Romerne 4

1 Kva skal me då segja at Abraham, far vår, hev vunne etter kjøtet?

To koro wanyalo wacho angʼo kuom gima Ibrahim ma kwarwa; nofwenyo kuom wachni?

2 For vart Abraham rettferdiggjord av gjerningar, so hev han noko å rosa seg av. Men det hev han ikkje for Gud.

Nikech kaponi Ibrahim noket kare kuom tijene, to dine obedo gi gima onyalo pakorego, to ok e nyim Nyasaye.

3 For kva segjer Skrifti? «Abraham trudde Gud, og det vart rekna honom til rettferd.»

Ndiko to wacho nangʼo? “Ibrahim noyie kuom Nyasaye, kendo mano nomiyo Nyasaye okwane kaka ngʼama kare.”

4 Men den som held seg til gjerningar, honom vert løni ikkje tilrekna av nåde, men etter skyldnad;

Koro ongʼere malongʼo ni chudo ma imiyo ngʼato bangʼ tich ok miye kaka mich; to imiye kaka gir luche mosetiyone.

5 men den som ikkje held seg til gjerningar, men trur på han som gjer den ugudlege rettferdig, honom vert trui hans rekna til rettferd.

To kuom ngʼat ma ok otimo gimoro, to oketo mana genone kuom Jal maketo jomaricho kare, yie ma kamano ikwano kaka tim makare.

6 Soleis prisar og David det menneskjet sælt som Gud tilreknar rettferd utan gjerningar:

Daudi bende wuoyo kuom wachni koloso kuom gweth ma ngʼama Nyasaye kwano kaka ngʼama kare ma ok tim gimoro nigo.

7 «Sæle er dei som hev misgjerderne sine forlatne og synderne sine yverbreidde.

“Ogwedh jogo ma kethogi owenegi, kendo ma richogi oseruchi.

8 Sæl er den mann som Herren ikkje tilreknar synd.»

Ogwedh ngʼatno ma Jehova Nyasaye ok nokwan-ne richone.”

9 Gjeld no denne sælkingi dei umskorne, eller dei u-umskorne og? For me segjer at trui vart rekna Abraham til rettferd.

To gweth miwuoyeni dobed mana mar joma oter nyangu kende, koso en mar joma ok oter nyangu bende? Wawacho ni yie mar Ibrahim nomiyo okwane kaka ngʼama kare.

10 Korleis vart ho då tilrekna honom? då han var umskoren, eller då han hadde fyrehud? Ikkje då han var umskoren, men då han hadde fyrehud,

Ere kaka nokwane ni en ngʼat makare, kosetere nyangu koso ka podi? Nokwane ni en ngʼat makare kapok otere nyangu.

11 og han fekk umskjeringsteiknet til innsigle på rettferdi ved den trui som han hadde då han var u-umskoren, av di han skulde vera far til alle dei u-umskorne som trur, so rettferdi kunde verta tilrekna deim og,

Ne oyudo kido mar nyangu achien kaka ranyisi mar bedo ngʼama kare, ma noseyudo motelo kuom yie kapok otere nyangu. Kuom mano, en kwar ji duto moyie to ok oter nyangu, mondo joma kamago bende obed joma kare.

12 og far til dei umskorne, dei som ikkje berre hev umskjering, men og gjeng i fotfaret av den trui som Abraham, far vår, hadde då han var u-umskoren.

To bende en kwar joma oter nyangu, ma ok oter mana nyangu kende, to maluwo kit yie ma kwarwa Ibrahim ne nigo kane pok otere nyangu.

13 For ikkje ved lovi fekk Abraham eller ætti hans den lovnaden at han skulde vera erving til verdi, men ved tru-rettferd.

Nikech singruok mane omi Ibrahim ni piny nobed mare, ne ok obirone kata ne kothe kuom chik, to nobiro kuom tim makare mar yie.

14 For er dei som held seg til lovi ervingar, so hev trui vorte gagnlaus og lovnaden til inkjes;

Kapo ni joma oluwo chik ema bedo jocham girkeni, to yie obedo kayiem nono, kendo singruok onge tiende,

15 for lovi verkar vreide, men der det ingi lov er, der er ikkje heller lovbrot.

nikech Chik kelo mirimb Nyasaye. To kama Chik onge, ketho chik bende onge.

16 Difor fekk han lovnaden ved trui, so det kunde vera som ein nåde, so lovnaden kunde standa fast for all ætti, ikkje berre for den som hev lovi, men og for den som hev Abrahams tru; han som er far til oss alle -

Kuom mano, singruok biro kuom yie eka obedo kuom ngʼwono, kendo nyikwa Ibrahim duto oyud singruokno, to ok ni joma rito chik kende to nyaka joma nigi yie machal gi mar Ibrahim, nikech en e wuonwa duto.

17 som skrive stend: «Til fader åt mange folk hev eg sett deg» - for Guds åsyn som han trudde på, han som gjer dei daude livande og kallar det som ikkje er til, som um det vore til.

Mana kaka ondiki niya, “Aseketi ibedo wuon ogendini mangʼeny.” En wuonwa e nyim wangʼ Nyasaye mane oyie kuome, Nyasaye machiwo ngima ni joma otho kendo maluongo gik maonge mana ka gima gintie.

18 Mot von trudde han med von, so han skulde verta far til mange folk, etter det som sagt var: «So skal ætti di verta.»

Kata obedo ni gima dine mi Ibrahim bed gi geno ne onge, ne pod oyie ayieya ni nobiro bedo “wuon ogendini mangʼeny,” mana kaka nosewachne niya, “kamano e kaka kothi nobedi.”

19 Og utan veikskap i trui såg han på sin eigen likam, som var utlivd, han var nære på hundrad år, og på det utdøydde morslivet hennar Sara;

Ne ok odok chien e yie, kata obedo ni ringre owuon ne chal gima otho, nikech hike ne romo kar mia achiel, kendo kata ni Sara ne en migumba ma kindene mar nywol nosekadho.

20 men på Guds lovnad tvila han ikkje med vantru, men vart sterk i trui, med di han gav Gud æra

Kiawa moro amora ne ok omiyo okier oweyo singruok Nyasaye, to nomedo bedo motegno e yie mare komiyo Nyasaye duongʼ,

21 og var fullviss på at det han hadde lova, var han og megtig til å gjera.

kendo noyie chutho ni Nyasaye ne niginyalo mar timo gima nosesingore ni notim.

22 Difor vart det og rekna honom til rettferd.

Mano emomiyo yiene “nomiyo okwane kaka ngʼama kare.”

23 Men ikkje berre for hans skuld er det skrive at det vart honom tilrekna,

To weche mawacho niya, “ne okwan nego,” ne ondiki ok ni en kende,

24 men og for vår skuld som det skal verta tilrekna, me som trur på honom som vekte upp Jesus, vår Herre, frå dei daude,

to ni wan bende, ma Nyasaye biro ketonwa tim makare, wan mwayie kuom Jal mane ochiero Yesu Ruodhwa oa kuom joma otho.

25 han som vart gjeven for våre brot og uppvekt til vår rettferdiggjering.

Yesu ema nochiw mondo otho nikech richowa kendo nochiere mondo oketwa kare.