Faarfannaa 94

1 Yaa Waaqayyo, Waaqa haaloo baaftu, Yaa Waaqa haaloo baaftu, ifii mulʼadhu.

Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;

2 Yaa Abbaa Murtii lafa kanaa kaʼi; of tuultotaaf illee waan isaanii malu kenni.

Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!

3 Yaa Waaqayyo, hamma yoomiitti warri hamoon, warri hamoon hamma yoomiitti burraaqu?

Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?

4 Isaan dubbii of tuulummaa gad roobsu; jalʼoonni hundinuu of dhiibuudhaan guutaman.

Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!

5 Yaa Waaqayyo, isaan saba kee miidhu; handhuuraa kees ni hacuucu.

Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;

6 Haadha hiyyeessaatii fi keessummaa ni gorraʼu; ijoollee abbaa hin qabnes ni ajjeesu.

Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.

7 Isaan, “Waaqayyo hin argu; Waaqni Yaaqoob hin qalbeeffatu” jedhu.

En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!

8 Warri saba keessaa raatoftan mee hubadhaa; isin warri gowwoonni yoom ogeeyyii taatu?

Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?

9 Inni gurra uume sun hin dhagaʼuu? Inni ija uume hin argu?

Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;

10 Inni saboota sirreessu sun hin adabuu? Inni nama barsiisu sun beekumsa hin qabuu?

Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?

11 Waaqayyo yaada namaa beeka; akka yaadni namaa faayidaa hin qabnes ni beeka.

Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.

12 Yaa Waaqayyo, namni ati adabdu, namni ati seera kee irraa barsiiftu eebbifamaa dha;

Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:

13 hamma hamootaaf boolli qotamutti, guyyaa rakkinaatti ati boqonnaa kennitaaf.

Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;

14 Waaqayyo saba isaa hin gatuutii; inni akkana illee jedhee handhuuraa ofii isaa hin dhiisu.

Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;

15 Murtiin qajeelummaa irratti hundeeffama; toloonni hundinuus isa faana buʼu.

Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!

16 Eenyutu hamootatti naa kaʼa? Eenyutu na cina dhaabatee warra jalʼina hojjetaniin morma?

Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?

17 Utuu Waaqayyo na gargaaruu baatee, silaa yoona lubbuun koo boolla duʼaa keessa jirti.

Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.

18 Yaa Waaqayyo yeroo ani, “Miilli koo mucucaateera” jedhetti, araarri kee ol qabee na dhaabe.

Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;

19 Yommuu yaaddoon natti baayʼatetti, jajjabeessuun kee lubbuu koo gammachiise.

En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.

20 Bulchitoonni hamoon, warri seeratti fayyadamanii jalʼina hojjetan si wajjin tokkummaa qabaachuu dandaʼuu?

Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;

21 Isaan tokkummaadhaan nama qajeelaatti kaʼanii nama yakka hin qabnetti duʼa muru.

Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?

22 Waaqayyo garuu daʼoo, Waaqni koos, kattaa ani itti baqadhu naa taʼeera.

Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;

23 Inni gatii cubbuu isaanii isaanumatti deebisa; sababii hammina isaaniitiif illee isaan balleessa; Waaqayyo Waaqni keenya isaan barbadeessa.

Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!