Salmenes 77

1 Til songmeisteren, for Jedutun; ein salme av Asaf. Eg ropar til Gud, og eg vil skrika; eg ropar til Gud, og han vil venda øyra til meg.

В конец, о Идифуме, псалом Асафу. Гласом моим ко Господу воззвах, гласом моим к Богу, и внят ми.

2 Den Dagen eg er i naud, søkjer eg Herren, um natti retter eg ut handi, og ho vert ikkje trøytt, mi sjæl vil ikkje lata seg trøysta.

В день скорби моея Бога взысках рукама моима, нощию пред ним, и не прельщен бых: отвержеся утешитися душа моя.

3 Eg vil koma Gud i hug og sukka, eg vil tenkja etter, og mi ånd vanmegtast. (Sela)

Помянух Бога и возвеселихся, поглумляхся, и малодушствоваше дух мой.

4 Du held augo mine vakande, eg er uroleg og talar ikkje.

Предваристе стражбы очи мои: смятохся и не глаголах.

5 Eg tenkjer på fordoms dagar, på lengst framfarne år.

Помыслих дни первыя, и лета вечная помянух, и поучахся:

6 Eg vil koma i hug min strengleik um natti, i mitt hjarta vil eg grunda, og mi ånd vil ransaka.

нощию сердцем моим глумляхся, и тужаше дух мой:

7 Vil Herren æveleg støyta burt? vil han ikkje lenger visa nåde?

еда во веки отринет Господь и не приложит благоволити паки?

8 Er det for all tid ute med hans miskunn? Hev hans lovnad vorte upp i inkje frå ætt til ætt?

Или до конца милость Свою отсечет, сконча глаголгол от рода в род?

9 Hev Gud gløymt å vera nådig? Eller hev han i vreide stengt for sin godhug? (Sela)

Еда забудет ущедрити Бог? Или удержит во гневе Своем щедроты Своя?

10 Eg segjer: Dette er mi plåga, det er år frå høgre handi til den Høgste.

И рех: ныне начах, сия измена десницы Вышняго.

11 Eg vil forkynna Herrens gjerningar, for eg vil minnast dine under frå fordoms tid.

Помянух дела Господня: яко помяну от начала чудеса Твоя,

12 Og eg vil tenkja etter alt ditt verk, og på dine store gjerningar vil eg grunda.

и поучуся во всех делех Твоих, и в начинаниих Твоих поглумлюся.

13 Gud, i heilagdom er din veg, kven er ein gud, stor som Gud?

Боже, во святем путь Твой: кто Бог велий, яко Бог наш?

14 Du er den Gud som gjer under; du hev kunngjort din styrke millom folkeslagi.

Ты еси Бог творяй чудеса: сказал еси в людех силу Твою,

15 Du hev løyst ditt folk ut med velde, borni åt Jakob og Josef. (Sela)

избавил еси мышцею Твоею люди Твоя, сыны Иаковли и Иосифовы.

16 Vatni såg deg, Gud, vatni såg deg og bivra, ja, djupi skalv.

Видеша Тя воды, Боже, видеша Тя воды и убояшася: смятошася бездны.

17 Skyerne gav vatn, himmelen dunde, ja, dine piler flaug ikring.

Множество шума вод: глас даша облацы, ибо стрелы Твоя преходят.

18 Di tora dunde i kvervelstormen, eldingar lyste upp jordriket, jordi skalv og riste.

Глас грома Твоего в колеси, осветиша молния твоя вселенную: подвижеся и трепетна бысть земля.

19 I havet gjekk din veg, og dine stigar gjenom store vatn, og dine fotspor vart ikkje kjende.

В мори путие Твои, и стези Твоя в водах многих, и следы Твои не познаются.

20 Du førde ditt folk som ei hjord ved handi åt Moses og Aron.

Наставил еси яко овцы люди Твоя рукою Моисеовою и Ааронею.