Salmenes 139

1 Til songmeisteren; av David; ein salme. Herre, du ransakar meg og kjenner meg.

Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Jahweh, Gij doorschouwt mij volmaakt, Gij zijt het, die mij doorgrondt;

2 Um eg sit eller stend upp, so veit du det, du skynar min tanke langan veg.

Gij kent mijn zitten en staan, En verstaat mijn gedachten van verre.

3 Mi gonga og lega røyner du ut, og alle mine vegar kjenner du grant.

Gij meet mijn lopen en liggen, Zijt met al mijn wegen vertrouwd;

4 For det er inkje ord på mi tunga - sjå, Herre, du kjenner det alt til fullnads.

Ja, er komt geen woord op mijn tong, Of Gij kent het nauwkeurig, o Jahweh!

5 Bak og framme held du ikring meg, og du legg di hand på meg.

Gij omsluit mij van achter en voren, En houdt mij geheel in uw hand.

6 Slik kunnskap er meg for underleg, han er for høg, eg kann ikkje greida honom.

Te wonderlijk is mij uw weten, Te hoog: ik kan het niet vatten.

7 Kvar skal eg fara frå din ande, og kvar skal eg fly ifrå ditt andlit?

Waar zou ik ooit uw geest ontlopen, Uw aanschijn kunnen ontvluchten?

8 For eg upp til himmelen, so er du der, og reidde eg seng i helheimen, sjå, der er du og. (Sheol h7585)

Stijg ik ten hemel: Gij zijt er; Daal ik in het dodenrijk af: Gij zijt er! (Sheol h7585)

9 Tek eg vengjerne til morgonroden, slo eg meg ned ved ytste havet,

Sla ik de wieken als het morgenrood uit, En laat ik mij neer aan de grenzen der zee:

10 di hand vilde leida meg ogso der, og di høgre hand vilde halda meg fast.

Ook daar nog leidt mij uw hand, En houdt uw rechter mij vast.

11 Og sagde eg: «Myrker løyne meg, og ljoset verte natt ikringum meg, »

Al zeg ik: Ha, de duisternis zal mij bedekken, De nacht mij verschuilen:

12 so vilde ikkje heller myrkret gjera noko myrkt for deg, og natti vilde vera ljos som dagen, myrkret vilde vera som ljoset.

Dan maakt duisternis zelfs het niet donker voor U, Straalt de nacht als de dag, het donker als licht!

13 For du hev skapt mine nyro, du hev verka meg i morsliv.

Want Gij hebt mijn nieren geschapen, Mij in de schoot van mijn moeder gevormd:

14 Eg takkar deg, av di eg er laga på øgjeleg underfull vis; underfulle er dine verk, og mi sjæl veit det so vel.

Ik dank U voor het ontzaglijk wonder van mijn ontstaan, En voor uw heerlijke werken.

15 Mine bein var ikkje dulde for deg då eg vart laga i løynd, då eg med kunst vart verka djupt i jordi.

Gij hebt ook mijn ziel zorgvuldig gekend, En mijn gebeente bleef voor U niet verborgen, Toen ik in dat geheimvolle oord werd geschapen, Kunstig bewerkt in de diepten der aarde.

16 Då eg var eit foster, såg dine augo meg, og i di bok vart dei alle uppskrivne, dei dagar som vart fastsette, då ikkje ein av deim var komen.

Uw ogen hebben mijn vormeloze leden aanschouwd, In uw boek stonden ze allen beschreven: Ook de dagen, waarop ze werden gemaakt, Voordat er nog één van bestond.

17 Og kor dyre dine tankar er for meg, du Gud, kor store summarne er av deim!

Maar hoe ondoorgrondelijk zijn ùw gedachten voor mij, Hoe overweldigend is haar getal, o mijn God;

18 Vil eg telja deim, so er dei fleire enn sand; eg vaknar, og endå er eg hjå deg.

Ga ik ze tellen, ze zijn talrijker nog dan het zand, En als ik ontwaak, is mijn geest met U bezig!

19 Gud, gjev du vilde drepa den ugudlege! og de, blodfuse menner, vik burt frå meg -

Dood dan de bozen, o God, En laat de bloeddorstigen ver van mij blijven:

20 dei som nemner deg med fulskap, brukar ditt namn til lygn - dine fiendar!

Die zich tegen uw plannen verzetten, En uw raadsbesluiten willen verijdelen.

21 Skulde eg ikkje, Herre, hata deim som hatar deg, og styggjast ved deim som stend deg imot?

Zou ik niet haten, die U haten, o Jahweh, Niet walgen van wie tegen U opstaan?

22 Med det sterkaste hatet hatar eg deim, fiendar er dei for meg.

Ik haat ze zo fel, als ik haten kan, Mijn eigen vijanden zullen ze zijn!

23 Ransaka meg, Gud, og kjenn mitt hjarta! Prøv meg og kjenn mine tankar!

Beproef mij, o God, en doorgrond mijn hart, Toets mij, en ken mijn gedachten:

24 Og sjå um eg er på veg til pinsla, og leid meg på æveleg veg!

Zie, of ik op de weg der ongerechtigheid ben; Breng mij dan terug op het eeuwige pad!