Salmenes 14

1 Til songmeisteren; av David. Dåren segjer i sitt hjarta: «Det er ingen Gud til.» Vond og styggjeleg er deira gjerning; det er ingen som gjer godt.

Hagi neginagi vahe'mo'za zamagrama zamagu'afima antahi'zana Anumzana omanine nehaze. Hagi zamagra havizantfa hu'nazanki'za kasrino haviza hu'nea zamavu zamava nehu'za, havi vaheke manizageno magore huno knare vahera omani'ne.

2 Herren skodar ned frå himmelen på menneskjeborni og vil sjå um der er nokon vitug, nokon som søkjer Gud.

Hagi Ra Anumzamo'a monafinka mani'neno, kema antahi ama'ma hu vahe'mo'zama Anumzamofonku'ma antahimiza amagema nentaza vahe'ma mani'nenagura kefenkatreno ama mopafina nege.

3 Dei er alle avvikne, dei er utskjemde alle saman; det er ingen som gjer godt, det finst ikkje ein einaste.

Hianagi mika vahe'mo'za rukrahe hu'za zamagena hunemiza, kefo vaheke mani'naze. Hagi magomo'e huno knare avu'vazana osu'neanki, mika vahe'mo'za kefo vaheke mani'naze.

4 Veit dei då ikkje, alle dei som gjer urett? Dei et upp mitt folk, liksom dei et brød; på Herren kallar dei ikkje.

Hagi kefo zamavu zamava'ma nehaza, bretima nenazaza hu'za nagri vahera zamazeri havizama nehu'za, Ra Anumzamofona nunamuna hu'za antahi nonkazafi?

5 Der vert dei storleg rædde; for Gud er hjå den rettferdige ætt.

Hianagi ana vahe'mo'za tusi'a koro hugahaze, na'ankure Anumzamo'a fatgo vahe'ene manigahie.

6 Den arme manns råd må de gjerne gjera til skammar; for Herren er hans tilhygge.

Hagi zamunte'ma omane vahe'mo'zama antahintahima retro'ma nehaza zana, havi zamavu'zamava'ma nehaza vahe'mo'za huhaviza nehazanagi, Ra Anumzamo zamunte omane vahe'mokizmi frakino zamagu'vazi kumazamia mani'ne.

7 Å, gjev frelsa frå Sion må koma yver Israel! Når Herren vender sitt folks vanlukka, då skal Jakob fagna seg, Israel gleda seg.

Hagi nagrama antahuana, agu'vazi zana Saioni agonaregati egahiankino, Israeli vahera zamagu'vazigahie. Hagi Ra Anumzamo'ma naga'amofo maka'zama eri knarema hanigeno'a, Jekopu naga'mo'za musenkase nehanageno, Israeli vahe'mo'za tusi muse hugahaze.