Salmenes 41

1 Til songmeisteren; ein salme av David. Sæl er den som ser til ein vesallmann; på den vonde dag skal Herren frelsa honom.

よわき人をかへりみる者はさいはひなり ヱホバ斯るものを禍ひの日にたすけたまはん

2 Herren skal verja honom og halda honom i live; han skal verta lukkeleg i landet, og du skal visst ikkje yvergjeva honom til hans mordgiruge fiendar.

ヱホバ之をまもり之をながらへしめたまはん かれはこの地にありて福祉をえん なんぢ彼をその仇ののぞみにまかせて付したまふなかれ

3 Herren skal stydja han på sotteseng, og vender all hans lega i hans sjukdom.

ヱホバは彼がわづらひの床にあるをたすけ給はん なんぢかれが病るときその衾裯をしきかへたまはん

4 Eg segjer: «Herre, ver meg nådig; læk mi sjæl, for eg hev synda mot deg!»

我いへらくヱホバよわれを憐みわがたましひを醫したまへ われ汝にむかひて罪ををかしたりと

5 Mine fiendar talar vondt um meg: «Når skal han døy, og hans namn forgangast?»

わが仇われをそしりていへり 彼いづれのときに死いづれのときにその名ほろびんと

6 Og um ein kjem og vil sjå til meg, so talar han falske ord; hans hjarta sankar seg vondskap saman, so gjeng han ut og talar um det.

かれ又われを見んとてきたるときは虚偽をかたり邪曲をその心にあつめ 外にいでてはこれを述ぶ

7 Alle som hatar meg, kviskrar saman imot meg; dei tenkjer upp imot meg slikt som gjer meg vondt:

すべてわれをにくむもの互ひにささやき我をそこなはんとて相謀る

8 «Ei illgjerning heng ved honom, og han som ligg der, skal ikkje meir standa upp.»

かつ云 かれに一のわざはひつきまとひたれば仆れふしてふたたび起ることなからんと

9 Ja, endå den som eg livde i fred med, som eg sette lit til, som åt mitt brød, hev lyft sin hæl imot meg.

わが恃みしところ わが糧をくらひしところのわが親しき友さへも我にそむきてその踵をあげたり

10 Men du, Herre, ver meg nådig og hjelp meg upp! So vil eg gjeva deim vederlag.

然はあれどヱホバよ汝ねがはくは我をあはれみ我をたすけて起したまへ されば我かれらに報ることをえん

11 På dette kjenner eg at du hev hugnad i meg, at min fiende ikkje fær setja i glederop yver meg.

わが仇われに打勝てよろこぶこと能はざるをもて汝がわれを愛いつくしみたまふを我しりぬ

12 Og meg held du uppe i mi uskyld og set meg for di åsyn til æveleg tid.

わが事をいはば なんぢ我をわが完全うちにてたもち我をとこしへに面のまへに置たまふ

13 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Amen, amen!

イスラエルの神ヱホバはとこしへより永遠までほむべきかな アーメン アーメン