Titus 3

1 Minn deim um å vera styremagter og yverråder undergjevne, vera lyduge, reidebune til all god gjerning,

Mwaakumbushiyanje bhandunji bhaitetelesheyanje kubhakulungwanji na bhaatagwalanga na kukunda ibhabhalanjilwanga, kutenda yowe ili ya mmbone.

2 ikkje spotta nokon, vera fredlege, godlyndte, visa all spaklynde mot alle menneskje.

Bhanammeleketelanje ya nyata mundu jojowe, na bhanabhanganje bha mipwai, bhabhanganje bhanguja, bhalilanguyanga kwiitimalika kwa kaje, kubhandu bhowe.

3 For me var og eingong uvituge, ulyduge, villfarande, trælande under mangeslag lyster og fysnor, livande i vondskap og ovund, hata og hatande kvarandre.

Pabha na uwe bhukala putwaaliji mabhelu, bhandunji bha kwaatendebhukanga a Nnungu na puganyika, akuno tulitolwa na ilokoli, na itendi yaigwinji ya kwiikonja yangali mana, tulitama muilebho na nnupimililo na nkubheleketana na nkubhengana.

4 Men då Guds, vår frelsars, godleik og mannemilde vart openberra,

Ikabheje a Nnungu Bhaatapula bhetu bhakalanguleje uguja na nonyelwa kwabho ku bhandu, gubhatutapwile,

5 frelste han oss - ikkje for rettferdige gjerningar skuld, som me hadde gjort, men etter si miskunn - ved badet til atterføding og uppnying ved den Heilage Ande,

Nngabha kwa itendi ya aki itwatendile, ikabhe kwa ligongo lya shiya shabho, gubhatubheleshe gwa bhili nikutubhika nndamo ja ambi kwa kutukonjeleya kwa Mbumu jwa Ukonjelo.

6 som han rikleg hev rent ut yver oss ved Jesus Kristus, vår frelsar,

Pabha bhashinkutugumbashiya Mbumu jwa Ukonjole, kupitila a Yeshu Kilishitu Bhaatapula bhetu,

7 so me, rettferdiggjorde ved hans nåde, i voni skulde verta ervingar til det ævelege liv. (aiōnios g166)

nkupinga kwa nema jabho tubhalanganishiwe kubha bhanguja na bhalishi bha gumi gwa pitipiti, malinga shitukulupalila. (aiōnios g166)

8 Dette er eit sant ord! Og dette vil eg at du skal prenta inn, so dei som trur på Gud, må leggja vinn på å gjera gode gjerningar. Dette er godt og gagnlegt for menneski;

Lyeneli ni lilobhe lya kulupalika. Shingupinga gene malobhe gano, ubhelekete kwa komelesheya, nkupinga bhene bhaakulupalilenje a Nnungu bhala, bhalonjeyanje nkutenda ya mmbone, genego ni ga mmbone na ganapwaa kwa kila mundu.

9 men dårlege stridsspursmål og ættartal og kivsmål og trettor um lovi skal du halda deg ifrå, for dei er gagnlause og fåfengde.

Ikabheje mwiepuye na mitau ja shingumba, na mipwai na kutaukangana ga ashigani bha nnubheleko lwetu na ga shalia ja a Musha. Pabha yene induyo ikapwaa, numbe yangali mana.

10 Eit ranglærande menneskje skal du visa frå deg, når du hev påminnt honom ein gong og tvo gonger,

Mundu alekanya bhandu munnneyaga pabhili, nibhujila kabhili, munkane.

11 då du veit at ein slik er rangsnudd og syndar, fordømd av seg sjølv.

Pabha mmumanyi kuti mundu jwa nneyo apuganishe, na itendi yakwe ya yambi inng'ukumwile nnyene.

12 Når eg sender Artemas til deg eller Tykikus, so gjer deg umak med å koma til meg i Nikopolis; for der hev eg tenkt å vera vinteren yver.

Pushinaatume a Atemashi eu a Tikiko, ntende shangu kwiya imana na nne ku Nikapoli, pabha malanga ga shipwepwe njitumbilila ngatame kweneko.

13 Zenas, den lovlærde, og Apollos skal du med umhug hjelpa i vegen, so dei ikkje skal vanta noko.

Ntende kila mushinkombole, mwaajangutilanje mmwanja gwabhonji a Shena bha lumanyio lwa shalia, na a Apolo bhanatubhilwanje shindu shoshowe.

14 Men lat og våre læra å driva på gode gjerningar, etter som torv er til, so dei ikkje skal vera fruktlause.

Bhandunji bhetu bhaijiganyanje kulonjeya muitendi ya uguja, nkupinga bhaajangutilanje Bhakilishitu kwa indu ipinjikwa, kwa nneyo, ndamo jabhonji jibhe japwaa.

15 Alle som er hjå meg, helsar deg. Helsa deim som elskar oss i trui! Nåden vere med dykk alle!

Bhandunji bhowe bhalinginji apamo na nne bhanakunnamushilanga. Mwaalamushilanje bhakutupinganga nngulupaibho. Nema jibhe na mmanganyanji mmowe.