Salmenes 16
1 Ein miktam av David. Vakta meg, Gud! for eg flyr til deg.
Dāvida sirds dziesma. Pasargi mani, ak Dievs! jo es paļaujos uz Tevi.
2 Eg segjer til Herren: «Du er min Herre; eg hev inkje godt utan deg.
Es saku uz To Kungu: Tu esi Tas Kungs, bez Tevis man labuma nav.
3 Og dei heilage som er i landet, dei er dei herlege som eg hev all min hugnad i.»
Pie tiem svētiem, kas virs zemes, un tiem godīgiem ir viss mans labais prāts.
4 Mange sorger skal dei hava som byter åt seg ein annan; eg vil ikkje renna ut deira drykkoffer av blod og ikkje taka deira namn på mine lippor.
Tiem, kas pieņem citu dievu, būs lielas sāpes; es neupurēšu viņu asiņu dzeramos upurus, un neņemšu savā mutē viņu vārdu.
5 Herren er min tilmælte deil og mitt staup; du held min lut i hævd.
Tas Kungs ir mana tiesa un mana daļa, Tu glabā manu mantas tiesu.
6 Ein lut er meg tilfallen som er av dei huglege, ja, ein arv som eg finn fager.
Man daļa tikusi jaukā vietā, tiešām, man ir nākusi skaista manta.
7 Eg vil lova Herren som gav meg råd; endå um næterne minner mine nyro meg um det.
Es slavēšu To Kungu, kas man dod padomu, pat naktī mana sirds mani pamāca.
8 Eg set alltid Herren framfyre meg; for han er ved mi høgre hand, eg skal ikkje verta rikka.
Es turu To Kungu bez mitēšanās savā priekšā, jo Viņš man ir pa labai rokai, - es nešaubīšos.
9 Difor gled mitt hjarta seg, og mi æra fagnar seg, ja, ogso mitt kjøt skal kvila i trygd.
Tādēļ mana sirds priecājās, un mans gods līksmojās, un pat mana miesa dzīvos droši.
10 For du vil ikkje yverlata mi sjæl til helheimen, du vil ikkje lata din heilage sjå undergang. (Sheol h7585)
Jo Tu manu dvēseli nepametīsi kapā, Savam Svētam Tu neliksi redzēt satrūdēšanu. (Sheol h7585)
11 Du vil kunngjera meg livsens veg; ei nøgd med gleda er for di åsyn, fagnad ved di høgre hand til æveleg tid.
Tu man dari zināmu dzīvības ceļu, priekš Tava vaiga ir līksmošanās pilnība, un prieks un jaukums pie Tavas labās rokas mūžīgi.
