Romerne 4
1 Kva skal me då segja at Abraham, far vår, hev vunne etter kjøtet?
Tulatyeni kuti Abbulahamu, ndeende sikale wesu munyama, wakajanaanzi?
2 For vart Abraham rettferdiggjord av gjerningar, so hev han noko å rosa seg av. Men det hev han ikkje for Gud.
Nkaambo na Abbulahamu wakatambulika amilimu, nikuli uli aachakulidundiizya aacho, pele pe pe kunembo lyaLeza.
3 For kva segjer Skrifti? «Abraham trudde Gud, og det vart rekna honom til rettferd.»
Lino malembe atyeni? “Abbulahamu wakasyoma Leza, aboobo chakatolwa mbuli bululami kulinguwe.”
4 Men den som held seg til gjerningar, honom vert løni ikkje tilrekna av nåde, men etter skyldnad;
Lino kuli wooyo uubeleka, muholo wakwe tuubalwi mbuli chipo pe, pele mbuli chikwelete.
5 men den som ikkje held seg til gjerningar, men trur på han som gjer den ugudlege rettferdig, honom vert trui hans rekna til rettferd.
Pele kuli wooyo uubeleka pele kasyoma muli wooyo uululamika batakwe bunaLeza, lusyomo lwakwe lubalwa mbuli bululami.
6 Soleis prisar og David det menneskjet sælt som Gud tilreknar rettferd utan gjerningar:
Deviti alubo waamba chilongezyo kumuntu ooyo Leza ngwabalila bululami butakwe milimu.
7 «Sæle er dei som hev misgjerderne sine forlatne og synderne sine yverbreidde.
Wakati, “Balilongezegelwe aabo balekelelwa nchito zyabo zitali mumulawu, alimwi azibi zyabo zivumbidwe.
8 Sæl er den mann som Herren ikkje tilreknar synd.»
Ulilongezegelwe ooyo muntu Mwami ngwatabalili zibi.”
9 Gjeld no denne sælkingi dei umskorne, eller dei u-umskorne og? For me segjer at trui vart rekna Abraham til rettferd.
Sa eechi chilongezyo chaambwa biyo kuli babo basibupalulwe, na kuti akuli babo batali basibupalulwe? Nkaambo twaamba kuti, “Lusyomo lwakabalilwa Abbulahamu mbuli bululami.”
10 Korleis vart ho då tilrekna honom? då han var umskoren, eller då han hadde fyrehud? Ikkje då han var umskoren, men då han hadde fyrehud,
Wakalubalilwa biyeni? Aawo katana palulwa na, kana kuti musule akupalulwa, pesi katana palulwa.
11 og han fekk umskjeringsteiknet til innsigle på rettferdi ved den trui som han hadde då han var u-umskoren, av di han skulde vera far til alle dei u-umskorne som trur, so rettferdi kunde verta tilrekna deim og,
Abbulahamu wakatambula chitondeezyo chabupalule. Echi chakali chisimyo chalusyomo ndwakalaabo katanapalulwa. Mpindu yachitondeezyo echi nkuti wakaba wisi wabaabo boonse basyoma, nikuba kabatanapalulwa.
12 og far til dei umskorne, dei som ikkje berre hev umskjering, men og gjeng i fotfaret av den trui som Abraham, far vår, hadde då han var u-umskoren.
Echi chaamba kuti bululami bubalilwe kulinguwe. Alubo eechi chaamba kuti Abbulahamu wakaba wisi wabaabo bapalwide kulibaabombasike pe pe kuzwa kubapalulwe luzutu, pele alubo kulibaabo batobela nzila zya taata wesu Abbulahamu. Elyo oolu ndulo lusyomo ndwakalaalo katana palulwa.
13 For ikkje ved lovi fekk Abraham eller ætti hans den lovnaden at han skulde vera erving til verdi, men ved tru-rettferd.
Nkaambo teensi kwiinda mumulawu pe chakapa kuti chisyomezyo chipegwe kuli Abbulahamu akulunyungu lwakwe, echi chisyomezyo kuti babe basimulyazina benyika. Pesi kwiinda mubululami bwalusyomo.
14 For er dei som held seg til lovi ervingar, so hev trui vorte gagnlaus og lovnaden til inkjes;
Nkaambo na kuti aabo bapona mumulawu babambabo basimulyazina, lusyomo taluchaambi chintu, aboobo lusyom lwaba lwabuyo.
15 for lovi verkar vreide, men der det ingi lov er, der er ikkje heller lovbrot.
Nkaambo mulawu weeta bukali, pele aawo atakwe mulawu, takwe bulewusi.
16 Difor fekk han lovnaden ved trui, so det kunde vera som ein nåde, so lovnaden kunde standa fast for all ætti, ikkje berre for den som hev lovi, men og for den som hev Abrahams tru; han som er far til oss alle -
Akambo kaaka echi chilachitika kwiinda mulusyomo, kuti chibe chaluzyalo. Akaako, chisyomezyo chibe chakasimpe kubana boonse. Alimwi boonse bana banoobikilizya pe pe luzutu bazi mulawu, pele alubo aabo bazwa kulusyomo lyaAbbulahamu. Nkaambo ngu taata wesu toonse,
17 som skrive stend: «Til fader åt mange folk hev eg sett deg» - for Guds åsyn som han trudde på, han som gjer dei daude livande og kallar det som ikkje er til, som um det vore til.
mbulimbukulembedwe, “Ndakuchita wisi wamanyika miingi. “Abbulahamu wakali mubuliwo bwawooyo ngwakasyoma, nkokuti, Leza, uupa buumi kubafu alimwi wiita zintu zitawo kuti zibewo.
18 Mot von trudde han med von, so han skulde verta far til mange folk, etter det som sagt var: «So skal ætti di verta.»
Nikuba wakasweenene azintu zilibuti, Abbulahamu wakasyoma Leza chakasimpe alyejunza. Akaako wakaba wisi wamanyika miingi, mbuli mbuzyakaambulwa, “Mazyalane aako mbayooba.”
19 Og utan veikskap i trui såg han på sin eigen likam, som var utlivd, han var nære på hundrad år, og på det utdøydde morslivet hennar Sara;
Takawizukide mulusyomo. Abbulahamu wakamvwisisisya kuti mubili wakwe tuchikonzyi kuchita mwana (nkaambo wakali waamba kusisya myaaka ili mwaanda). Alimwi wakazumina kuti bula bwaSala tabuchikonzyi kuzyala mwana.
20 men på Guds lovnad tvila han ikkje med vantru, men vart sterk i trui, med di han gav Gud æra
Pele akaambo kachisyomezyo chaLeza, Abbulahamu taakwe naakatazumbuuzya mukutasyoma. Pesi, wakasimisigwa mulusyomo alimwi wakapa bulemu kuliLeza.
21 og var fullviss på at det han hadde lova, var han og megtig til å gjera.
Wakakutisika loko kuti ezyo Leza nzyakasyomezya, ulakonzya kuzuzikizya.
22 Difor vart det og rekna honom til rettferd.
Akaako zyakabalilwa lubo kulinguwe mbuli bululami.
23 Men ikkje berre for hans skuld er det skrive at det vart honom tilrekna,
Lino tezyakalilembedwe luzutu pe kukukutisya lwakwe mwini, zyakabalilidwe kulinguwe.
24 men og for vår skuld som det skal verta tilrekna, me som trur på honom som vekte upp Jesus, vår Herre, frå dei daude,
Zyakalembelwa ndiswe alubo, nkuziyoobalilwa, iswe nitusyoma muliwooyo wakabusyaJesu Mwami wesukuzwa kubafu.
25 han som vart gjeven for våre brot og uppvekt til vår rettferdiggjering.
Oyu nguwe wakaabwa akaambo kazibi zyesu alimwi wakabusigilwa kukululamikwa kwesu.
