក្យានិ។

۲۰ 20 ‌ای برادران، در فهم اطفال مباشید بلکه در بدخویی اطفال باشید و در فهم رشید.

ហេ ភ្រាតរះ, យូយំ ពុទ្ធ្យា ពាលកាឥវ មា ភូត បរន្តុ ទុឞ្ដតយា ឝិឝវឥវ ភូត្វា ពុទ្ធ្យា សិទ្ធា ភវត។

۲۱ 21 درتورات مکتوب است که «خداوند می‌گوید به زبانهای بیگانه و لبهای غیر به این قوم سخن خواهم گفت و با این همه مرا نخواهند شنید.»

ឝាស្ត្រ ឥទំ លិខិតមាស្តេ, យថា, ឥត្យវោចត៑ បរេឝោៜហម៑ អាភាឞិឞ្យ ឥមាន៑ ជនាន៑។ ភាឞាភិះ បរកីយាភិ រ្វក្ត្រៃឝ្ច បរទេឝិភិះ។ តថា មយា ក្ឫតេៜបីមេ ន គ្រហីឞ្យន្តិ មទ្វចះ៕

۲۲ 22 پس زبانها نشانی است نه برای ایمان داران بلکه برای بی‌ایمانان؛ اما نبوت برای بی‌ایمان نیست بلکه برای ایمانداران است.

អតឯវ តត៑ បរភាឞាភាឞណំ អវិឝ្ចាសិនះ ប្រតិ ចិហ្នរូបំ ភវតិ ន ច វិឝ្វាសិនះ ប្រតិ; កិន្ត្វីឝ្វរីយាទេឝកថនំ នាវិឝ្វាសិនះ ប្រតិ តទ៑ វិឝ្វាសិនះ ប្រត្យេវ។

۲۳ 23 پس اگر تمام کلیسادر جایی جمع شوند و همه به زبانها حرف زنند وامیان یا بی‌ایمانان داخل شوند، آیا نمی گویند که دیوانه‌اید؟

សមិតិភុក្តេឞុ សវ៌្វេឞុ ឯកស្មិន៑ ស្ថានេ មិលិត្វា បរភាឞាំ ភាឞមាណេឞុ យទិ ជ្ញានាកាង្ក្ឞិណោៜវិឝ្វាសិនោ វា តត្រាគច្ឆេយុស្តហ៌ិ យុឞ្មាន៑ ឧន្មត្តាន៑ កិំ ន វទិឞ្យន្តិ?

۲۴ 24 ولی اگر همه نبوت کنند و کسی ازبی ایمانان یا امیان درآید، از همه توبیخ می‌یابد واز همه ملزم می‌گردد،

កិន្តុ សវ៌្វេឞ្វីឝ្វរីយាទេឝំ ប្រកាឝយត្សុ យទ្យវិឝ្វាសី ជ្ញានាកាង្ក្ឞី វា កឝ្ចិត៑ តត្រាគច្ឆតិ តហ៌ិ សវ៌្វៃរេវ តស្យ បាបជ្ញានំ បរីក្ឞា ច ជាយតេ,

۲۵ 25 و خفایای قلب او ظاهرمی شود و همچنین به روی درافتاده، خدا راعبادت خواهد کرد و ندا خواهد داد که «فی الحقیقه خدا در میان شما است.»

តតស្តស្យាន្តះករណស្យ គុប្តកល្បនាសុ វ្យក្តីភូតាសុ សោៜធោមុខះ បតន៑ ឦឝ្វរមារាធ្យ យុឞ្មន្មធ្យ ឦឝ្វរោ វិទ្យតេ ឥតិ សត្យំ កថាមេតាំ កថយិឞ្យតិ។

۲۶ 26 پس‌ای برادران مقصود این است که وقتی که جمع شوید، هریکی از شما سرودی دارد، تعلیمی دارد، زبانی دارد، مکاشفه‌ای دارد، ترجمه‌ای دارد، باید همه بجهت بنا بشود.

ហេ ភ្រាតរះ, សម្មិលិតានាំ យុឞ្មាកម៑ ឯកេន គីតម៑ អន្យេនោបទេឝោៜន្យេន បរភាឞាន្យេន ឰឝ្វរិកទឝ៌នម៑ អន្យេនាត៌្ហពោធកំ វាក្យំ លភ្យតេ កិមេតត៑? សវ៌្វមេវ បរនិឞ្ឋាត៌្ហំ យុឞ្មាភិះ ក្រិយតាំ។

۲۷ 27 اگرکسی به زبانی سخن گوید، دو دو یا نهایت سه سه باشند، به ترتیب و کسی ترجمه کند.

យទិ កឝ្ចិទ៑ ភាឞាន្តរំ វិវក្ឞតិ តហ៌្យេកស្មិន៑ ទិនេ ទ្វិជនេន ត្រិជនេន វា បរភាឞា កថ្យតាំ តទធិកៃន៌ កថ្យតាំ តៃរបិ បយ៌្យាយានុសារាត៑ កថ្យតាំ, ឯកេន ច តទត៌្ហោ ពោធ្យតាំ។

۲۸ 28 اما اگرمترجمی نباشد، در کلیسا خاموش باشد و با خودو با خدا سخن گوید.

កិន្ត្វត៌្ហាភិធាយកះ កោៜបិ យទិ ន វិទ្យតេ តហ៌ិ ស សមិតៅ វាចំយមះ ស្ថិត្វេឝ្វរាយាត្មនេ ច កថាំ កថយតុ។

۲۹ 29 و از انبیا دو یا سه سخن بگویند و دیگران تمیز دهند.

អបរំ ទ្វៅ ត្រយោ វេឝ្វរីយាទេឝវក្តារះ ស្វំ ស្វមាទេឝំ កថយន្តុ តទន្យេ ច តំ វិចារយន្តុ។

۳۰ 30 و اگر چیزی به دیگری از اهل مجلس مکشوف شود، آن اول ساکت شود.

កិន្តុ តត្រាបរេណ កេនចិត៑ ជនេនេឝ្វរីយាទេឝេ លព្ធេ ប្រថមេន កថនាត៑ និវត៌្តិតវ្យំ។

۳۱ 31 زیرا که همه می‌توانید یک یک نبوت کنید تا همه تعلیم یابند و همه نصیحت‌پذیرند.

សវ៌្វេ យត៑ ឝិក្ឞាំ សាន្ត្វនាញ្ច លភន្តេ តទត៌្ហំ យូយំ សវ៌្វេ បយ៌្យាយេណេឝ្វរីយាទេឝំ កថយិតុំ ឝក្នុថ។

۳۲ 32 و ارواح انبیا مطیع انبیا می‌باشند.

ឦឝ្វរីយាទេឝវក្ត្ឫណាំ មនាំសិ តេឞាម៑ អធីនានិ ភវន្តិ។

۳۳ 33 زیرا که او خدای تشویش نیست بلکه خدای سلامتی، چنانکه در همه کلیساهای مقدسان.

យត ឦឝ្វរះ កុឝាសនជនកោ នហិ សុឝាសនជនក ឯវេតិ បវិត្រលោកានាំ សវ៌្វសមិតិឞុ ប្រកាឝតេ។

۳۴ 34 و زنان شما در کلیساها خاموش باشند زیرا که ایشان را حرف زدن جایز نیست بلکه اطاعت نمودن، چنانکه تورات نیز می‌گوید.

អបរញ្ច យុឞ្មាកំ វនិតាះ សមិតិឞុ តូឞ្ណីម្ភូតាស្តិឞ្ឋន្តុ យតះ ឝាស្ត្រលិខិតេន វិធិនា តាះ កថាប្រចារណាត៑ និវារិតាស្តាភិ រ្និឃ្រាភិ រ្ភវិតវ្យំ។

۳۵ 35 اما اگرمی خواهند چیزی بیاموزند، در خانه از شوهران خود بپرسند، چون زنان را در کلیسا حرف زدن قبیح است.

អតស្តា យទិ កិមបិ ជិជ្ញាសន្តេ តហ៌ិ គេហេឞុ បតីន៑ ប្ឫច្ឆន្តុ យតះ សមិតិមធ្យេ យោឞិតាំ កថាកថនំ និន្ទនីយំ។

۳۶ 36 آیا کلام خدا از شما صادر شد یا به شما به تنهایی رسید؟

ឰឝ្វរំ វចះ កិំ យុឞ្មត្តោ និរគមត? កេវលំ យុឞ្មាន៑ វា តត៑ កិម៑ ឧបាគតំ?

۳۷ 37 اگر کسی خود را نبی یاروحانی پندارد، اقرار بکند که آنچه به شمامی نویسم، احکام خداوند است.

យះ កឝ្ចិទ៑ អាត្មានម៑ ឦឝ្វរីយាទេឝវក្តារម៑ អាត្មនាវិឞ្ដំ វា មន្យតេ ស យុឞ្មាន៑ ប្រតិ មយា យទ៑ យត៑ លិខ្យតេ តត្ប្រភុនាជ្ញាបិតម៑ ឦត្យុររី ករោតុ។

۳۸ 38 اما اگر کسی جاهل است، جاهل باشد.

កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ អជ្ញោ ភវតិ សោៜជ្ញ ឯវ តិឞ្ឋតុ។

۳۹ 39 پس‌ای برادران، نبوت را به غیرت بطلبید و از تکلم نمودن به زبانهامنع مکنید.

អតឯវ ហេ ភ្រាតរះ, យូយម៑ ឦឝ្វរីយាទេឝកថនសាមត៌្ហ្យំ លព្ធុំ យតធ្វំ បរភាឞាភាឞណមបិ យុឞ្មាភិ រ្ន និវាយ៌្យតាំ។

۴۰ 40 لکن همه‌چیز به شایستگی و انتظام باشد.

សវ៌្វកម៌្មាណិ ច វិធ្យនុសារតះ សុបរិបាដ្យា ក្រិយន្តាំ។