Titus 3

1 Minn deim um å vera styremagter og yverråder undergjevne, vera lyduge, reidebune til all god gjerning,

KATAMAN kin irail ren peiki on monjap o me manaman akan, o ren apwali wiawia mau karoj.

2 ikkje spotta nokon, vera fredlege, godlyndte, visa all spaklynde mot alle menneskje.

Der lalaue amen, der akamai, a en kamantik, o opampap on aramaj akan karoj.

3 For me var og eingong uvituge, ulyduge, villfarande, trælande under mangeslag lyster og fysnor, livande i vondskap og ovund, hata og hatande kvarandre.

Pwe kitail pil pweipwei maj o, o jopeik, o jalonala, o papa jon en inon o madon jued akan, kokoa me jued, o peirin, pakailok, o kailonki amen amen.

4 Men då Guds, vår frelsars, godleik og mannemilde vart openberra,

A kalanan o limpok en Kot atail Jaundor lao pwarado,

5 frelste han oss - ikkje for rettferdige gjerningar skuld, som me hadde gjort, men etter si miskunn - ved badet til atterføding og uppnying ved den Heilage Ande,

A kotin dore kitail la kaidin pweki pein atail wiawia pun, a pein a kupur ki paptaij en kaipwi kap o kawilia kap ren Nen jaraui.

6 som han rikleg hev rent ut yver oss ved Jesus Kristus, vår frelsar,

Me a kotin kupura don kitail kaualap ren Iejuj Krijtuj atail Jaundor.

7 so me, rettferdiggjorde ved hans nåde, i voni skulde verta ervingar til det ævelege liv. (aiōnios g166)

Pwe kitail en pun kila a mak, pwen jojoki maur joutuk duen at kaporopor. (aiōnios g166)

8 Dette er eit sant ord! Og dette vil eg at du skal prenta inn, so dei som trur på Gud, må leggja vinn på å gjera gode gjerningar. Dette er godt og gagnlegt for menneski;

Melel padak pot et o i men, koe en nantion kaweweda, pwe irail, me pojonla Kot, en kadoke kin ir wiawia mau, mepukat me mau o kon on aramaj akan.

9 men dårlege stridsspursmål og ættartal og kivsmål og trettor um lovi skal du halda deg ifrå, for dei er gagnlause og fåfengde.

A liki jan peidok mal akan, o padok en tiak kan, o akamai, o akamai ki kapun, pwe mepukat jota kadepa o me mal.

10 Eit ranglærande menneskje skal du visa frå deg, når du hev påminnt honom ein gong og tvo gonger,

Aramaj likin panau amen, panaui pan mepak de ria pak ap muei jan i.

11 då du veit at ein slik er rangsnudd og syndar, fordømd av seg sjølv.

Pwe koe aja, me i me japun o kin wia dip, a kadeikada pein i.

12 Når eg sender Artemas til deg eller Tykikus, so gjer deg umak med å koma til meg i Nikopolis; for der hev eg tenkt å vera vinteren yver.

I lao kadar won uk Artemaj de Tikikuj, koe madan don ia, Nikopolij, pwe i kileledier me i pan kaujon waja o ni anjaun kapau.

13 Zenas, den lovlærde, og Apollos skal du med umhug hjelpa i vegen, so dei ikkje skal vanta noko.

Jaunkawewe Jenaj o Apoloj kadara don ia madan. Jauaja ira, pwe ira de anane meakot.

14 Men lat og våre læra å driva på gode gjerningar, etter som torv er til, so dei ikkje skal vera fruktlause.

O naitail akan en porijok o koiokki on wiawia mau, pwe ren der jo wa’rail.

15 Alle som er hjå meg, helsar deg. Helsa deim som elskar oss i trui! Nåden vere med dykk alle!

Karoj, me mi re i, kin ranamau won uk. Ranamau won karoj, me kin pok on kit ni pojon. Mak o en mi re omail karoj!