Salmenes 37

1 Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!

Psalmus ipsi David. Noli æmulari in malignantibus: neque zelaveris facientes iniquitatem.

2 For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.

Quoniam tamquam fœnum velociter arescent: et quemadmodum olera herbarum cito decident.

3 Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!

Spera in Domino, et fac bonitatem: et inhabita terram, et pasceris in divitiis eius.

4 Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.

Delectare in Domino: et dabit tibi petitiones cordis tui.

5 Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;

Revela Domino viam tuam, et spera in eo: et ipse faciet.

6 og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.

Et educet quasi lumen iustitiam tuam: et iudicium tuum tamquam meridiem:

7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!

subditus esto Domino, et ora eum. Noli æmulari in eo, qui prosperatur in via sua: in homine faciente iniustitias.

8 Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!

Desine ab ira, et derelinque furorem: noli æmulari ut maligneris.

9 For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.

Quoniam qui malignantur, exterminabuntur: sustinentes autem Dominum, ipsi hereditabunt terram.

10 Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.

Et adhuc pusillum, et non erit peccator: et quæres locum eius, et non invenies.

11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.

Mansueti autem hereditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.

12 Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.

Observabit peccator iustum: et stridebit super eum dentibus suis.

13 Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.

Dominus autem irridebit eum: quoniam prospicit quod veniet dies eius.

14 Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.

Gladium evaginaverunt peccatores: intenderunt arcum suum. Ut deiiciant pauperem et inopem: ut trucident rectos corde.

15 Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.

Gladius eorum intret in corda ipsorum: et arcus eorum confringatur.

16 Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.

Melius est modicum iusto, super divitias peccatorum multas.

17 For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.

Quoniam brachia peccatorum conterentur: confirmat autem iustos Dominus.

18 Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.

Novit Dominus dies immaculatorum: et hereditas eorum in æternum erit.

19 Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.

Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur:

20 For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.

quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati: deficientes, quemadmodum fumus deficient.

21 Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.

Mutuabitur peccator, et non solvet: iustus autem miseretur et tribuet.

22 For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.

Quia benedicentes ei hereditabunt terram: maledicentes autem ei disperibunt.

23 Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.

Apud Dominum gressus hominis dirigentur: et viam eius volet.

24 Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.

Cum ceciderit, non collidetur: quia Dominus supponit manum suam.

25 Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.

Iunior fui, etenim senui: et non vidi iustum derelictum, nec semen eius quærens panem.

26 Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.

Tota die miseretur et commodat: et semen illius in benedictione erit.

27 Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.

Declina a malo, et fac bonum: et inhabita in sæculum sæculi.

28 For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.

Quia Dominus amat iudicium, et non derelinquet sanctos suos: in æternum conservabuntur. Iniusti punientur: et semen impiorum peribit.

29 Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.

Iusti autem hereditabunt terram: et inhabitabunt in sæculum sæculi super eam.

30 Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.

Os iusti meditabitur sapientiam, et lingua eius loquetur iudicium.

31 Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.

Lex Dei eius in corde ipsius: et non supplantabuntur gressus eius.

32 Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.

Considerat peccator iustum: et quærit mortificare eum.

33 Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.

Dominus autem non derelinquet eum in manibus eius: nec damnabit eum cum iudicabitur illi.

34 Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.

Expecta Dominum, et custodi viam eius: et exaltabit te ut hereditate capias terram: cum perierint peccatores videbis.

35 Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.

Vidi impium superexaltatum, et elevatum sicut cedros Libani.

36 Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.

Et transivi, et ecce non erat: et quæsivi eum, et non est inventus locus eius.

37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.

Custodi innocentiam, et vide æquitatem: quoniam sunt reliquiæ homini pacifico.

38 Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.

Iniusti autem disperibunt simul: reliquiæ impiorum interibunt.

39 Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.

Salus autem iustorum a Domino: et protector eorum in tempore tribulationis.

40 Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.

Et adiuvabit eos Dominus, et liberabit eos: et eruet eos a peccatoribus, et salvabit eos: quia speraverunt in eo.