Apenbaring 12
1 Og eit stort teikn vart set i himmelen: ei kvinna klædd med soli, og med månen under føterne, og på hovudet hadde ho ei kruna av tolv stjernor.
Mago ruzahukna huno tusi'a avame'za monafina efore hige'na kogeno, mago a'mo'a zagenu kukena hu'negeno, ikamo'a agafi menegeno, asenifina 12fu'a hanafimo kini fetorikna huno asenire me'ne.
2 Og ho var med barn og skreik i barnsnaud og i harde føderider.
Ana a'mo'a amu'ene huno mofavre kasenteza nehuno, ranke huno mofavre'za negegeno krafa hu'ne.
3 Og eit anna teikn vart set i himmelen, og sjå: ein stor eldraud drake, som hadde sju hovud og ti horn og på hovudi sine sju krunor.
Anantera ru avame'za monafina efore hige'na kogeno, mago agaza hunte koranke osifavemofona, 7ni'a agenopa me'negeno, 10ni'a pazive hanatinegeno, aseniramintera 7ni'a kini fetori me'ne.
4 Og sterten hans drog tridjeparten av stjernorne på himmelen med seg og kasta deim ned på jordi; og draken stod framfor kvinna som skulde føda, so han kunde gløypa barnet hennar når ho hadde født det.
Hanki risonamo'a tagufa kevu hanafi monafi me'nefinti, mago kevu hanafira mopafi ruharfi huzmatre'ne. Ana osifavemo'a, a'mo'ma mofavrema kasentenaku'ma nehia avuga oti'ne. Anama hu'neana ana mofavre kasentenkeno aheno asga hunakrinaku oti'ne.
5 Og ho fødde eit gutebarn, som skal styra alle heidningarne med jarnstav, og barnet hennar vart upprykt til Gud og til hans kongsstol.
Anante ana a'mo ne'mofavre kasente'ne. Henka'a ana mofavremo nena huno maka vahera aeni azompareti kegava huzmantenia ne'kino, ana mofavre avreno Anumzamofonte vuno, Agri'a kini trate avreno ome antene.
6 Og kvinna flydde ut i øydemarki, der ho hev ein stad som Gud hev laga til åt henne, for at dei skal næra henne der i tusund tvo hundrad og seksti dagar.
Anantera ana a'mo'a kore freno Anumzamo'ma retro hunte'nea mopare ka'ma kopi umani'ne. Anantega ana ara kegava krinte'za ne'zana nemisageno, 1,260'a kna manigahie.
7 Og det vart ein strid i himmelen: Mikael og hans englar stridde med draken, og draken stridde, og hans englar.
Hanki tusi'a ha' monafina fore hu'ne. Maikoli'ene ankero naga'amo'za, osifavene ana osifavemofo ankero naga'a hara huzmante'naze.
8 Og dei vann ikkje, og deira stad vart ikkje heller meir funnen i himmelen.
Ana osifavemofo ankero naga'mo'za hanavezmia omnege'za, hara agateregara osazageno monafima manisaza kumara omnene.
9 Og den store draken vart kasta ned, den gamle ormen, han som vert kalla djevelen og Satan, han som dårar heile verdi; han vart kasta ned på jordi, og englarne hans vart kasta ned med honom.
Ana koranke osifavea asgahutregeno erami'neankino, ana ne'kura korapa mani'nea osifave nehu'za, hankrore nehu'za, Sata'ema nehaza ne'ma ama mika mopafi vahe'ma rezmatgama nehia nera, asgafetregeno ankero naga'ane mopafi erami'naze.
10 Og eg høyrde ei høg røyst i himmelen, som sagde: «Frå no eig vår Gud frelsa og krafti og riket, og den han salva, hev magti; for klagaren mot brørne våre er kasta ned, han som klaga deim for vår Gud dag og natt.
Anante nentahugeno mago ra ageru monafinti runo anage hu'ne, Menina vahe'ma ahoke aheno agu'vazizane, hanavene, tagri Anumzamofo kumamo'ene Agrama huhampriranteno tavaregahie hu'nea ne'mo'a, hago tusi'a hihamu eri'ne. Na'ankure tagri nerafukizmima hanine zagene, tagri Anumzamofo avure agra havige kegaga hunezmantea nera asgahu atregeno urami'ne.
11 Og dei hev vunne yver honom i kraft av blodet av Lambet og det ordet dei vitna; og dei hadde ikkje livet sitt kjært, alt til dauden.
Zamagra ana ne'mo'ma ha'ma huzmantea hara, Sipisipi anentamofo koranteti'ene agenke'ama huama hazareti agatenere'za, zamagra zamavufagura nontahi'za, zamagri'ma zamahe fri'zanku'enena korera osu'naze.
12 Difor fagna dykk, de himlar, og de som bur i deim! Usæle jordi og havet! for djevelen hev fare ned til dykk i stor vreide, då han veit at han berre hev ei liti tid.»
Na'ankure ama ana agafare, monafinka mani'namota muse hiho. Hianagi mopane hagerimoka kva hi'o, na'ankure hankromo'a tanagrite ko uramine. Keno antahinoma hiana osi'agna me'negeno, tusi rimpa nehegeno urami'ne.
13 Og då draken såg at han var nedkasta til jordi, forfylgde han kvinna som hadde født guten.
Ana agaza hunte osifavemo'ma keno antahino'ma hiana mopafima mate'mavutregeno'a, ne' mofavrema kasente'nea ara eme aheno atahoza ami'naku avariri'ne.
14 Og dei tvo vengjerne på den store ørnen vart gjevne til kvinna, so ho skulde fljuga ut i øydemarki til sin stad, der ho fær si føda ei tid og tider og ei halv tid, langt ifrå augo på ormen.
Hianagi tusi'a tumpamofo agekonarere ana ara amigeno, ana a'mo'a hareno vahe omani ka'ma mopafi, ana osifavea atreno, 3'a kafugi 6gisi'a ikampi agri kuma'ma retro'ma hunte'nerega umani'nenigeno kegava huntegahie.
15 Og ormen spruta or gapet sitt vatn som ei elv etter kvinna, for å riva henne burt med elvi.
Hanki ana osifavemo'a, ana ara ti mreno vaniegu agipinti tina ruvaritregeno, tusi'a ti hageaza huno ana ara avaririne.
16 Men jordi kom kvinna til hjelp, og jordi opna sin munn og svelgde elvi som draken spruta ut or gapet sitt.
Hianagi ana agaza hunte osifavemofo agipinti'ma evu'nea rantina, mopamo ana ara aza huno ana tina agira aka huno nakri vagare'ne.
17 Og draken vart arg på kvinna og gjekk burt og skulde strida med dei andre av hennar ætt, dei som held Guds bod og hev Jesu vitnemål. Og eg stod på sanden ved havet.
Ana higeno ana tusi'a osifavemo'a ana a'mofona rimpa ahenenteno, maka mofavrenaga'amo'za Anumzamofo kasege amage nente'za, Jisasi avu'avazama nevaririza naga ha' huzmante'naku vu'ne. Ana agaza hunte osifavemo hagerinkenare otino mani'ne.
