Salmenes 7
1 Ein siggajon av David, som han song for Herren på grunn av benjaminiten Kus’ ord. Herre, min Gud! Eg flyr til deg; frels meg frå alle mine forfylgjarar og berga meg,
Complainte de David. Chantée à l’Éternel, au sujet de Cusch, Benjamite. Éternel, mon Dieu! Je cherche en toi mon refuge; Sauve-moi de tous mes persécuteurs, et délivre-moi,
2 so han ikkje som ei løva skal riva ut mi sjæl, riva sund, og ingen som bergar!
Afin qu’ils ne me déchirent pas, comme un lion Qui dévore sans que personne vienne au secours.
3 Herre, min Gud! Dersom eg hev gjort dette, dersom det er urett i mine hender,
Éternel, mon Dieu! Si j’ai fait cela, S’il y a de l’iniquité dans mes mains,
4 dersom eg hev gjort vondt imot den som heldt fred med meg, og plundra den som trengde meg utan orsak:
Si j’ai rendu le mal à celui qui était paisible envers moi, Si j’ai dépouillé celui qui m’opprimait sans cause,
5 so lat fienden forfylgja mi sjæl og nå henne og trøda ned mitt liv til jordi og leggja mi æra i moldi! (Sela)
Que l’ennemi me poursuive et m’atteigne, Qu’il foule à terre ma vie, Et qu’il couche ma gloire dans la poussière! (Pause)
6 Statt upp, Herre, i din vreide! reis deg upp imot ofsen hjå deim som trengjer meg, og vakna upp til hjelp for meg, du som hev påbode dom!
Lève-toi, ô Éternel! Dans ta colère, Lève-toi contre la fureur de mes adversaires, Réveille-toi pour me secourir, ordonne un jugement!
7 Og lat ei samling av folkeslag standa rundt ikring deg, og far upp att yver deim til det høge!
Que l’assemblée des peuples t’environne! Monte au-dessus d’elle vers les lieux élevés!
8 Herren held dom yver folki. Døm meg, Herre, etter mi rettferd og etter den uskyld som er hjå meg!
L’Éternel juge les peuples: Rends-moi justice, ô Éternel! Selon mon droit et selon mon innocence!
9 Lat då vondskapen hjå dei ugudlege få ende, og styrk den rettferdige! For du er den som prøver hjarto og nyro, ein rettferdig Gud.
Mets un terme à la malice des méchants, Et affermis le juste, Toi qui sondes les cœurs et les reins, Dieu juste!
10 Min skjold er hjå Gud, han frelser deim som er trugne i hjarta.
Mon bouclier est en Dieu, Qui sauve ceux dont le cœur est droit.
11 Gud er ein rettferdig domar, og ein Gud som harmast kvar dag.
Dieu est un juste juge, Dieu s’irrite en tout temps.
12 So framt ein ikkje vender um, so kvesser han sitt sverd; sin boge hev han spent og gjort ferdig
Si le méchant ne se convertit pas, il aiguise son glaive, Il bande son arc, et il vise;
13 og stelt til banevåpn til rettes imot honom; sine piler gjer han brennande.
Il dirige sur lui des traits meurtriers, Il rend ses flèches brûlantes.
14 Sjå, han skal til å føda misgjerning; han gjeng med ulukka og føder lygn.
Voici, le méchant prépare le mal, Il conçoit l’iniquité, et il enfante le néant.
15 Ei grav hev han grave og hola ut; men han fell i den greft som han gjorde.
Il ouvre une fosse, il la creuse, Et il tombe dans la fosse qu’il a faite.
16 Den ulukka han gjer, kjem att yver hans hovud, og yver hans kvervel fell hans valdsverk ned.
Son iniquité retombe sur sa tête, Et sa violence redescend sur son front.
17 Eg vil prisa Herren etter hans rettferd og lovsyngja namnet åt Herren den Høgste.
Je louerai l’Éternel à cause de sa justice, Je chanterai le nom de l’Éternel, du Très-Haut.
