Faarfannaa 103

1 Faarfannaa Daawit. Yaa lubbuu ko, Waaqayyoon eebbisi; keessi namummaa koo hundi maqaa isaa qulqulluu sana eebbisaa.

Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;

2 Yaa lubbuu koo Waaqayyoon eebbisi; tola isaa hundas hin irraanfatin.

Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!

3 Inni cubbuu kee hundumaa siif dhiisa; dhukkuba kee hundumaa ni fayyisa;

Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;

4 jireenya kee boolla irraa ni baraara; jaalalaa fi gara laafinaan si gonfa;

Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;

5 akka dargaggummaan kee akkuma risaa haaromfamuufis, inni fedhii kee waan gaariidhaan ni guuta.

Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!

6 Waaqayyo warra cunqurfaman hundaaf qajeelummaa fi murtii qajeelaa kenna.

Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:

7 Inni karaa isaa Museetti, hojii isaa immoo saba Israaʼelitti beeksise.

Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!

8 Waaqayyo gara laafessaa fi arjaa dha; inni aaruuf hin ariifatu; jaalalli isaas baayʼee dha.

Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:

9 Inni yeroo hunda hin dheekkamu; aarii isaa illee bara baraan hin kuufatu;

Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;

10 inni akka cubbuu keenyaatti nu hin adabne; yookaan akka balleessaa keenyaatti nuuf hin deebifne.

Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.

11 Akkuma samiiwwan lafa irraa ol fagaatan sana, jaalalli inni warra isa sodaataniif qabu akkasuma guddaa dha;

Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!

12 akkuma baʼi biiftuu lixa biiftuu irraa fagaatu, akkasuma inni balleessaa keenya nurraa haqeera.

Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;

13 Akkuma abbaan ijoollee isaatiif garaa laafu, Waaqayyo warra isa sodaataniif garaa ni laafa;

Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:

14 inni akka nu itti uumamne ni beekaatii; akka nu biyyoo taanes ni yaadata.

Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.

15 Barri namaa akkuma margaa ti; akka abaaboo dirrees ni misa;

Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:

16 inni yeroo bubbeen itti bubbisutti ni bada; iddoon isaas deebiʼee isa hin yaadatu.

Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.

17 Jaalalli Waaqayyoo garuu bara baraa hamma bara baraatti warra isa sodaatan wajjin ni jiraata; qajeelummaan isaa immoo ijoollee ijoollee isaaniitti darba;

Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:

18 warra kakuu isaa eeganitti, warra ajaja isaatti buluu yaadatanittis ni darba.

Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.

19 Waaqayyo teessoo isaa samii keessa dhaabbateera; mootummaan isaas waan hunda bulcha.

In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;

20 Isin ergamoonni isaa, warri ajaja isaa eegdan jajjaboon, warri dubbii isaatiif ajajamtanis Waaqayyoon eebbisaa.

Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!

21 Raayyaan isaa hundinuu, isin tajaajiltoonni isaa warri fedhii isaa guuttan Waaqayyoon eebbisaa.

Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;

22 Uumamawwan bulchiinsa isaa jala lafa hunda jirtan hundi Waaqayyoon eebbisaa. Yaa lubbuu ko, Waaqayyoon eebbisi.

Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!