Salmenes 83

1 Ein song, ein salme av Asaf. Gud, teg ikkje! haldt deg ikkje still og roleg, Gud!

He waiata, he himene, na Ahapa. E te Atua, kei wahangu koe, kei whakarongo puku, kei ata noho, e te Atua.

2 For sjå, dine fiendar bråkar, og dei som hatar deg, lyfter hovudet!

He mea hoki, tenei ou hoariri te ngangau nei, a kua ara nga matenga o te hunga e kino ana ki a koe.

3 Mot ditt folk legg dei sløge råder, og dei samråder seg mot deim som du tek vare på.

Kua ata ngarahu ratou ki tau iwi, e whakatakoto korero ana hoki ratou mo au mea huna.

4 Dei segjer: «Kom, lat oss rydja deim ut, so dei ikkje lenger er eit folk! og Israels namn skal ingen meir koma i hug!»

Kua mea nei ratou, Tena, tatou ka huna i a ratou, kia kore ai tena iwi; kia kaua ai hoki e maharatia te ingoa o Iharaira a muri ake nei.

5 For dei hev av hjarta samrådt seg, mot deg gjeng dei i pakt.

Kua kotahi to ratou ngakau i a ratou e runanga ana: kua whakatakoto ratou he tikanga kino ki a koe;

6 Edoms tjeld og ismaelitarne, Moab og hagarenarne,

Ko nga teneti o Eroma, o nga Ihimaeri, o Moapa, o nga Hakarini;

7 Gebal og Ammon og Amalek, Filistarland med deim som bur i Tyrus.

A Kepara, a Amona, a Amareke, nga Pirihitini, me nga tangata o Taira:

8 Ogso Assur hev gjenge i lag med deim, han låner sin arm til Lots søner. (Sela)

Kua uru hoki a Ahiria ki roto ki a ratou; kua awhinatia e ratou nga tamariki a Rota. (Hera)

9 Gjer med deim som med Midjan! som med Sisera, som med Jabin ved Kisons bekk!

Peratia ratou me Miriana: me Hihera, me Iapini, i te awa i Kihona:

10 Dei vart øydelagde ved En-Dor, dei vart til møk på marki.

I mate nei ki Eneroro, i waiho nei hei whakawairakau mo te whenua.

11 Far med deim, deira fremste menner, som med Oreb og Ze’eb, og med alle deira hovdingar som med Zebah og Salmunna!

Kia rite o ratou rangatira ki a Orepe raua ko Teepe, ae, o ratou ariki katoa hoki ki a Tepa raua ko Taramuna;

12 deim som segjer: «Lat oss hertaka Guds bustader!»

Mo ratou i mea, Tatou ka tango i nga kainga o te Atua mo tatou.

13 Min Gud, gjer deim som ein dustkvervel, som agner for vinden!

E toku Atua, meinga ratou kia rite ki te awhiowhio puehu, ki te papapa e puhia ana e te hau.

14 Lik ein eld som brenn ein skog, lik ein loge som set eld på fjell,

Kia rite ki te ahi e kai ana i te ngahere, ki te mura hoki e toro ai nga maunga;

15 soleis forfylgje du deim med din storm og skræme deim med ditt uver!

Kia pera te whai o tau awha i a ratou, tau whakaohorere hoki i a ratou ki tau paroro.

16 Fyll deira andlit med skam, at dei må søkja ditt namn, Herre!

Whakakiia o ratou kanohi ki te whakama: kia rapu ai ratou ki tou ingoa, e Ihowa.

17 Lat deim skjemmast og skræmast æveleg og alltid, lat dei verta skjemde og ganga til grunnar!

Kia whakama, kia ohorere ratou ake ake; ae, kia numinumi ratou, kia ngaro hoki.

18 Og lat deim få vita, at einast du hev namnet Herre, den Høgste yver heile jordi!

Kia matau ai ratou, ko koe anake, ko Ihowa nei tou ingoa, te Runga Rawa i te whenua katoa.