Salmenes 77

1 Til songmeisteren, for Jedutun; ein salme av Asaf. Eg ropar til Gud, og eg vil skrika; eg ropar til Gud, og han vil venda øyra til meg.

KAHEA aku la au i ke Akua ma ko'u leo, Ma ko'u leo i ke Akua, a hoolohe mai la ia ia'u.

2 Den Dagen eg er i naud, søkjer eg Herren, um natti retter eg ut handi, og ho vert ikkje trøytt, mi sjæl vil ikkje lata seg trøysta.

I ko'u la i popilikia ai, nonoi aku la au i ka Haku: Kikoo aku la kuu lima i ka po, aole i haule: Hoole iho la kuu naau, aole ia e hoomahaia.

3 Eg vil koma Gud i hug og sukka, eg vil tenkja etter, og mi ånd vanmegtast. (Sela)

Hoomanao aku la au i ke Akua, a kupikipikio iho la; Noonoo aku la au, a maule iho la kuu naau. (Sila)

4 Du held augo mine vakande, eg er uroleg og talar ikkje.

Ua paa ia oe na alu o ko'u mau maka: Ua lauwiliia hoi au, aole hiki ke olelo aku.

5 Eg tenkjer på fordoms dagar, på lengst framfarne år.

Noonoo no au i na la kahiko, I na makahiki hoi o ka wa mamua loa aku.

6 Eg vil koma i hug min strengleik um natti, i mitt hjarta vil eg grunda, og mi ånd vil ransaka.

Hoomanao iho la au i kuu mele i ka po: Me kuu naau wau i kukakuka iho ai; Huli ikaika hoi ko'u manao.

7 Vil Herren æveleg støyta burt? vil han ikkje lenger visa nåde?

E kipaku anei ka Haku i ka manawa pau ole? Aole anei ia e maliu hou mai?

8 Er det for all tid ute med hans miskunn? Hev hans lovnad vorte upp i inkje frå ætt til ætt?

Ua pauhia anei kona lokomaikai? Ua hala mau loa aku anei kana olelo?

9 Hev Gud gløymt å vera nådig? Eller hev han i vreide stengt for sin godhug? (Sela)

Ua hoopoina anei ke Akua i ka lokomaikai? Ua puliki anei oia i kona aloha iloko o ka huhu? (Sila)

10 Eg segjer: Dette er mi plåga, det er år frå høgre handi til den Høgste.

I aku la au, o ko'u nawaliwali keia, O na makahiki o ka lima akau o ka Mea kiekie loa.

11 Eg vil forkynna Herrens gjerningar, for eg vil minnast dine under frå fordoms tid.

E hoomanao aku au i na hana mana a Iehova: E hoomanaoio no hoi au i na mea kupanaha au, i ka wa kahiko.

12 Og eg vil tenkja etter alt ditt verk, og på dine store gjerningar vil eg grunda.

E noonoo aku au i kau hana a pau, A e manao nui hoi i kau mau haua mana.

13 Gud, i heilagdom er din veg, kven er ein gud, stor som Gud?

Aia kou aoao, e ke Akua, ma kahi hoano, Owai la ke Akua nui e like me ke Akua?

14 Du er den Gud som gjer under; du hev kunngjort din styrke millom folkeslagi.

O oe ke Akua nana i hana na mea mana: Ua hoike mai no hoi oe i kou ikaika mawaena o na kanaka.

15 Du hev løyst ditt folk ut med velde, borni åt Jakob og Josef. (Sela)

I kou lima iho no oe i panai ai i kou poe kanaka, I na mamo a Iseraela, a me Iosepa. (Sila)

16 Vatni såg deg, Gud, vatni såg deg og bivra, ja, djupi skalv.

Ike aku la na wai ia oe, e ke Akua; Ike aku la na wai ia oe, a haalulu iho la: Kupikipikio no hoi na hohonu.

17 Skyerne gav vatn, himmelen dunde, ja, dine piler flaug ikring.

Ninini mai la hoi na ao i ka wai: Hoohekili mai la hoi na ao; Hoholo ae la na uila ou.

18 Di tora dunde i kvervelstormen, eldingar lyste upp jordriket, jordi skalv og riste.

Maloko o ka puahiohio ka leo o kou hekili: Hoomalamalama mai la na uila i ka honua: Naue iho la ka honua me ka haalulu.

19 I havet gjekk din veg, og dine stigar gjenom store vatn, og dine fotspor vart ikkje kjende.

Aia kou kuamoo ma ka moana, A o kou alanui hoi ma na wai nui; Aole i ikeia kou mau kapuwai.

20 Du førde ditt folk som ei hjord ved handi åt Moses og Aron.

Alakai aku no oe i kou poe me he ohana hipa la, Ma ka lima o Mose, ma laua o Aarona.