Romerne 11
1 Difor segjer eg: Hev då Gud støytt frå seg folket sitt? Nei, langt ifrå; for eg er og ein israelit, av Abrahams ætt, av Benjamins ættgrein.
ⲁ̅ϮϪⲰ ⲞⲨⲚ ⲘⲘⲞⲤ ⲘⲎ ⲀⲪⲚⲞⲨϮ ⲬⲀ ⲠⲈϤⲖⲀⲞⲤ ⲚⲤⲰϤ ⲚⲚⲈⲤϢⲰⲠⲒ ⲔⲈⲄⲀⲢ ⲀⲚⲞⲔ ϨⲰ ⲀⲚⲞⲔ ⲞⲨⲎⲤⲢⲀⲎⲖⲒⲦⲎⲤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠϪⲢⲞϪ ⲚⲀⲂⲢⲀⲀⲘ ⲦⲪⲨⲖⲎ ⲘⲂⲈⲚⲒⲀⲘⲒⲚ.
2 Gud hev ikkje støytt frå seg folket sitt som han kjende fyreåt. Eller veit de ikkje kva Skrifti segjer der ho talar um Elia, korleis han stig fram for Gud imot Israel og segjer:
ⲃ̅ⲘⲠⲈ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲬⲀ ⲠⲈϤⲖⲀⲞⲤ ⲚⲤⲰϤ ⲪⲎ ⲈⲦⲀϤⲈⲢϢⲞⲢⲠ ⲚⲤⲞⲨⲰⲚϤ ϢⲀⲚ ⲦⲈⲦⲈⲚⲈⲘⲒ ⲀⲚ ϪⲈ ⲞⲨ ⲠⲈⲦⲈ ϮⲄⲢⲀⲪⲎ ϪⲰ ⲘⲘⲞϤ ϦⲈⲚⲎⲖⲒⲀⲤ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲀϤⲤⲈⲘⲒ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ⲈⲠⲒⲤⲖ.
3 «Herre! Profetarne dine drap dei, altari dine reiv dei ned, og eg vart åleine att, og dei stend meg etter livet.»
ⲅ̅ϪⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲚⲈⲔⲠⲢⲞⲪⲎⲦⲎⲤ ⲀⲨϦⲞⲐⲂⲞⲨ ⲚⲈⲔⲘⲀⲚⲈⲢϢⲞⲨϢⲰⲞⲨϢⲒ ⲀⲨⲞⲨⲞϪⲠⲞⲨ ⲀⲚⲞⲔ ⲘⲘⲀⲨⲀⲦ ⲀⲒⲤⲰϪⲠ ⲞⲨⲞϨ ⲤⲈⲔⲰϮ ⲚⲤⲀⲦⲀⲮⲨⲬⲎ.
4 Men kva segjer Guds svar til honom? «Eg leivde meg sju tusund mann som ikkje bøygde kne for Ba’al.»
ⲇ̅ⲀⲖⲖⲀ ⲞⲨ ⲠⲈⲦⲈ ⲠⲒⲬⲢⲎⲘⲀⲦⲒⲤⲘⲞⲤ ϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲀϤ ⲀⲒⲤⲰϪⲠ ⲚⲎⲒ ⲚⲌ ⲚϢⲞ ⲚⲢⲰⲘⲒ ⲚⲀⲒ ⲈⲦⲈ ⲘⲠⲞⲨⲔⲈⲖϪ ⲔⲈⲖⲒ ⲚϮⲂⲀⲀⲖ.
5 Soleis hev det då og i denne tid vorte att ein leivning etter nådens utveljing.
ⲉ̅ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲞⲚ ϦⲈⲚⲠⲀⲒⲤⲎⲞⲨ ⲚⲦⲈϮⲚⲞⲨ ⲞⲨⲖⲨⲘⲘⲀ ⲔⲀⲦⲀ ⲞⲨⲘⲈⲦⲤⲰⲦⲠ ⲚⲞⲨϨⲘⲞⲦ ⲀϤϢⲰⲠⲒ.
6 Men er det av nåde, so er det ikkje lenger av gjerningar, elles vert nåden ikkje nåde lenger.
ⲋ̅ⲒⲤϪⲈ ⲆⲈ ϦⲈⲚⲞⲨϨⲘⲞⲦ ⲒⲈ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚϨⲀⲚϨⲂⲎⲞⲨⲒ ⲀⲚ ⲠⲈ ⲘⲘⲞⲚ ⲠⲒϨⲘⲞⲦ ϤⲚⲀⲈⲢϨⲘⲞⲦ ⲀⲚ ϪⲈ.
7 Kva so? Det som Israel trår etter, det hev det ikkje nått, men dei utvalde hev nått det, dei hine hev vorte forherde,
ⲍ̅ⲞⲨ ϪⲈ ⲪⲎ ⲠⲈⲦⲈ ⲠⲒⲤⲖ ⲔⲰϮ ⲚⲤⲰϤ ⲪⲀⲒ ⲘⲠⲈϤϢⲀϢⲚⲒ ⲈⲢⲞϤ ϮⲘⲈⲦⲤⲰⲦⲠ ⲆⲈ ⲀⲤϮⲘⲀϮ ⲠⲤⲈⲠⲒ ⲆⲈ ⲀⲨⲐⲰⲘ ⲚϨⲎⲦ.
8 som skrive stend: «Gud gav deim ei dauvskapsånd, augo til å ikkje sjå og øyro til å ikkje høyra, alt til den dag i dag.»
ⲏ̅ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲤϦⲎⲞⲨⲦ ϪⲈ ⲀⲪⲚⲞⲨϮ ϮⲚⲰⲞⲨ ⲚⲞⲨⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲚⲦⲰⲘⲦ ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚⲂⲀⲖ ⲈϢⲦⲈⲘⲚⲀⲨ ⲘⲂⲞⲖ ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚⲘⲀϢϪ ⲈϢⲦⲈⲘⲤⲰⲦⲈⲘ ϢⲀ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲪⲞⲞⲨ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ.
9 Og David segjer: «Lat bordet deira verta deim ei snara og ei gildra ei fella og ei attergjeld!
ⲑ̅ⲞⲨⲞϨ ⲆⲀⲨⲒⲆ ϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲘⲀⲢⲈ ⲦⲞⲨⲦⲢⲀⲠⲈⲌⲀ ϢⲰⲠⲒ ⲚⲰⲞⲨ ⲚⲞⲨⲪⲀϢ ⲚⲈⲘ ⲞⲨϪⲞⲢϪⲤ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲤⲔⲀⲚⲆⲀⲖⲞⲚ ⲚⲈⲘ ⲞⲨϮϢⲈⲂⲒⲰ ⲚⲰⲞⲨ
10 Lat augo deira dimmast, so dei ikkje ser, og bøyg alltid ryggen deira!»
ⲓ̅ⲚⲞⲨⲂⲀⲖ ⲘⲀⲢⲞⲨⲈⲢⲬⲢⲈⲘⲦⲤ ⲈϢⲦⲈⲘⲚⲀⲨ ⲘⲂⲞⲖ ⲦⲞⲨϬⲒⲤⲒ ⲘⲀⲢⲈⲤⲔⲰⲖϪ ⲚⲤⲎⲞⲨ ⲚⲒⲂⲈⲚ.
11 Difor segjer eg: Hev dei då snåva for di at dei skulde falla? Nei, langt ifrå! men ved deira fall er frelsa komi til heidningarne, so det skal vekkja deim til kapphug.
ⲓ̅ⲁ̅ϮϪⲰ ⲞⲨⲚ ⲘⲘⲞⲤ ⲘⲎ ⲀⲨⲤⲖⲀϮ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲤⲈϨⲈⲒ ⲚⲚⲈⲤϢⲰⲠⲒ ⲀⲖⲖⲀ ⲚϦⲢⲎⲒ ϦⲈⲚⲠⲞⲨⲠⲀⲢⲀⲠⲦⲰⲘⲀ ⲀⲠⲞⲨϪⲀⲒ ϢⲰⲠⲒ ⲚⲚⲒⲈⲐⲚⲞⲤ ϪⲈ ⲚⲤⲈϮⲬⲞϨ ⲚⲰⲞⲨ.
12 Men er deira fall ein rikdom for verdi, og deira skade ein rikdom for heidningar, kor mykje meir då deira fullending!
ⲓ̅ⲃ̅ⲒⲤϪⲈ ⲠⲞⲨⲠⲀⲢⲀⲠⲦⲰⲘⲀ ⲀϤⲈⲢ ⲞⲨⲘⲈⲦⲢⲀⲘⲀⲞ ⲘⲠⲒⲔⲞⲤⲘⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲞⲨϬⲢⲞϨ ⲀϤⲈⲢ ⲘⲈⲦⲢⲀⲘⲀⲞ ⲚⲚⲒⲈⲐⲚⲞⲤ ⲒⲈ ⲀⲨⲎⲢ ⲠⲈ ⲠⲞⲨϪⲰⲔ.
13 For til dykk talar eg, de heidningar. So sant som eg er heidningapostel, ærar eg embættet mitt,
ⲓ̅ⲅ̅ϮϪⲰ ⲆⲈ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲰⲦⲈⲚ ϦⲀ ⲚⲒⲈⲐⲚⲞⲤ ⲈⲪⲞⲤⲞⲚ ⲘⲈⲚ ⲞⲨⲚ ⲀⲚⲞⲔ ϮⲞⲒ ⲚⲀⲠⲞⲤⲦⲞⲖⲞⲤ ⲚⲦⲈⲚⲒⲈⲐⲚⲞⲤ ϮϮⲰⲞⲨ ⲚⲦⲀⲆⲒⲀⲔⲞⲚⲒⲀ
14 um eg då kunde vekkja samættingarne mine til kapphug og få frelst nokre av deim.
ⲓ̅ⲇ̅ϪⲈ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲀϮⲬⲞϨ ⲚⲦⲀⲤⲀⲢⲜ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲀⲚⲞϨⲈⲘ ⲚϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϦⲎⲦⲞⲨ.
15 For hev verdi vorte forlikt med Gud med då dei var burtkasta, kva anna vert det då enn liv av daude, når dei vert mottekne?
ⲓ̅ⲉ̅ⲒⲤϪⲈ ⲄⲀⲢ ⲀⲠⲞⲨϨⲒⲞⲨⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲀϤⲈⲢ ⲞⲨϨⲰⲦⲠ ⲘⲠⲒⲔⲞⲤⲘⲞⲤ ⲒⲈ ⲀϢ ⲠⲈ ⲠⲞⲨⲒⲚⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲂⲎⲖ ⲈⲠⲰⲚϦ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲈⲐⲘⲰⲞⲨⲦ.
16 Men er fyrstegrøda heilag, so er deigi det og, og er roti heilag, so er greinerne det og.
ⲓ̅ⲋ̅ⲒⲤϪⲈ ⲆⲈ ϮⲀⲠⲀⲢⲬⲎ ⲞⲨⲀⲂ ⲒⲈ ϤⲞⲨⲀⲂ ⲞⲚ ⲚϪⲈⲠⲒⲔⲈⲞⲨⲰϢⲈⲘ ⲞⲨⲞϨ ⲒⲤϪⲈ ϮⲚⲞⲨⲚⲒ ⲞⲨⲀⲂ ⲒⲈ ⲤⲞⲨⲀⲂ ⲞⲚ ⲚϪⲈⲚⲒⲔⲈϪⲀⲖ.
17 Um no like vel sume av greinerne vart avbrotne, og du, som var ein vill oljekvist, vart innpota imillom deim og vart samhavande med deim i roti og feita på oljetreet,
ⲓ̅ⲍ̅ⲒⲤϪⲈ ⲆⲈ ⲀϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒϪⲀⲖ ⲀⲨⲔⲰⲢϪ ⲚⲐⲞⲔ ⲆⲈ ⲚⲐⲞⲔ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚϮⲂⲰ ⲚϪⲰⲒⲦ ⲚϢⲀϢⲒ ⲀⲨⲈⲢⲔⲒⲚⲆⲢⲒⲌⲒⲚ ⲘⲘⲞⲔ ⲚϦⲢⲎⲒ ⲚϦⲎⲦⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲔⲈⲢϢⲪⲎⲢ ⲘⲠⲒⲔⲈⲚⲒ ⲚⲦⲈⲐⲚⲞⲨⲚⲒ ⲚϮⲂⲰ ⲚϪⲰⲒⲦ.
18 so rosa deg ikkje imot greinerne! men um du rosar deg, so er det då ikkje du som ber roti, men roti som ber deg.
ⲓ̅ⲏ̅ⲘⲠⲈⲢϢⲞⲨϢⲞⲨ ⲘⲘⲞⲔ ⲈϪⲈⲚ ⲚⲒϪⲀⲖ ⲒⲤϪⲈ ⲆⲈ ⲚⲐⲞⲔ ⲔϢⲞⲨϢⲞⲨ ⲘⲘⲞⲔ ⲚⲐⲞⲔ ⲀⲚ ⲈⲦϤⲀⲒ ϦⲀ ϮⲚⲞⲨⲚⲒ ⲀⲖⲖⲀ ϮⲚⲞⲨⲚⲒ ⲈⲦⲦⲰⲞⲨⲚ ϦⲀⲢⲞⲔ
19 So vil du vel segja: «Greinerne vart avbrotne for di at eg skulde verta innpota.»
ⲓ̅ⲑ̅ⲬⲚⲀϪⲞⲤ ⲞⲨⲚ ϪⲈ ϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲔⲰⲢϪ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒϪⲀⲖ ϨⲒⲚⲀ ⲀⲚⲞⲔ ⲚⲦⲞⲨⲈⲢⲔⲨⲚⲆⲢⲒⲌⲒⲚ ⲘⲘⲞⲒ
20 Ja vel! ved si vantru vart dei avbrotne, men du stend ved trui; ovmodast ikkje, men ottast!
ⲕ̅ⲔⲀⲖⲰⲤ ⲀⲨⲔⲰⲢϪ ϦⲈⲚⲦⲞⲨⲘⲈⲦⲀⲐⲚⲀϨϮ ⲚⲐⲞⲔ ⲆⲈ ⲔⲞϨⲒ ⲈⲢⲀⲦⲔ ϦⲈⲚⲪⲚⲀϨϮ ⲘⲠⲈⲢϬⲒⲤⲒ ⲚϨⲎⲦ ⲀⲖⲖⲀ ⲀⲢⲒϨⲞϮ.
21 For sparde ikkje Gud dei naturlege greinerne, so vil han ikkje spara deg heller.
ⲕ̅ⲁ̅ⲒⲤϪⲈ ⲄⲀⲢ ⲘⲠⲈ ⲪⲚⲞⲨϮ ϮⲀⲤⲞ ⲈϪⲈⲚ ⲚⲒⲔⲀⲦⲀⲪⲨⲤⲒⲤ ⲚϪⲀⲖ ⲞⲨⲆⲈ ⲚⲐⲞⲔ ϨⲰⲔ ⲚⲚⲈϤϮⲀⲤⲞ ⲈⲢⲞⲔ
22 Sjå då Guds godleik og strengleik: Strengleik imot deim som er falne, men godleik imot deg, so framt du held deg til godleiken, elles skal du og verta avhoggen.
ⲕ̅ⲃ̅ⲀⲚⲀⲨ ⲞⲨⲚ ⲈϮⲘⲈⲦⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲚⲈⲘ ϮⲘⲈⲦⲢⲈϤϢⲰⲦ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲈϪⲈⲚ ⲚⲎ ⲘⲈⲚ ⲈⲦⲀⲨϨⲈⲒ ⲞⲨϢⲰⲦ ⲈⲂⲞⲖ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲆⲈ ⲈϪⲰⲔ ⲞⲨⲘⲈⲦⲬⲢⲤ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲈϢⲰⲠ ⲆⲈ ⲀⲔϢⲀⲚⲞϨⲒ ϦⲈⲚϮⲘⲈⲦⲬⲢⲤ ⲘⲘⲞⲚ ⲚⲐⲞⲔ ϨⲰⲔ ⲤⲈⲚⲀⲔⲞⲢϪⲔ.
23 Men hine skal og verta innpota, dersom dei ikkje held fram i vantrui; for Gud er megtig til å pota deim inn att.
ⲕ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲒⲔⲈⲬⲰⲞⲨⲚⲒ ⲀⲨϢⲦⲈⲘⲞϨⲒ ϦⲈⲚϮⲘⲈⲦⲀⲐⲚⲀϨϮ ⲤⲈⲚⲀⲈⲢⲔⲨⲚⲆⲢⲒⲌⲒⲚ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲚⲔⲈⲤⲞⲠ.
24 For dersom du vart avhoggen av det oljetreet som er vilt av naturi, og imot naturi innpota i eit godt oljetre, kor mykje heller skal dei då verta innpota i sitt eige oljetre, dei som av naturi høyrer til der!
ⲕ̅ⲇ̅ⲒⲤϪⲈ ⲚⲐⲞⲔ ⲀⲨⲔⲞⲢϪⲔ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲀ ϮⲔⲀⲦⲀⲪⲨⲤⲒⲤ ⲘⲂⲰ ⲚϪⲰⲒⲦ ⲚϢⲀϢⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲈⲢⲔⲨⲚⲆⲢⲒⲌⲒⲚ ⲘⲘⲞⲔ ⲠⲀⲢⲀ ⲦⲈⲔⲪⲨⲤⲒⲤ ⲈϮⲂⲰ ⲚϪⲰⲒⲦ ⲚⲚⲞⲨⲦⲈⲘ ⲠⲰⲤⲞ ⲘⲀⲖⲖⲞⲚ ⲚⲀⲒ ⲈⲨⲚⲀⲈⲢⲔⲨⲚⲆⲢⲒⲌⲒⲚ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲔⲀⲦⲀ ⲦⲞⲨⲪⲨⲤⲒⲤ ⲈⲦⲞⲨⲂⲰ ⲚϪⲰⲒⲦ ⲘⲘⲒⲚ ⲘⲘⲰⲞⲨ.
25 For eg vil ikkje, brør, at de skal vera uvitande um denne løyndomen - so de ikkje skal tykkjast dykk sjølve kloke - at forherding til deils er komi yver Israel, til dess at fullnaden av heidningarne er komen inn,
ⲕ̅ⲉ̅ⲚϮⲞⲨⲈϢ ⲐⲎⲚⲞⲨ ⲆⲈ ⲀⲚ ⲚⲀⲤⲚⲎⲞⲨ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚⲞⲒ ⲚⲀⲦⲈⲘⲒ ⲈⲠⲀⲒⲘⲨⲤⲦⲎⲢⲒⲞⲚ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲦⲈⲚϢⲦⲈⲘϢⲰⲠⲒ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚⲞⲒ ⲚⲤⲀⲂⲈ ⲚⲰⲦⲈⲚ ⲘⲘⲀⲨⲀⲦⲈⲚ ⲐⲎⲚⲞⲨ ϪⲈ ⲞⲨⲐⲰⲘ ⲚϨⲎⲦ ⲀϤϢⲰⲠⲒ ⲘⲠⲒⲤⲖ ϦⲈⲚⲞⲨⲀⲠⲞⲘⲈⲢⲞⲤ ϢⲀⲦⲈ ⲠϪⲰⲔ ⲚⲚⲒⲈⲐⲚⲞⲤ ⲒⲈϦⲞⲨⲚ.
26 og so skal heile Israel verta frelst, som skrive stend: «Frå Sion skal frelsaren koma, rydja gudløysa burt frå Jakob,
ⲕ̅ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲠⲒⲤⲖ ⲦⲎⲢϤ ⲈϤⲈⲚⲞϨⲈⲘ ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲤϦⲎⲞⲨⲦ ϪⲈ ⲈϤⲈⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲤⲒⲰⲚ ⲚϪⲈⲪⲎ ⲈⲐⲚⲀⲚⲞϨⲈⲘ ⲈϤⲈⲦⲀⲤⲐⲞ ⲚⲚⲒⲘⲈⲦⲀⲤⲈⲂⲎⲤ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲀ ⲒⲀⲔⲰⲂ.
27 og når eg tek burt deira synder, er dette mi pakti med deim.»
ⲕ̅ⲍ̅ⲞⲨⲞϨ ⲐⲀⲒ ⲦⲈ ⲦⲀⲆⲒⲀⲐⲎⲔⲎ ⲈⲐⲚⲀϢⲰⲠⲒ ⲚⲰⲞⲨ ϨⲞⲦⲀⲚ ⲀⲒϢⲀⲚⲰⲖⲒ ⲚⲚⲞⲨⲚⲞⲂⲒ
28 Etter evangeliet er dei fiendar for dykkar skuld, men etter utveljingi er dei elska for federne skuld;
ⲕ̅ⲏ̅ⲔⲀⲦⲀ ⲘⲈⲚ ⲠⲒⲈⲨⲀⲄⲄⲈⲖⲒⲞⲚ ϨⲀⲚϪⲀϪⲒ ⲚⲈⲈⲐⲂⲈ ⲐⲎⲚⲞⲨ ⲔⲀⲦⲀ ϮⲘⲈⲦⲤⲰⲦⲠ ⲆⲈ ϨⲀⲚⲘⲈⲚⲢⲀϮ ⲚⲈⲈⲐⲂⲈ ⲚⲞⲨⲒⲞϮ.
29 for Gud tregar ikkje på nådegåvorne sine og kallet sitt.
ⲕ̅ⲑ̅ϨⲀⲚⲀⲐⲞⲨⲰⲘ ⲚϨⲐⲎⲞⲨ ⲄⲀⲢ ⲚⲈⲚⲒϨⲘⲞⲦ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲐⲰϨⲈⲘ.
30 For liksom de fyrr var ulyduge mot Gud, men no hev fenge miskunn ved deira ulydnad,
ⲗ̅ⲘⲪⲢⲎϮ ⲄⲀⲢ ⲚⲐⲰⲦⲈⲚ ⲈⲦⲀⲢⲈⲦⲈⲚⲈⲢⲀⲦⲤⲰⲦⲈⲘ ⲚⲤⲀⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲞⲨⲤⲎⲞⲨ ϮⲚⲞⲨ ⲆⲈ ⲀⲨⲚⲀⲒ ⲚⲰⲦⲈⲚ ϦⲈⲚϮⲘⲈⲦⲀⲦⲤⲰⲦⲈⲘ ⲚⲦⲈⲚⲀⲒ.
31 so hev dei og no vore ulyduge for at dei og skal få miskunn med den miskunn som de hev fenge;
ⲗ̅ⲁ̅ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲚⲀⲒ ϨⲰⲞⲨ ϮⲚⲞⲨ ⲀⲨⲈⲢⲀⲦⲤⲰⲦⲈⲘ ⲚⲤⲀⲠⲈⲦⲈⲚⲚⲀⲒ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲤⲈⲚⲀⲒ ⲚⲰⲞⲨ ϨⲰⲞⲨ ϮⲚⲞⲨ.
32 for Gud hev gjeve deim alle yver til ulydnad, so han skulde kunna miskunna deim alle. (eleēsē g1653)
ⲗ̅ⲃ̅ⲀⲪⲚⲞⲨϮ ⲄⲀⲢ ⲘⲀϢⲐⲀⲘ ⲈϨⲢⲈⲚ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈϦⲞⲨⲚ ϦⲀ ⲞⲨⲘⲈⲦⲀⲦⲤⲰⲦⲈⲘ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈϤⲚⲀⲒ ⲚⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ. (eleēsē g1653)
33 Å, for djup av rikdom og visdom hjå Gud! Kor uransakelege domarne hans er, og kor urekkjande vegarne hans!
ⲗ̅ⲅ̅ⲰⲠϢⲰⲔ ⲚϮⲘⲈⲦⲢⲀⲘⲀⲞ ⲚⲈⲘ ϮⲤⲞⲪⲒⲀ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲈⲘⲒ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ϨⲰⲤ ϨⲀⲚⲀⲦϦⲈⲦϦⲰⲦⲞⲨ ⲚⲈⲚⲈϤϨⲀⲠ ⲞⲨⲞϨ ϨⲀⲚⲀⲦϬⲒⲦⲀⲦⲤⲒ ⲚⲤⲰⲞⲨ ⲚⲈⲚⲈϤⲘⲰⲒⲦ.
34 For kven kjende Herrens hug? eller kven var rådgjevaren hans?
ⲗ̅ⲇ̅ⲚⲒⲘ ⲄⲀⲢ ⲠⲈⲦⲀϤⲈⲘⲒ ⲈⲠϨⲎⲦ ⲘⲠϬⲞⲒⲤ ⲒⲈ ⲚⲒⲘ ⲀϤⲈⲢϢⲪⲎⲢ ⲚⲤⲞϬⲚⲒ ⲚⲈⲘⲀϤ.
35 Eller kven gav honom noko fyreåt, so han skulde få vederlag att?
ⲗ̅ⲉ̅ⲒⲈ ⲚⲒⲘ ⲀϤⲈⲢϢⲞⲢⲠ ⲚϮ ⲚⲀϤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤϮ ⲚⲀϤ ⲚⲦⲞⲨϢⲈⲂⲒⲰ.
