Iyyoob 6
1 Iyyoobis akkana jedhee deebise:
Respondens autem Iob, dixit:
2 “Utuu gaddi koo safaramee dhiphinni koo hundis madaalii irra kaaʼamee jiraatee!
Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
3 Waan inni cirracha galaanaa caalaa ulfaatuuf, ariitiin dubbachuun koo nama hin dinqisiisu ture.
Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
4 Xiyyawwan Waaqa Waan Hunda Dandaʼuu na keessa jiru; hafuurri koo summii isaanii dhuga; sodaachisuun Waaqaa natti hiriireera.
Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
5 Harreen diidaa utuu marga qabuu halaakaa? Yookaan qotiyyoon utuu okaa qabuu baroodaa?
Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
6 Nyaanni hin miʼoofne soogidda malee nyaatamaa? Yookaan bishaan hanqaaquu ni miʼaawaa?
Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
7 Ani isa tuquu hin fedhu; nyaanni akkasii na dhukkubsa.
Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
8 “Utuu kadhannaan koo deebii argatee, Waaqnis waan ani hawwu naa kennee jiraatee,
Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
9 utuu na caccabsuun fedhii Waaqaa taʼee, utuu harki isaa hiikamee na galaafatee!
Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
10 Silaa kun jajjabina naa taʼa ture; dhukkuba hamaa keessatti iyyuu nan gammada ture; ani dubbii Qulqullicha sanaa hin ganneetii.
Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
11 “Ammas akkan abdadhuuf jabinni koo maali? Akkan obsuufis humni koo maali?
Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
12 Ani jabina dhagaa qabaa? Foon koos naasiidhaa?
Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
13 Ani of gargaaruuf humna tokko illee qabaa? Ogummaan na keessaa badeera mitii?
Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
14 “Namni michuu isaatiif garaa hin laafne Waaqa Waan Hunda Dandaʼu iyyuu sodaachuu dhiiseera.
Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
15 Obboloonni koo garuu akka doloolloo, akkuma laga yeroof guutee darbuu gowwoomsitoota;
Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
16 isaan laga cabbiidhaan booraʼee yommuu cabbiin sun baqutti immoo guutee irra yaaʼuu ti.
Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
17 Lageen yeroo bonni cimutti ni goggogu; yeroo hoʼaatti immoo iddoo isaaniitii badu.
Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
18 Warri gaalaan daldalan karaa isaanii irraa jalʼatu; gammoojjiitti namʼanii dhumu.
Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
19 Daldaltoonni Teemaa kanneen gaalaan daldalan bishaan barbaadu; karaa adeemtonni Shebaa immoo isaan abdatu.
Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
20 Isaan waan abdatanii turaniif ni qaanaʼan; achi gaʼaniis waan jedhan wallaalan.
Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
21 Ammas isin akka waan faayidaa hin qabnee taatan; gidiraa koo argitanii sodaattan.
Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
22 Ani takkumaa, ‘Waa naaf kennaa’ yookaan ‘Qabeenya keessan furii naaf godhaa’ jedheeraa?
Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
23 Yookaan, ‘Harka diinaa jalaa na baasaa’ yookaan, ‘Harka cunqursitootaa jalaa na furaa’ jedheeraa?
Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
24 “Na barsiisaa; ani nan calʼisa; iddoo ani itti dogoggores na argisiisaa.
Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
25 Dubbiin qajeelaan akkam ulfaataa dha! Falmiin keessan garuu maal mirkaneessa?
Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
26 Isin waan ani jedhu qajeelchuu, dubbii nama abdii kutatees akka bubbeetti heduu barbaadduu?
Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
27 Isin ijoollee abbaa hin qabnetti ixaa buufattu; michoota keessaniifis boolla qottu.
Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
28 “Amma garuu yoo fedhii keessan taʼe na ilaalaa. Ani fuula keessan duratti nan sobaa?
Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
29 Deebiʼaa; murtiis hin jalʼisinaa; hubadhaa; ani nama qajeelaadhaatii.
Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
30 Jalʼinni arraba koo irra jiraa? Afaan koo daba addaan baasuu hin dandaʼuu?
Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
