Salomos Høisang 6

1 «Kvar helst er han gjengen, din ven, du fagraste dros? Kvar helst hev din ven svive av, so me kann leita med deg?»

Napuinaw thung dawk a mei kahawipoung e ka tawncanu, nange na pahren e teh nâ e hmuen koe maw a cei vai. Kaimouh ni nang hoi reirei tawng hanelah, nange pahren e teh, namaw na kâceihlinghlang roi tie hah dei haw.

2 «Min ven gjekk til hagen sin ned, til balsam-sengjer, til å gjæta i hagom og liljor sanka.»

Ka pahren teh, a pawnaw cat vaiteh, lili peinaw ka la han a titeh, takha thung hmuitui onae koe lah a cei toe.

3 «Min ven er min og eg er hans, han som gjæter millom liljor.»

Ka pahren hanelah kai teh ka o. Ka pahren hai kai hanelah ao. Ayawn dawk ka pouh e lah ao.

4 «Du er fager, du min hugnad, som Tirsa, som Jerusalem er du frid, som herfylgje ageleg.

Ka pahren e ka tawncanu, nang teh Tirzah kho patetlah na mei ahawi. Jerusalem kho patetlah ngai ao. Taran kâtuknae koe e patetlah taki kawi lah na o.

5 Snu augo dine ifrå meg, for dei magtstel meg. Ditt hår er ein geiteflokk likt, ned Gilead renn.

Nange na mit teh, kai koehoi alouklah kangvawi leih. Ahnimouh ni kai teh na tâ toe. Nange na san teh, Gilead mon hoi ka kum e hmaehu patetlah ao.

6 Dine tenner ein flokk med sauer, komne upp or laug, med tvillingar alle, utan lamb er ingen.

Nange na hânaw teh tui pâhluknae koehoi ka luen e tuhu patetlah ao. Buet touh hai kahmat hoeh. Kamphei e dueng doeh a khe awh.

7 Som eit granateple-brot din tinning glytter fram attum slør.

Na minhmai ramuknae thung kaawm e na tangboungnaw teh talepaw tangawntangai hoi a kâvan.

8 Seksti dronningar, åtteti fylgjekvende, av møyar ein endelaus lyd.

Siangpahrang napui 60, a yu ado lah 80, touklek thai hoeh e tanglakacuemnaw ao.

9 Men ei einast’ mi duva, mi frægd, einaste barnet til mor, brikna hennar som henne åtte. Ho vert sælka av møyar, henne ser, av dronningar og fylgjekvende lova.»

Kaie bakhu, kaie ka kuep e, buet touh dueng doeh kaawm. Ahni ka khe e manu ni a pahren poung e lah ao. Tanglanaw ni ahni hah a hmu teh, yawhawi a poe awh. Siangpahrangnu hoi a yudonaw ni hai ahni teh a pholen awh.

10 «Kven er ho som lik morgonroden gloser, som fullmånen fager, brikjeleg som sol, som herfylgje ageleg?»

Thapa patetlah ahawi teh, kanî patetlah a sei teh, tarankâtuknae koe e patetlah taki hanlah na o. Amom patetlah ngaihawi laihoi ka khen e teh apimaw.

11 «Eg gjekk ned i natahagen, vilde sjå kor det grønkast i dale, vilde sjå um vintreet spratt, um granateple-treet bar blom.

Kai teh misurkung roung hai a roung hoeh hai, Tale a pei hoi a pei hoeh e hai panue hanelah, ka khetyawt hanelah takha koe ka cei.

12 Eg visste’kje av, fyrr hugen meg drog og meg sette på mitt gjæve folks vogn.»

Kai ka panue hoehnahlan vah, ka muitha teh, Aminadab leng dawk kâcuie patetlah ao.

13 «Å, snu deg, snu deg, Sulammit! Snu deg, snu deg, so me deg ser.» «Kva er det å sjå på Sulammit?» «Ein dans som i Mahanajim.»

Oe Sulammit, bout tho haw. Kaimouh ni nang teh na hmu thai nahanelah bout tho haw. Bout tho haw. Sulammit dawk bang hno maw a hmu awh han vai. Ransahu bokhni touh e patetlah a hmu awh han.