Apenbaring 11

1 Og det vart gjeve meg ei røyr liksom ein stav, med dei ordi: «Statt upp og mæl Guds tempel og altaret og deim som tilbed der!

ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲛⲁⲓ ⲛⲟⲩⲕⲁϣ ⲉϥⲉⲓⲛⲉ ⲛⲟⲩϭⲉⲣⲱⲃ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅϣⲓ ⲡⲣⲡⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲛ ⲡⲉⲑⲩⲥⲓⲁⲥⲧⲏⲣⲓⲟⲛ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲟⲩⲱϣⲧ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧϥ

2 Men fyregarden utanfor templet, lat honom vera og mæl honom ikkje! for han er gjeven åt heidningarne, og dei skal trøda ned den heilage byen i tvo og fyrti månader.

ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲧⲁⲩⲗⲏ ⲉⲧϩⲓⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲡⲉ ⲕⲁⲁⲥ ⲉⲡⲁϩⲟⲩ ⲛⲅⲧⲙϣⲓⲧⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲩⲁⲁⲥ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁϩⲱⲙ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲛϩⲙⲉⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛⲉⲃⲟⲧ

3 Og eg vil gjeva mine tvo vitne, at dei skal vera profetar i tusund og tvo hundrad og seksti dagar, klædde i sekk.

ⲅ̅ⲁⲩⲱ ϯⲛⲁⲧⲁⲁⲥ ⲙⲡⲁ ⲙⲛⲧⲣⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲧⲣⲉⲩⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲉⲩⲉ ⲙⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛϣⲉ ⲙⲛ ⲥⲉ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲉⲣⲉϩⲉⲛϭⲟⲟⲩⲛⲉ ϩⲓⲱⲟⲩ

4 Dette er dei tvo oljetrei og dei tvo ljosestakarne som stend framfor Herren yver jordi.

ⲇ̅ⲛⲁⲓ ⲛⲉ ⲧⲃⲱ ⲛϫⲟⲉⲓⲧ ⲥⲛⲧⲉ ⲙⲛ ⲧⲗⲩⲭⲛⲓⲁ ⲥⲛⲧⲉ ⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲙⲡⲕⲁϩ

5 Og dersom nokon vil gjera deim skade, so gjeng det eld ut or munnen deira og fortærer fiendarne deira; ja, dersom nokon vil gjera deim skade, skal han soleis verta drepen.

ⲉ̅ⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱϣ ⲉϫⲓⲧⲟⲩ ⲛϭⲟⲛⲥ ⲟⲩⲕⲱϩⲧ ⲡⲉⲧⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲩⲧⲁⲡⲣⲟ ⲛⲉϥⲟⲩⲱⲙ ⲛⲛⲉⲩϫⲁϫⲉ ⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱϣ ⲉϫⲓⲧⲟⲩ ⲛϭⲟⲛⲥ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲙⲟⲟⲩⲧϥ

6 Desse hev magt til å lata att himmelen, so de ikkje skal falla regn i dei dagar dei er profetar; og dei hev magt yver vatni til å umskapa deim til blod og til å slå jordi med allslag plåga, so ofte dei vil.

ⲋ̅ⲛⲁⲓ ⲟⲩⲛⲧⲁⲩ ⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲥⲉϣⲧ ⲧⲡⲉ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲥϩⲱⲟⲩ ⲛⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲛⲧⲉⲩⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲛⲧⲟⲩ ⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲉⲕⲧⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲩⲥⲛⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲉⲡⲁⲧⲁⲥⲥⲉ ⲙⲡⲕⲁϩ ϩⲙ ⲡⲗⲏⲅⲏ ⲛⲓⲙ ⲛⲧⲁⲡⲥ ⲛⲥⲟⲡ ⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲟⲩⲁϣⲥ

7 Og når dei hev fullført sitt vitnemål, skal det dyret som stig upp or avgrunnen, føra strid med deim og vinna på deim og drepa deim. (Abyssos g12)

ⲍ̅ⲉⲩϣⲁⲛϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲧⲉⲩⲙⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲉ ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲉⲑⲏⲣⲓⲟⲛ ⲉⲧⲛⲏⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲩⲛ ϥⲛⲁⲙⲓϣⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲛⲉϥϫⲣⲟ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛϥⲙⲟⲟⲩⲧⲟⲩ (Abyssos g12)

8 Og liki deira skal liggja på gatorne i den store byen, den som i åndeleg tyding vert kalla Sodoma og Egyptarland, der som og deira herre vart krossfest.

ⲏ̅ⲛⲧⲉⲛⲉⲩⲥⲱⲙⲁ ϣⲱⲡⲉ ⲉⲩⲛⲏϫ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲡⲗⲁⲧⲉⲓⲁ ⲛⲧⲛⲟϭ ⲙⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲥ ⲡⲛⲉⲩⲙⲁⲧⲓⲕⲱⲥ ϫⲉ ⲥⲟⲇⲟⲙⲁ ⲁⲩⲱ ⲕⲏⲙⲉ ⲡⲙⲁ ⲟⲛ ⲛⲧⲁⲩⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲥ ⲙⲡⲉⲩϫⲟⲉⲓⲥ ⲛϩⲏⲧϥ

9 Og nokre av landslydarne og ætterne og tungemåli og folki skal sjå liki deira tri dagar og ein halv og ikkje lata liki deira verta lagde i grav.

ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲗⲁⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲫⲩⲗⲏ ⲙⲛ ⲛⲁⲥⲡⲉ ⲙⲛ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲥⲉⲛⲁⲛⲁⲩ ⲛϭⲓ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲡⲉⲩϩⲱⲧⲃ ⲛϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲟⲩϭⲟⲥ ⲛⲥⲉⲧⲙⲕⲁ ⲗⲁⲁⲩ ⲉⲧⲉⲙⲥ ⲛⲉⲩⲥⲱⲙⲁ ϩⲛ ⲛⲧⲁⲫⲟⲥ

10 Og dei som bur på jordi, skal gleda seg yver deim og fagna seg og senda kvarandre gåvor, av di desse tvo profetarne var til plåga for deim som bur på jordi.»

ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲟⲩⲏϩ ϩⲓϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲥⲉⲛⲁⲣⲁϣⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲛⲥⲉⲟⲩⲛⲟϥ ⲛⲥⲉϫⲟⲟⲩ ⲛϩⲉⲛⲇⲱⲣⲟⲛ ⲛⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ϫⲉ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲥⲛⲁⲩ ⲁⲩⲃⲁⲥⲁⲛⲓⲍⲉ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲏϩ ϩⲓϫⲙ ⲡⲕⲁϩ

11 Og etter dei tri dagar og ein halv kom det livs-ande frå Gud i deim, og dei stod på føterne, og ein stor otte fall på deim som såg deim.

ⲓ̅ⲁ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲡϣⲟⲙⲛⲧ ⲇⲉ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲟⲩϭⲟⲥ ⲁⲩⲡⲛⲁ ⲛⲱⲛϩ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲩⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲁⲩⲛⲟϭ ⲛϩⲟⲧⲉ ϩⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲧⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ

12 Og dei høyrde ei høg røyst frå himmelen som sagde til deim: «Stig upp her!» Og dei steig upp til himmelen i skyi, og fiendarne deira såg deim.

ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁⲙⲏⲓⲧⲛ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ⲉⲩϭⲱϣⲧ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲩϫⲁϫⲉ

13 Og i same stundi kom det ein stor jordskjelv, og tiandeparten av byen fall, og sju tusund mann vart drepne i jordskjelven; og dei andre vart forfærde og gav Gud i himmelen æra.

ⲓ̅ⲅ̅ϩⲙ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲙⲧⲟ ϣⲱⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲡⲟⲩⲛ ⲙⲏⲧ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁϥϩⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲕⲙⲧⲟ ⲛϭⲓ ⲥⲁϣϥ ⲛϣⲟ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲡⲕⲉⲥⲉⲡⲏ ⲁⲩⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲁⲩϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲧⲡⲉ

14 Det andre usæle er yverstade; sjå, det tridje usæle kjem snart.

ⲓ̅ⲇ̅ⲁϥⲃⲱⲕ ⲛϭⲓ ⲡⲙⲉϩⲥⲛⲁⲩ ⲛⲟⲩⲟⲓ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉϥⲛⲏⲩ ϩⲛ ⲟⲩϭⲉⲡⲏ ⲛϭⲓ ⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ ⲛⲟⲩⲟⲓ

15 Og den sjuande engelen bles. Og det vart høyrt høge røyster i himmelen, som sagde: «Kongedømet yver verdi er tilfalle vår Herre og den han salva, og han skal vera konge i all æva.» (aiōn g165)

ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲡⲙⲉϩⲥⲁϣϥ ⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲥⲁⲗⲡⲓⲍⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲱⲡⲉ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲧⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ⲙⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲣ ⲧⲁⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲙⲛ ⲡⲉϥⲭⲣⲥ ⲁⲩⲱ ϥⲛⲁⲣ ⲣⲣⲟ ϣⲁ ⲉⲛⲉϩ ⲛⲉⲛⲉϩ (aiōn g165)

16 Og dei fire og tjuge eldste, som sit framfor Gud på stolarne sine, fall ned på sitt andlit og tilbad Gud

ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲡϫⲟⲩⲧⲁϥⲧⲉ ⲙⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓ ⲛⲉⲩⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲡⲁϩⲧⲟⲩ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲩϩⲟ ⲁⲩⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ

17 og sagde: «Me takkar deg, Herre Gud, du allmegtige, du som er og som var, at du hev teke di store magt og vorte konge.

ⲓ̅ⲍ̅ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲛⲉⲩⲭⲁⲣⲓⲥⲧⲟⲩ ⲛⲁⲕ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲡⲁⲛⲧⲱⲕⲣⲁⲧⲱⲣ ⲡⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲉⲛⲉϥϣⲟⲟⲡ ϫⲉ ⲁⲕϫⲓ ⲛⲧⲉⲕⲛⲟϭ ⲛϭⲟⲙ ⲁⲩⲱ ⲁⲕⲣ ⲣⲣⲟ

18 Og heidningarne hev vorte vreide, og din vreide er komen, og den tid då dei daude skal dømast, og då du skal løna dine tenarar, profetarne og dei heilage og deim som ottast ditt namn, dei små og dei store, og då du skal øyda deim som øyder jordi.»

ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲩⲛⲟⲩϭⲥ ⲛϭⲓ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲧⲉⲕⲟⲣⲅⲏ ⲙⲛ ⲡⲉⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲉⲕⲣⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲧⲟⲛϩ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲁⲩⲱ ⲉϯ ⲙⲡⲃⲉⲕⲉ ⲛⲛⲉⲕϩⲙϩⲁⲗ ⲙⲛ ⲛⲓⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲕⲡⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲣ ϩⲟⲧⲉ ϩⲏⲧϥ ⲙⲡⲉⲕⲣⲁⲛ ⲛⲕⲟⲩⲓ ⲙⲛ ⲛⲛⲟϭ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲁⲕⲟ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲧⲁⲕⲉ ⲡⲕⲁϩ

19 Og Guds tempel i himmelen vart upplate, og hans sambandskista vart sedd i templet hans; og det kom ljoneldar og røyster og toredunar og jordskjelv og stort hagl.

ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲟⲩⲱⲛ ⲛϭⲓ ⲡⲣⲡⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲧϭⲓⲃⲟⲇⲟⲥ ⲛⲧⲇⲓⲁⲑⲏⲕⲏ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϩⲙ ⲡⲉⲣⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲱⲡⲉ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲉⲃⲣⲏϭⲉ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲥⲙⲏ ⲙⲛ ϩⲉⲛϩⲣⲟⲩⲃⲃⲁⲓ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲕⲙⲧⲟ ⲙⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲁⲗⲁⲙⲡⲉ