Salmenes 18
1 Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
gdy go PAN ocalił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. Powiedział wtedy: Będę cię miłował, PANIE, mocy moja.
2 Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
PAN moją skałą, moją twierdzą i wybawicielem. Mój Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mego zbawienia, moją warownią.
3 Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
Wezwę PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
4 Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
Ogarnęły mnie boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci. (Sheol h7585)
6 I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie dotarło przed jego oblicze, do jego uszu.
7 Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady gór zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
8 Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
9 Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
10 Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
Dosiadł cherubina i latał; latał na skrzydłach wiatru.
11 Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
Z ciemności zrobił sobie ukrycie, namiotem wokół niego były ciemne wody i gęste obłoki nieba.
12 Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
Przed jego blaskiem rozeszły się jego obłoki, grad i węgle ogniste.
13 Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
I zagrzmiał PAN na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, grad i węgle ogniste.
14 Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, [cisnął] błyskawicami i ich rozgromił.
15 Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
I ukazały się głębiny wód, i odsłoniły się fundamenty świata od twojego upomnienia, PANIE, i od podmuchu tchnienia twoich nozdrzy.
16 Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął mnie z wielkich wód.
17 Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
Ocalił mnie od potężnego wroga mego i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
18 Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
19 Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
20 Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
21 For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mego Boga.
22 For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i nie odrzucałem od siebie jego praw.
23 Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
24 Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk przed jego oczyma.
25 Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
[Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
26 mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie;
27 For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
Ty bowiem lud strapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28 For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
Bo ty zapalisz moją pochodnię; PAN, Bóg mój, rozjaśni moje ciemności.
29 For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
30 Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
Droga Boga [jest] doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
31 For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
Bo któż jest Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
32 Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
To Bóg, który przepasuje mnie mocą i doskonałą czyni moją drogę.
33 som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
34 som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
35 Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
Dałeś mi też tarczę swego zbawienia i wspierała mnie twoja prawica, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
36 Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
37 Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
Ścigałem moich wrogów i dopadłem [ich], nie zawróciłem, aż ich nie wytraciłem.
38 Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
Powaliłem ich tak, że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
39 Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
40 Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
41 Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
Wołali, lecz nie [było] nikogo, kto by [ich] wybawił; [wołali] do PANA, lecz ich nie wysłuchał.
42 Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
Starłem ich jak proch na wietrze, wyrzuciłem jak błoto uliczne.
43 Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
Wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, ustanowiłeś mnie głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem.
44 Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
Jak tylko usłyszą [o mnie], będą mi posłuszni, cudzoziemcy będą udawać uległość.
45 Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
46 Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
PAN żyje, [niech będzie] błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia.
47 den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody.
48 som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
[Ty] wyzwalasz mnie od moich wrogów; ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
49 Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twemu imieniu.
50 Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
Bo dajesz wielkie wybawienie swemu królowi i na wieki okazujesz miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
