< Iyyoob 19 >

1 Iyyoobis akkana jedhee deebise:
Respondeu porém Job, e disse:
2 “Isin hamma yoomiitti na dhiphistanii dubbiin na cabsitu?
Até quando entristecereis a minha alma, e me quebrantareis com palavras?
3 Amma siʼa kudhan na arrabsitaniirtu; qaanii malees na miitaniirtu.
Já dez vezes me envergonhastes; vergonha não tendes: contra mim vos endureceis.
4 Yoo ani dhugumaan karaa irraa goree jiraadhe, dogoggorri koo anuma wajjin jiraata.
Embora haja eu, na verdade, errado, comigo ficará o meu erro.
5 Yoo isin dhugumaan anaa olitti of guddiftanii na miidhuuf salphina kootti fayyadamtan,
Se deveras vos levantais contra mim, e me arguis com o meu opróbrio,
6 akka Waaqni na miidhee kiyyoo isaa illee natti xaxe beekaa.
Sabei agora que Deus é o que me transtornou, e com a sua rede me cercou.
7 “‘Ani miidhameera!’ jedhee iyyadhu illee deebii hin argadhu; sagalee ol fudhadhee gargaarsaaf iyyus murtiin qajeelaan hin jiru.
Eis que clamo: violência; porém não sou ouvido; grito: socorro; porém não há justiça.
8 Akka ani hin dabarreef inni karaa koo cufeera; daandii koottis dukkana haguugeera.
O meu caminho entrincheirou, e já não posso passar, e nas minhas veredas pôs trevas.
9 Ulfina koo narraa mulqeera; mataa koo irraas gonfoo fuudheera.
Da minha honra me despojou; e tirou-me a coroa da minha cabeça.
10 Inni hamma ani badutti gama hundaan na diiga; abdii koo illee akkuma mukaa buqqisa.
Derribou-me ele em roda, e eu me vou, e arrancou a minha esperança, como a uma árvore.
11 Dheekkamsi isaa natti bobaʼa; akkuma diina isaattis na heda.
E fez inflamar contrar mim a sua ira, e me reputou para consigo, como a seus inimigos.
12 Loltoonni isaa humnaan dhufanii naannoo kootti daʼannaa ijaarratan; dunkaana koos ni marsan.
Juntas vieram as suas tropas, e prepararam contra mim o seu caminho, e se acamparam ao redor da minha tenda.
13 “Inni obboloota koo narraa fageesseera; michoonni koos keessummaa natti taʼan.
Pôs longe de mim a meus irmãos, e os que me conhecem deveras me estranharam.
14 Firoonni koo na dhiisaniiru; michuuwwan koos na dagataniiru.
Os meus parentes me deixaram, e os meus conhecidos se esqueceram de mim.
15 Keessumoonni mana koo jiranii fi xomboreewwan koo akka alagaatti na ilaalan; akka nama ormaattis na hedan.
Os meus domésticos e as minhas servas me reputaram como um estranho, e vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.
16 Hojjetaa koo nan waama; afaan kootiinis isa nan kadhadha; inni garuu na jalaa hin owwaatu.
Chamei a meu criado, e ele me não respondeu, suplicando-lhe eu por minha própria boca.
17 Hafuurri koo niitii kootti illee jibbisiisaa dha; ani obboloota koottis xiraaʼaa dha.
O meu bafo se fez estranho a minha mulher, e eu a suplico pelos filhos do meu corpo.
18 Ijoolleen xixinnoon iyyuu na tuffatu; yommuu ani kaʼus natti qoosu.
Até os rapazes me desprezam, e, levantando-me eu, falam contra mim.
19 Michoonni koo kanneen walitti dhiʼaannu hundi na balfan; warri ani jaalladhus natti garagalan.
Todos os homens do meu secreto conselho me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.
20 Ani gogaa fi lafeedha malee homaa miti; gogaan ilkaanii qofti naaf hafeen jalaa baʼe.
Os meus ossos se apegaram à minha pele e à minha carne, e escapei só com a pele dos meus dentes.
21 “Garaa naa laafaa, yaa michoota koo garaa naa laafaa; harki Waaqaa na dhaʼeeraatii.
Compadecei-vos de mim, amigos meus, compadecei-vos de mim, porque a mão de Deus me tocou.
22 Isin maaliif akkuma Waaqni na ariʼu sana na ariitu? Amma illee foon koo isin hin geenyee?
Porque me perseguis assim como Deus, e da minha carne vos não fartais?
23 “Maaloo utuu dubbiin koo barreeffamee jiraatee! Utuu kitaaba keessatti barreeffamee!
Quem me dera agora, que as minhas palavras se escrevessem! quem me dera, que se gravassem num livro!
24 Utuu sibiilaan kattaa irratti barreeffamee yookaan bara baraan dhagaa irratti qirixamee jiraatee!
E que, com pena de ferro, e com chumbo, para sempre fossem esculpidas na rocha!
25 Ani akka furiin koo jiraataa taʼe, akka inni dhuma irratti lafa irra dhaabatus nan beeka.
Porque eu sei que o meu redentor vive, e que estará em pé no derradeiro dia sobre o pó.
26 Erga gogaan koo badee booddee, ani amma iyyuu foon kootiin Waaqa nan arga;
E depois de roída a minha pele, contudo desde a minha carne verei a Deus,
27 ani mataan koo isa nan arga; utuu nama biraa hin taʼin anuu ija kootiin isa nan arga. Onneen koo akkam na keessatti gaggabdi!
A quem eu verei por mim mesmo, e os meus olhos o verão, e não outro: e por isso os meus rins se consomem no meu seio.
28 “Yoo isin, ‘Sababii hiddi rakkina sanaa isa keessa jiruuf nu akkamitti isa ariina?’ jettan,
Na verdade, que devieis dizer: Porque o perseguimos? Pois a raiz da acusação se acha em mim.
29 sababii dheekkamsi goraadeedhaan adabamuu fiduuf isin mataan keessan goraadee sodaachuu qabdu; kunis akka isin akka murtiin jiru beektaniif.”
Temei vós mesmos a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que haverá um juízo.

< Iyyoob 19 >