< Romerne 1 >

1 Paulus, Jesu Kristi tenar, kalla til apostel, utkåra til å forkynna Guds evangelium,
Mini Pɔli, Jesu Kiristu tuonsɔnlo, ke bi yini nni ke min tua ya tondo ke o gagdi ki baa wangi U Tienu laabaalŋamo,
2 som han lova fyreåt gjenom profetarne sine i heilage skrifter,
U Tienu bo tuodi ki niani, ki cedi ke bi sawalpuaba diani a tilŋama dianŋami nni, ke li ba tua yeni,
3 um Son hans, som etter kjøtet er komen av Davids ætt,
Ke li nua o Bijua yua n mali, ki tie Dafiidi puolŋuanu, yaa tie ti gbannandi po.
4 som etter heilagdoms ånd er sannsynt å vera Guds velduge Son ved uppstoda frå dei daude, Jesus Kristus, vår Herre,
Ke li dɔgdi yeni U Tienu Foŋanma paaciamu, ki waani ke o tie U Tienu Bijua ki dugni o iedma bi kpienba siiga, wani yua n tie Jesu Kiristu, T Diedo.
5 som me fekk nåde ved og apostel-embætte til å verka lydnad i tru millom alle heidningfolki for hans namn skuld
Wani ya po ke ti baa li ŋanbli, ki tua o tondba ki ba cedi o yeli po bi nilanba ń tuo ki ya cɔlni, ki go dugi o po.
6 - millom deim er de og kalla til Jesus Kristus -
Yinba yaaba ke Jesu Kiristu yini ne, i mo ye li nibuoli siiga nni.
7 til alle deim i Rom som Gud elskar, de kalla, heilage: Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!
N diani li tili ne yinba yaaba n ye Roma, ki tie U Tienu buakaaba, ke o gagdi ki yini yi ke yin tua niŋanba: U Tienu ti Báa yeni ti Diedo Jesu Kiristu ń puni yi li ŋanbli yeni mi yanduanma!
8 Fyrst takkar eg min Gud ved Jesus Kristus for dykk alle, av di trui dykkar er namngjeti i heile verdi.
N dá ba tieni U Tienu balga Jesu Kiristu yeli po yinba ya po, kelima ŋanduna kuli bani i dudugdi ń caa ki se naani.
9 For Gud som eg tener i mi ånd i hans Sons evangelium, han er mitt vitne um kor uavlatande eg kjem dykk i hug.
U Tienu, min tuuni yua ya po, ke li nua o Bijua laabaalŋamo, tie n kasiedi, ke n maadi i maama daali kuli kaa cedi.
10 I bønerne mine bed eg alltid um at eg då endeleg eingong med Guds vilje kunde få lukka til å koma til dykk.
N miadi n jaandi nni kaa cedi, ke li ya tie o yanbuama po, min baa u sanu yeni li pamanli ki cua yiani.
11 For eg stundar etter å sjå dykk, so eg kunde få gjeva dykk av eikor åndeleg nådegåva med meg til dykkar styrkjing,
Kelima n bua min la yi, ki bɔgdi yeni yi U Tienu Foŋanma paabu, yin fidi ki ya se taajala lie ke li paa.
12 det vil segja at eg hjå dykk kunde hyggjast saman med dykk ved vår sams tru, dykkar og mi.
Lani yaa ka, n ya cua i siiga, ti kuli ń taani ki baa li papaali kelima yinba yeni mini ń taani ki pia ya dandanli po.
13 Og eg vil ikkje, brør, at de skal vera uvitande um at eg ofte hev etla meg til å koma til dykk - men eg vart hindra alt til no - so eg kunde hava eikor frukt hjå dykk og, liksom hjå hine heidningfolki.
N naataani, mii bua min wuoni yi ke n yen kali, ki jagi ke min cua i kani, ki la yi, ki cie ya luana n ye i siiga yeni ya nibuoli n sieni; ama hali yeni mɔla kuli, n dá ki ba sanu.
14 Eg stend i skuld både til grækarar og barbarar, både til vise og uvise.
Li tie n po panli i, ke min gedi ki la Girekinba yeni bi yanbɔndanba, ki gedi ki la a gbanbanda yeni yaaba n ki kua cogu kuli.
15 Soleis er eg på mi sida viljug til å preika evangeliet for dykk og som er i Rom.
Lanyapo, li tie n po buamɔnma i, ke min kpaandi ki waani yinba yaaba n ye Roma po, o laabaalŋamo.
16 For eg skjemmest ikkje ved evangeliet, for det er ei Guds kraft til frelsa for kvar den som trur, både for jøde fyrst og so for grækar.
Kelima mii ji jie fee yeni min waani o laabaalŋamo: li tie U Tienu paaciamu faabma i, yua n daani kulipo; ki cili juufinba ki tuadi Gilekinba
17 For i det vert Guds rettferd openberra av tru til tru, som skrive stend: «Den rettferdige, av tru skal han liva.»
Li laabaalŋamo n dɔgdi ki wangi U Tienu teginma yaama n ŋua li dandanli, ki go tie li dandanli po, nani lan diani maama: “O niteginka baa fo o dandanli po.
18 For Guds vreide vert openberra frå himmelen yver all gudløysa og urettferdi hjå folk som held att sanningi i urettferd.
U tienu panbienli ñani tanpoli ki ddɔgdi, ki yie bi niba tuonbiadi kuli po yeni yaali n ki tuagi i mɔmɔni sanu po bani yaaba n cedi ke bi tuonbiadi dɔgni i mɔmɔni.
19 For det som ein kann vita um Gud, ligg i dagen for deim, for Gud hev openberra deim det.
Kelima lan buali ke ban ya bani U Tienu po yaali ki duagi ba bá waamu; U Tienu wani o bá n waani ba.
20 For hans usynlege grunnhått, både hans ævelege kraft og guddom, er synleg sidan han skapte verdi, då ein kann skyna honom av gjerningarne - so folk skal vera utan orsaking (aïdios g126)
Lanyapo, U Tienu ŋandi yaadi n ki pia bianu, O paaciamu yuu n ki pia gbenma yeni o yenyema ki duagi ba; bi nua likuli yeni bi nuni, hali ŋanduna tagma. Ti ya diidi wan tagi yaali kuli, bi niba ki pia ban ba yedi yaali ki faabi bi yula. (aïdios g126)
21 når dei, endå dei kjende Gud, like vel ikkje æra eller takka honom som Gud, men vart fåfengde i tankarne sine, og deira uvituge hjarta myrktest.
Kelima, ban bandi U Tienu, bi naa kpiagi o nani o tie U Tienu; baa tieni o balga yeni o tuonŋama; ama bi maalbiidi biani ba ke bi luoni bi pala ki ki kua li biigli nni.
22 Medan dei briska seg med at dei var vise, vart dei dårar,
Bi tie ti japaadi ki maali ke bi tie yanfodanba i, ki na tie gaada.
23 og dei bytte den uforgjengelege Guds herlegdom burt for eit bilæte som likjest eit forgjengelegt menneskje og fuglar og firføtte dyr og krjupdyr.
Bi lebdi U Tienu yua n ki pia juodma yudandi ki nan ŋua ya bonnannandi tie o nisaalo yua n ba kpe, lani yaa ka ti bonyugditi, ti yandi yeni a bonbalinkaana.
24 Difor gav Gud deim yver i deira hjartans lyster til ureinskap, so dei skjemde sine likamar seg imillom,
Lani ya po i ke U Tienu tulni ba ti tuonjɔgindi po, ke ban ya tiendi bi pala ń faadi yaali; ke bi ji tie bi ŋmiali nni, yaali n pia i fee, hali ki biidi bi gbanu.
25 dei som bytte burt Guds sanning for lygn, og æra og dyrka skapningen framfor skaparen, han som er velsigna i all æva. Amen. (aiōn g165)
Bani yaaba n lebdi ki ŋa U Tienu mɔmɔni, ki nan ŋua mi tofaama, bani yaaba n kpiagdi U Tienu tagma ki nan ŋa wani o tagdo yua dagdi yeni ya kpiagdi n ki pia gbenma. Ami! (aiōn g165)
26 Difor gav Gud deim yver til skamlege lyster, for både kvinnorne deira forvende det naturlege bruket til det unaturlige,
Lanyapo i, ke U Tienu tulni ba ke bi faadi ti tuonjɔgindi yeni i fee tuona: Kelima bi puoba ŋa U Tienu ń tagi ba yaali ya po ki ŋɔdi ti cancagindi tuona.
27 og like eins gjekk mennerne og burt frå det naturlege bruket av kvinna og kveiktest upp i lyst til kvarandre, so menner dreiv skjemdarverk med menner, og fekk på seg sjølve det vederlag for si villferd som rett var.
Bi jaba moko, lani n yeni, bi ŋa ban tagi o pua yaali ya po, ki fiindi bi gbanu, ki ŋua b jalieba ki cagni bi yula ki fiagdi bi bá. Bi ba baa bi gaadyema ń dagdi yeni ya pani.
28 Og liksom dei ikkje brydde seg um å eiga Gud i kunnskap, so gav Gud deim yver til ein hug som inkje duger, so dei gjorde det usømelege:
Nani ban den ki maali ke ban bandi U Tienu yeni, U Tienu mo ŋmagdi ba bi pala ń bua ya tuonjɔgindi po i, ke ban ya tie ya bona n ki pia mayuli.
29 fulle av all urettferd, vanart, vinnesykja, vondskap, fulle av ovund, mord, trætta, svik, fulkynde,
Bi pala gbie yeni yaali n ki tiegi kuli, mi biadma, mi ŋaanma, bu nunfanbiadbu, ki nanga, mi kuukpama, li kɔnkɔnli, mi niama, ku tugtongu,
30 øyretutarar, baktalarar, gudhata, valdsmenner, stormodige, storordige, uppfinnsame på vondt, ulyduge mot foreldre,
Bi tie dokpala, jonjondanba, yenyiekaaba, japaadanba, maciandanba, tuonbiididanba, danyiekaaba yeni yanluodanba.
31 uvituge, usætande, ukjærlege, miskunnlause;
Bi tie yanpiidanba, ŋanwaadanba, bi yama ki siadi bi nisaallielo po, baa pia niñingbadma mo.
32 slike som vel kjenner Guds dom, at dei som gjer slikt, er verde dauden, og endå ikkje berre gjer det, men og gjev deim medhald som gjer det.
Bá ke bi bani U Tienu buudi po, ki bani ke yaaba n tie lan ya bona dagdi yeni mi kuuma; baa tie li bona baba ka, ama bi go taa yaaba n tie li bona po, ki go puuni ba i mɔni.

< Romerne 1 >