Salmenes 22
1 Til songmeisteren etter «Morgonraudens hind»; ein salme av David. Min Gud, min Gud, kvi hev du forlate meg? Dei ord eg skrik ut, er langt burte frå mi frelsa.
あけぼのの鹿の調にあはせて伶長にうたはしめたるダビデの歌 わが神わが神なんぞ我をすてたまふや 何なれば遠くはなれて我をすくはず わが歎きのこゑをきき給はざるか
2 Min Gud! eg ropar um dagen, og du svarar meg ikkje, og um natti, og eg fær ikkje tegja.
ああわが神われ昼よばはれども汝こたへたまはず 夜よばはれどもわれ平安をえず
3 Og du er då heilag, du som bur yver Israels lovsongar.
然はあれイスラエルの讃美のなかに住たまふものよ汝はきよし
4 På deg leit våre feder; dei leit på deg, og du frelste deim.
われらの列祖はなんぢに依頼めり かれら依頼みたればこれを助けたまへり
5 Til deg ropa dei og slapp undan; på deg leit dei og vart ikkje til skammar.
かれら汝をよびて援をえ汝によりたのみて恥をおへることなかりき
6 Men eg er ein makk og ikkje ein mann, ei spott for menneskje og vanvyrd av folk.
然はあれどわれは蟲にして人にあらず 世にそしられ民にいやしめらる
7 Alle som ser meg, spottar meg, rengjer munnen og rister på hovudet og segjer:
すべてわれを見るものはわれをあざみわらひ 口唇をそらし首をふりていふ
8 «Legg det på Herren! han frelse honom, han berge honom, sidan han hev hugnad i honom!»
かれはヱホバによりたのめりヱホバ助くべし ヱホバかれを悦びたまふが故にたすくべしと
9 Ja, du er den som drog meg fram frå morslivet, som let meg kvila trygt ved morsbrjostet.
されど汝はわれを胎内よりいだし絵へるものなり わが母のふところにありしとき既になんぢに依頼ましめたまへり
10 På deg er eg kasta frå morslivet, frå morsfanget er du min Gud.
我うまれいでしより汝にゆだねられたり わが母われを生しときより汝はわが神なり
11 Ver ikkje langt burte frå meg! for trengsla er nær, for det finst ingen hjelpar.
われに遠ざかりたまふなかれ 患難ちかづき又すくふものなければなり
12 Sterke uksar ringar meg inne, Basans stutar kringset meg.
おほくの牡牛われをめぐりバサンの力つよき牡牛われをかこめり
13 Dei spilar upp sitt gap imot meg, som ei flengjande og burande løva.
かれらは口をあけて我にむかひ物をかきさき吼うだく獅のごとし
14 Eg er runnen ut som vatn, og alle mine bein skilst frå kvarandre; mitt hjarta hev vorte voks, smolte inst i mitt liv.
われ水のごとくそそぎいだされ わがもろもろの骨ははづれ わが心は蝋のごとくなりて腹のうちに鎔たり
15 Mi kraft er uppturka som eit krusbrot, mi tunga kleimer seg til min gom, og du legg meg ned i daudens dust.
わが力はかわきて陶器のくだけのごとく わが舌は齶にひたつけり なんぢわれを死の塵にふさせたまへり
16 For hundar hev sanka seg um meg, ein hop av illmenne kringsett meg; dei hev gjenombora mine hender og mine føter.
そは犬われをめぐり惡きものの群われをかこみてわが手およびわが足をさしつらぬけり
17 Eg kann telja alle mine bein; dei skodar til, dei ser på meg med lyst.
わが骨はことごとく數ふるばかりになりぬ 惡きものの目をとめて我をみる
18 Dei skifte mine klæde millom seg og kasta lut um min kjole.
かれらたがひにわが衣をわかち我がしたぎを鬮にす
19 Men du, Herre, ver ikkje langt burte, du min styrke, skunda deg å hjelpa meg!
ヱホバよ遠くはなれ居たまふなかれ わが力よねがはくは速きたりてわれを授けたまへ
20 Fria mi sjæl frå sverdet, mi einaste frå hundevald!
わがたましひを劍より助けいだし わが生命を犬のたけきいきほひより脱れしめたまへ
21 Frels meg frå løvegap, og frå villukse-horn - du bønhøyrer meg!
われを獅の口また野牛のつのより救ひいだしたまへ なんぢ我にこたへたまへり
22 Eg vil forkynna ditt namn for mine brør, midt i ålmugen vil eg lova deg.
われなんぢの名をわが兄弟にのべつたへ なんぢを會のなかにて讃たたへん
23 De som ottast Herren, lova honom, all Jakobs ætt, æra honom, og hav age for honom, all Israels ætt!
ヱホバを懼るるものよヱホバをほめたたへよ ヤコブのもろもろの裔よヱホバをあがめよ イスラエルのもろもろのすゑよヱホバを畏め
24 For han hev ikkje vanvyrdt og ikkje stygst ved ein armings armodsdom, og ikkje løynt si åsyn for honom; men då han ropa til honom, høyrde han.
ヱホバはなやむものの辛苦をかろしめ棄たまはず これに聖顔をおほふことなくしてその叫ぶときにききたまへばなり
25 Frå deg kjem min lovsong i ein stor ålmuge; eg vil avgjera mine lovnader for deira augo som ottast honom.
大なる會のなかにてわが汝をほめたたふるは汝よりいづるなり わが誓ひしことはヱホバをおそるる者のまへにてことごとく償はん
26 Dei audmjuke skal eta og verta mette; dei som søkjer Herren, skal lova honom. Dykkar hjarta live til æveleg tid!
謙遜者はくらひて飽ことをえ ヱホバをたづねもとむるものはヱホバをほめたたへん 願くはなんぢらの心とこしへに生んことを
27 Alle endarne av jordi skal koma det i hug og venda um til Herren, og alle heidninge-ætter skal tilbeda for di åsyn.
地のはては皆おもひいだしてヱホバに歸りもろもろの國の族はみな前にふしをがむべし
28 For riket høyrer Herren til, og han råder yver alle hedningarne.
國はヱホバのものなればなり ヱホバはもろもろの國人をすべをさめたまふ
29 Alle rikmenner på jordi skal eta og tilbeda; for hans åsyn skal dei bøygja kne, alle dei som stig ned i dusti, og den som ikkje kann halda si sjæl i live.
地のこえたるものは皆くらひてヱホバををがみ塵にくたるものと己がたましひを存ふること能はざるものと皆そのみまへに拝脆かん
30 Etterkomarar skal tena honom; det skal verta fortalt um Herren til den komande ætt.
たみの裔のうちにヱホバにつかる者あらん 主のことは代々にかたりつたへらるべし
31 Dei skal koma og forkynna hans rettferd for det folk som vert født, at han hev gjort det.
かれら來りて此はヱホバの行爲なりとてその義を後にうまるる民にのべつたへん
