Salmenes 81
1 Til songmeisteren, etter Gittit; av Asaf. Syng med fagnad for Gud, vår styrke! Ropa med gleda for Jakobs Gud!
Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
2 Set i med song, og lat trumma høyrast, den væne cither med harpa!
Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
3 Blås i lur ved nymåne, ved fullmåne på vår høgtidsdag!
Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
4 For det er ei lov for Israel, ein rett for Jakobs Gud.
Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
5 Han sette det til eit vitnemål i Josef då han drog ut gjenom Egyptarland. - Eit mål som eg ikkje kjende, høyrde eg:
Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
6 «Eg løyste hans oksl frå byrdi, hans hender vart frie frå berekorgi.
Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
7 I trengsla ropa du, og eg fria deg ut, eg svara deg, løynd i toresky, eg prøvde deg ved Meribavatni. (Sela)
Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
8 Høyr, mitt folk, so vil eg vitna for deg! Israel, gjev du vilde høyra på meg!
Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
9 Det skal ikkje finnast nokon annan gud hjå deg, og du skal ikkje tilbeda ein framand gud.
Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
10 Eg er Herren, din Gud, som førde deg upp frå Egyptarland, lat munnen vidt upp, at eg kann fylla honom!
Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
11 Men folket mitt høyrde ikkje på mi røyst, og Israel vilde ikkje lyda meg.
Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
12 So let eg deim fara med sitt harde hjarta, at dei kunde ganga i sine eigne råder.
Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
13 Gjev mitt folk vilde høyra på meg, gjev Israel vilde vandra på mine vegar!
O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
14 Snart skulde eg då bøygja deira fiendar, eg skulde venda mi hand imot deira motstandarar.
W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
15 Dei som hatar Herren, skulde høla honom, og deira tid skulde vara æveleg.
Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
16 Og eg skulde føda honom med den beste kveite, og frå berget skulde eg metta deg med honning.»
I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
