Apenbaring 12
1 Og eit stort teikn vart set i himmelen: ei kvinna klædd med soli, og med månen under føterne, og på hovudet hadde ho ei kruna av tolv stjernor.
Amalalu, liligi bagade musa: wamolegei, muagado ba: i. Uda, amo ea gaya da eso amola ea emo amoga e da oubi osa: i, ea dialuma da: iya habuga amo gasumuni fagoyale gala amoga hamoi ba: i. E da mano lalelegemu gadenei ba: beba: le, se nababeba: le, “a: i” ea gusa: su.
2 Og ho var med barn og skreik i barnsnaud og i harde føderider.
3 Og eit anna teikn vart set i himmelen, og sjå: ein stor eldraud drake, som hadde sju hovud og ti horn og på hovudi sine sju krunor.
Eno wamolegei liligi muagado ganodini esalebe ba: i. Amo da hanome agoane, e da yoi gala, e da dialuma fesuale gala, amola hono nabuane gala. Ea dialuma nabuane gala, amo afae afae da: iya habuga dialebe ba: i.
4 Og sterten hans drog tridjeparten av stjernorne på himmelen med seg og kasta deim ned på jordi; og draken stod framfor kvinna som skulde føda, so han kunde gløypa barnet hennar når ho hadde født det.
Ea la: go amoga e da gasumuni fi udiana agoane mogili, idi afae hiougili, osobo bagadega sanasi. E da uda ea midadi, amo ea mano lalelegelalu, amo mano manusa: ouesalu.
5 Og ho fødde eit gutebarn, som skal styra alle heidningarne med jarnstav, og barnet hennar vart upprykt til Gud og til hans kongsstol.
Amalalu, uda da dunu mano lalelegei. Amo mano da dunu fifi asi gala, ilima gasa bagade ouligisuwane esalumu. Be Gode da amo mano lale hiougili, E amola Ea Fisu, amoma doaga: ma: ne, lale gadoi.
6 Og kvinna flydde ut i øydemarki, der ho hev ein stad som Gud hev laga til åt henne, for at dei skal næra henne der i tusund tvo hundrad og seksti dagar.
Uda da dunu hame esala soge amo e esaloma: ne Gode da hahamoi, amoga hobea: i. Amoga, eso 1260 amoga a: igele da e ouligimu.
7 Og det vart ein strid i himmelen: Mikael og hans englar stridde med draken, og draken stridde, og hans englar.
Amasea, Hebene ganodini gegesu bagade mui. A: igele Maigele amola ea fidisu dunu da hanome agoane liligi amoma gegei. Hanome amola e fidisu a: igele da bu gegei.
8 Og dei vann ikkje, og deira stad vart ikkje heller meir funnen i himmelen.
Be Maigele da hanome hasali dagoi. Hanome amola ea a: igele dunu bu Hebene soge amo ganodini esalumu da hamedei.
9 Og den store draken vart kasta ned, den gamle ormen, han som vert kalla djevelen og Satan, han som dårar heile verdi; han vart kasta ned på jordi, og englarne hans vart kasta ned med honom.
Amaiba: le, hanome bagadedafa, amo da musa: sania, ea dio amo da Debele o dio eno da Sa: ida: ne, amo osobo bagade dunu huluane ilima ogogosa, e amola ea a: igele dunu huluane, ilia ha: digili, osobo bagadega sanasi dagoi ba: i.
10 Og eg høyrde ei høg røyst i himmelen, som sagde: «Frå no eig vår Gud frelsa og krafti og riket, og den han salva, hev magti; for klagaren mot brørne våre er kasta ned, han som klaga deim for vår Gud dag og natt.
Amalalu, muagado amo ganodini sia: bagade nabi, amane, “Gode Ea gaga: su hou da doaga: i dagoi. Gode da Ea Hinadafa gasa olelei dagoi. Ea ilegei Mesaia da Ea gasa bagade hou amo olelei dagoi. Bai dunu amo da Gode Ea midadi, ninia fi dunu wadela: ma: ne eso amola gasi, ganodini Godema diwaneya udidilalu, amo da Hebene gadili galadigi dagoi.
11 Og dei hev vunne yver honom i kraft av blodet av Lambet og det ordet dei vitna; og dei hadde ikkje livet sitt kjært, alt til dauden.
Ninia fi dunu da Sibi Mano Ea maga: me amola sia: dafa ilia sia: sa, amo liligiga ilia Sa: ida: ne hasalasi dagoi. Amola ilia da bogomu hame hihi.
12 Difor fagna dykk, de himlar, og de som bur i deim! Usæle jordi og havet! for djevelen hev fare ned til dykk i stor vreide, då han veit at han berre hev ei liti tid.»
Amaiba: le, Hebene amola amo ganodini esalebe dunu huluane, dilia hahawane ba: mu da defea! Be osobo bagade amola hano wayabo, amo ganodini fi liligi da se bagade nabimu. Bai Sa: ida: ne da gududili sa: ili, dilima doaga: i dagoi. E da eso bagahame fawane bu wadela: le hamomu, amo dawa: beba: le, e da ougi bagade gala!”
13 Og då draken såg at han var nedkasta til jordi, forfylgde han kvinna som hadde født guten.
Hanome da osobo bagadega galadigi dagoi amo dawa: beba: le, e da uda amoma dunu mano lalelegei, amo fane legemusa: se bobogei.
14 Og dei tvo vengjerne på den store ørnen vart gjevne til kvinna, so ho skulde fljuga ut i øydemarki til sin stad, der ho fær si føda ei tid og tider og ei halv tid, langt ifrå augo på ormen.
Gode da buhiba ougia aduna amoga uda da dunu hame esalebe soge Gode da ema i soge, amoma masa: ne ema i. Amo sogega, hanome da e mae wadela: ma: ne, Gode da ode udiana amola oubi gafeyale gala, e ouligimu.
15 Og ormen spruta or gapet sitt vatn som ei elv etter kvinna, for å riva henne burt med elvi.
Amalalu, hanome da ea lafidili hano bagade amo uda mini masa: ne, musa: i.
16 Men jordi kom kvinna til hjelp, og jordi opna sin munn og svelgde elvi som draken spruta ut or gapet sitt.
Be osobo bagade da uda fidi. Osobo bagade da ea lafi doasili, hano amo hanome ea lafidili musa: i, amo huluane da: gi dagoi.
17 Og draken vart arg på kvinna og gjekk burt og skulde strida med dei andre av hennar ætt, dei som held Guds bod og hev Jesu vitnemål. Og eg stod på sanden ved havet.
Hanome da uda amoma ougi bagade ba: i. E da asili, amo uda ea mano fi huluane amo ilia da Gode Ea hamoma: ne sia: i nabawane hamosa, amola Yesu Ea dafawane olelei lalegagusa, ilima gegemusa: asi.
